Prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT uznanych za fikcyjne na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy o VAT nie przysługuje podmiotowi, który świadomie przyjął od dostawcy takie faktury dokumentujące nieistniejące transakcje.

Dla zastosowania zwolnienia podatkowego dla nieruchomości jako infrastruktury kolejowej niezbędne jest faktyczne udostępnienie jej przewoźnikom kolejowym. Literalna wykładnia przepisów podatkowych jest podstawą decyzyjną przy odmowie zwolnienia.

Instrumentalne wszczynanie postępowania karnego skarbowego w celu zawieszenia biegu terminu przedawnienia zobowiązań podatkowych wymaga szczegółowej analizy sądowej, uwzględniającej działania dowodowe organu podatkowego i celowość postępowania.

Skarga kasacyjna T. Sp. z o.o. nie ma zasadzonych podstaw. Brak udziału prokuratora nie skutkował pozbawieniem skarżącej możliwości obrony praw i nie podważał zasadności zaskarżonego wyroku WSA.

Podanie jedynie numeru KRS przez skarżącą spółkę nie spełnia wymogu przedstawienia dokumentu określającego umocowanie do reprezentacji, co skutkuje odrzuceniem skargi z powodu nieuzupełnienia braków formalnych w wymaganym terminie.

W przypadku działalności pośrednictwa handlowego, świadczonej w sposób ciągły i zorganizowany, uzyskiwane przychody stanowią przychody z działalności gospodarczej. Obciążenie organów podatkowych obowiązkiem pozyskania dodatkowych dowodów zagranicznych jest nieuzasadnione, gdy zgromadzone materiały są kompletne.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że zwolnienie od podatku od nieruchomości dotyczy tylko infrastruktury kolejowej faktycznie udostępnianej przewoźnikom, a obowiązek podatkowy obejmuje również grunty nieużywane do prowadzenia działalności.

Podatnikiem podatku od nieruchomości, zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 4 lit. a u.p.o.l., jest podmiot, który nabył nieruchomość od właściciela. Podmiot, który otrzymał nieruchomość od posiadacza zależnego, nie może być uznany za podatnika.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że naruszenia proceduralne w zakresie uzasadnienia decyzji podatkowej mogą wymuszać uchylenie decyzji, zwłaszcza gdy organ odwoławczy nie odniósł się do zgłoszonych zarzutów oraz nie zapewniono pełnego rozpoznania sprawy zgodnie z zasadą dwuinstancyjności.

Metoda powierzchniowa zaproponowana przez Muzeum do określenia proporcji nie spełnia kryteriów specyficzności oraz reprezentatywności wymaganych przez przepisy ustawy o podatku VAT, co uzasadnia odrzucenie wyliczeń Muzeum w wykazaniu podatku naliczonego związanego z działalnością opodatkowaną.

Operacje gospodarcze nakierowane na optymalizację podatkową, które nie mają na celu faktycznego osiągania przychodów, nie mogą uzasadniać uznania wydatków z nimi związanych za koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.

Przeniesienie udziałów spółki z o.o. do holdingu jako nieodpłatne, nie kreuje przychodu w świetle art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a u.p.d.o.f. oraz nie pozwala na naliczenie kosztów uzyskania przychodów z perspektywy ich późniejszej sprzedaży.

Spółka komandytowa jako płatnik nie jest zobowiązana do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od zaliczek na poczet udziału w zyskach wypłacanych komplementariuszom, zanim znana będzie wysokość podatku należnego spółki za dany rok podatkowy.

Brak aktualizacji adresu zamieszkania przez podatnika skutkuje uznaniem doręczeń organu podatkowego za prawidłowe, co wyklucza wznowienie postępowania z uwagi na przesłankę braku winy zgodnie z art. 240 § 1 pkt 4 Ordynacji podatkowej.

Podatnikiem podatku od nieruchomości jest podmiot, który jest posiadaczem nieruchomości na podstawie umowy zawartej bezpośrednio z jej właścicielem, mimo dalszego powierzenia nieruchomości w używanie innemu podmiotowi. Przepis art. 3 ust. 1 pkt 4 lit. a) u.p.o.l. nie znajduje zastosowania do podmiotów, które uzyskały posiadanie nieruchomości od podmiotu zależnego.

Podatnikiem podatku od nieruchomości na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 4 lit. a) u.p.o.l. jest posiadacz zależny, którego tytuł prawny do posiadania pochodzi bezpośrednio z umowy z właścicielem nieruchomości. Spółka C. pozostaje podatnikiem nawet po przekazaniu nieruchomości w poddzierżawę spółce T.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że istotne naruszenia proceduralne w decyzji SKO uzasadniały jej uchylenie i ponowne rozpoznanie przez organ odwoławczy, zgodnie z zasadą dwuinstancyjności postępowania podatkowego.

Skarga kasacyjna A. R. w sprawie łącznego zobowiązania pieniężnego za 2021 r. jest nieuzasadniona. Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że właściwie zasądzono zwrot kosztów i nie stwierdzono rażącego naruszenia przepisów prawa przez Wojewódzki Sąd Administracyjny.

Budynki mieszkalne wynajmowane na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych, pomimo ich związku z działalnością gospodarczą wynajmującego, nie można uznawać za zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.

Postępowanie karnoskarbowe w sprawie S. M. nie było instrumentalnym sposobem zawieszenia biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, gdyż istniały uzasadnione przypuszczenia popełnienia przestępstwa karnoskarbowego.