Przepisy art. 15zzzzzn2 ustawy covidowej, odnoszące się do terminów zawitych, mogą być stosowane także do materialnoprawnych terminów prawa podatkowego, przy spełnieniu warunków związanych ze stanem epidemii, co obliguje organy do umożliwienia podatnikom przywrócenia terminów.

Naczelny Sąd Administracyjny, oddalając skargę kasacyjną M.T., potwierdził prawidłowość orzeczeń organów podatkowych w zakresie solidarnej odpowiedzialności członka zarządu za zaległości podatkowe spółki, stwierdzając, iż uchybiono obowiązkowi terminowego zgłoszenia upadłości.

Członek zarządu spółki z o.o. jest odpowiedzialny za zaległości podatkowe spółki, jeśli nie złożył wniosku o ogłoszenie upadłości w terminie, niezależnie od liczby wierzycieli. Zobowiązania podatkowe uznaje się za wymagalne, jeśli ich nieuregulowanie trwa ponad trzy miesiące.

Członek zarządu ponosi solidarną odpowiedzialność za zaległości podatkowe spółki w sytuacji braku terminowego zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości, nawet jeśli ujawnienie zaległości nastąpiło później.

Domniemanie niewypłacalności dłużnika powstaje po upływie 3 miesięcy od nieuregulowania zobowiązań, niezależnie od liczby wierzycieli, tym samym członkowie zarządu obligatoryjnie są zobowiązani do złożenia wniosku o upadłość spółki. Brak takiego wniosku skutkuje ich odpowiedzialnością za zobowiązania podatkowe.

Decyzja celna ostateczna blokuje weryfikację w postępowaniu podatkowym i implikuje brak przesłanek do zwolnienia z podatku VAT i akcyzy dla importu towarów osobistych.

Instrumentalny charakter działań organów podatkowych w zakresie wpływania na przedawnienie jest niedopuszczalny. Organy muszą prowadzić działania zgodnie z prawem, bez dążenia do sztucznego przedłużania terminów podatkowych.

Złożenie zgłoszenia nabycia spadku w formie elektronicznej musi być potwierdzone Urzędowym Poświadczeniem Odbioru; brak takiego poświadczenia skutkuje niespełnieniem warunku zwolnienia z podatku od spadków i darowizn (art. 4a ust. 1 pkt 1 u.p.s.d.).

Dla uznania gruntów za związane z działalnością gospodarczą nie wystarcza jedynie ich posiadanie przez przedsiębiorcę; konieczne jest realne, bądź potencjalne ich wykorzystywanie w działalności gospodarczej, a zwolnienie z podatku obejmuje tylko infrastrukturę kolejową faktycznie udostępnianą przewoźnikom.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że brak podstaw do uznania, iż wszczęcie postępowania karnego skarbowego miało charakter instrumentalny i że Spółka nie zadbała o należyte ustalenie miejsca świadczenia usług. Skarżący wykazał należytą staranność w weryfikacji kontrahentów zgodnie z art. 28b ustawy o VAT i standardami prawnymi.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego nie przysługuje w przypadku posługiwania się fakturami dokumentującymi czynności niedokonane, gdy podatnik świadomie uczestniczył w oszustwie podatkowym.

Faktury dokumentujące czynności pozorne, wystawiane przez podmioty pozorujące prowadzenie działalności gospodarczej i uczestniczące w oszustwie podatkowym, nie stanowią elementu transakcji łańcuchowej w rozumieniu art. 7 ust. 8 ustawy o VAT i nie dają prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Dofinansowanie otrzymane przez podatnika w celu realizacji projektu, które jedynie pokrywa poniesione koszty, a nie wpływa bezpośrednio na cenę świadczonych usług, nie stanowi podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o VAT.

Dofinansowanie na pokrycie kosztów projektu edukacyjnego jest nieopodatkowane VAT, gdyż nie ma bezpośredniego wpływu na cenę świadczonych usług, a więc nie zwiększa podstawy opodatkowania.

Pojęcie usługi świadczonej w sposób ciągły, o której mowa w art. 19a ust. 3 u.p.t.u., obejmuje świadczenie usług transportowych i spedycyjnych o powtarzalnym charakterze z ustalonymi terminami rozliczeń, co nie wyklucza możliwości wyodrębnienia dat rozpoczęcia i zakończenia poszczególnych usług.

Dofinansowanie pokrywające koszty realizacji projektu bez wpływu na cenę usług nie zwiększa podstawy opodatkowania VAT, nie wpływając na obrót podatnika. Przede wszystkim odnosi się do dotacji kosztowych o charakterze zakupowym.

Dofinansowanie mające na celu pokrycie ogólnych kosztów projektu, nie związane bezpośrednio z ceną świadczonych usług, nie wpływa na podstawę opodatkowania podatkiem VAT, co skutkuje brakiem obowiązku podatkowego z tego tytułu.

Postępowanie zażaleniowe dotyczące odmowy zawieszenia postępowania w sprawie solidarnej odpowiedzialności podatkowej staje się bezprzedmiotowe po zakończeniu głównego postępowania, co uzasadnia jego umorzenie zgodnie z art. 208 § 1 O.p.

Dofinansowanie przeznaczone na pokrycie kosztów realizacji projektu, niemające bezpośredniego wpływu na cenę usługi, nie stanowi podstawy opodatkowania podatkiem VAT zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, nawet jeśli jest związane z realizacją projektu.

Członek zarządu spółki z o.o. może być odpowiedzialny za zaległości podatkowe spółki, jeśli w trakcie jego kadencji powstały warunki do zgłoszenia upadłości, niezależnie od formalnego wygaśnięcia mandatu, jeżeli faktycznie funkcję nadal pełnił.