Sąd stwierdził, iż brak wymogu efektywnego opodatkowania dochodów z dywidend w art. 22 ust. 4 u.p.d.o.p. oznacza, że zwolnienia przedmiotowe nie wykluczają prawa do preferencji podatkowej u źródła, jeżeli spółka nie korzysta z pełnego zwolnienia z podatku dochodowego od całości swoich dochodów.

Brak efektywnego opodatkowania dochodów z dywidend u odbiorcy nie wyklucza zastosowania zwolnienia z podatku u źródła, o ile odbiorca nie korzysta ze zwolnienia podmiotowego od całości dochodów (art. 22 ust. 4 pkt 4 u.p.d.o.p.).

Przepisy art. 28b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie stanowią podstawy prawnej do zwrotu odsetek za zwłokę. Stwierdzanie nadpłaty z tytułu takich odsetek znajduje postawę w regulacjach Ordynacji podatkowej.

NSA uchyla wyrok WSA, uznając naruszenie art. 141 § 4 P.p.s.a. z uwagi na brak należytego uzasadnienia, co uniemożliwiło właściwą ocenę legalności decyzji administracyjnej dotyczącej podatku VAT za 2016 r.

Samo posiadanie faktury nie daje podatnikowi prawa do odliczenia podatku naliczonego, jeżeli faktura ta nie dokumentuje rzeczywistego zdarzenia gospodarczego; w przypadku ustalenia, że wystawca faktury nie dokonał dostawy towarów, podatnikowi odmawia się prawa do odliczenia VAT, zwłaszcza gdy wykazano jego świadomość udziału w oszustwie podatkowym.

Sprzedaż działek przez skarżącego nie była opodatkowana VAT, ponieważ dzierżawa ich walorów nie przekształciła działań w działalność gospodarczą.

Skarga kasacyjna dotycząca odmowy wznowienia postępowania podatkowego została oddalona z uwagi na brak nowych, istotnych dowodów oraz przesłanek uzasadniających wznowienie zgodnie z art. 240 § 1 Ordynacji Podatkowej.

Podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur nieodzwierciedlających rzeczywistych dostaw towarów, gdy wystawcy nie prowadzili działalności gospodarczej, a podatnik miał lub powinien mieć świadomość oszustwa.

Spółka komandytowa nie jest zobowiązana do pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego od zaliczek wypłacanych komplementariuszowi na poczet udziału w zysku przed zakończeniem roku podatkowego. Podatek ten może być obliczony dopiero po ustaleniu dochodu spółki.

Skarga kasacyjna B.N. została oddalona przez NSA jako bezzasadna. Organy podatkowe prawidłowo określiły stan faktyczny, uznając sprzedaż doładowań za krajową, co uzasadniało opodatkowanie stawką VAT 23%. Procedury dowodowe oraz kwestia przedawnienia zostały przeprowadzone zgodnie z prawem.

Podatnik, świadomie korzystający z faktur nierzetelnych, nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 4 u.p.t.u. Faktury wystawiane przez niezarejestrowane podmioty nie stanowią podstawy do odliczeń.

Działania organów podatkowych i WSA nie wykazały dostatecznie przesłanek nadużycia prawa przez P. spółka z o.o. S.K.A. NSA uchyla decyzję organów oraz wyrok WSA, zarządzając ponowne rozpatrzenie sprawy pod kątem braku nadużycia lub świadomego udziału w oszustwie.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził, iż zastosowane przez organy podatkowe i WSA zasady dowodzenia nie naruszają prawa, a nierzetelność dokumentów kosztowych uprawnia do zakwestionowania prawa do kosztów. Skarga kasacyjna oddalona.

Przychody z wynajmu, będące elementem prywatnego majątku, nie wchodzą do majątku związanego z działalnością gospodarczą mimo rejestracji w CEIDG; zatem są one przychodami z najmu prywatnego zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.f.

Podatnik, który świadomie uczestniczy w karuzeli podatkowej, nie jest uprawniony do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących pozorne transakcje, co skutkuje obowiązkiem zapłaty podatku wynikającego z takich faktur zgodnie z art. 108 ust. 1 ustawy o VAT.

Postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie o przedłużeniu blokady rachunków bankowych, zatwierdzone przez sądy niższej instancji, jest zgodne z prawem, gdy na podstawie rozsądnej analizy ryzyka zachodzi obawa niewykonania zobowiązań podatkowych przez podmiot kwalifikowany.

Organ podatkowy nieprawidłowo zastosował ustawę o podatku od towarów i usług, uznając darowiznę składników gospodarstwa rolnego za dostawę towarów, co było sprzeczne z rzeczywistym charakterem transakcji jako zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Oddalenie skargi o wznowienie postępowania z uzasadnieniem, że powołanie sędziów, choć wątpliwe proceduralnie, nie wykazuje braku niezawisłości, o ile nie wykazano presji zewnętrznej na sędziego po jego powołaniu. Wznowienie wymaga wykazania wpływu orzeczenia trybunalskiego na decyzję sądową.

Na gruncie zasady pogłębiania zaufania do organów podatkowych oraz w świetle jednolitej interpretacji praktyki, odstąpienie od zastosowania utrwalonej praktyki podatkowej przez organy jest niewłaściwe, jeżeli podatnik z uzasadnionych przesłanek działał w oparciu o obowiązującą interpretację.

Uchylenie zaskarżonego wyroku i decyzji organu podatkowego z uwagi na naruszenie prawa w zakresie związania oceną prawną i wytycznymi wcześniejszego orzeczenia przez organy administracyjne oraz sąd, zgodnie z art. 153 p.p.s.a.