Naczelny Sąd Administracyjny uchyla wyrok WSA z uwagi na błędną ocenę prawidłowości decyzji zabezpieczającej oraz przedawnienia zobowiązań podatkowych; sąd ten powinien przeanalizować legalność decyzji w odniesieniu do przedawnienia zarówno wobec uwag dotyczących art. 70 § 6 pkt 1 i 4 O.p. dokonywanych biorąc pod uwagę istniejące dane i dokumentację.

Wydatki związane ze zbyciem przedsiębiorstwa mogą być uznane za koszty ogólne całokształtu działalności opodatkowanej VAT, uzasadniając odliczenie podatku naliczonego, o ile działalność opodatkowana jest kontynuowana po zbyciu. (NSA, wyrok z dnia 13 czerwca 2025 r., sygn. akt I FSK 583/23).

Skarżący, którego przedsiębiorstwo weszło w skład zbycia, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących koszty zbycia jako związanych z działalnością opodatkowaną VAT, gdyż są one uznawane za koszty ogólne działalności gospodarczej.

W przypadku, gdy uzasadnienie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego nie spełnia wymogów przejrzystości i pełnego wyjaśnienia w zakresie uzasadnienia decyzji, narusza to zasady postępowania sądowoadministracyjnego, co uzasadnia uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

Dla uznania, że podmiot posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, istotne jest posiadanie odpowiedniej infrastruktury i kontroli nad nią; sama współpraca z innym podmiotem nie stanowi o posiadaniu takiego miejsca.

Wydatki banku na Fundusz Pomocowy SGB są ponoszone w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, a więc mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.

Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną D.W., uznając merytoryczną poprawność decyzji o solidarnej odpowiedzialności wobec braku aktywności skarżącego w postępowaniu oraz zgodność z prawem doręczenia decyzji wymiarowej spółce.

NSA uznał, że brak uchybień proceduralnych ze strony organu podatkowego oraz odpowiedniość zastosowanego prawa wykluczały zasadność skargi kasacyjnej; oddalenie skargi potwierdza prawomocność decyzji podatkowej.

Umożliwienie pracownikom korzystania z samochodów służbowych do dojazdu z miejsca zamieszkania na plac budowy, w przypadku braku stałego miejsca pracy i odpowiednich zabezpieczeń, może spełniać warunki wyłącznego użytkowania pojazdów do działalności gospodarczej.

Podatnik ma prawo stosować inny, bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji odliczenia VAT niż wzór wskazany w rozporządzeniu, jeżeli pozwala on lepiej odzwierciedlić specyfikę prowadzonej działalności gospodarczej.

Nieruchomości należące do przedsiębiorcy, pomimo obiektywnych przeszkód związanych z COVID-19 uniemożliwiających prowadzenie działalności, pozostają związane z działalnością gospodarczą, podlegając opodatkowaniu według stawek dla takich nieruchomości.

Ulgi w spłacie należności podatkowych, o których mowa w art. 67a § 1 o.p., stanowią wyjątek od konstytucyjnej zasady powszechności opodatkowania; nawet w przypadku stwierdzenia istnienia przesłanek zastosowania ulgi, organ podatkowy nie jest zobligowany do jej udzielenia.

Orzeczenie TSUE w sprawie C-114/22 nie stanowi przesłanki wznowienia postępowania zakończonego ostateczną decyzją organu podatkowego, jeśli dotyczy inne podstawy prawnej niż wskazana w decyzji; brak związku pomiędzy pozornością transakcji a odmową prawa do odliczenia VAT w przypadku "pustych faktur".

Gmina nie wykazała, że zaproponowany prewspółczynnik przychodowy wystarczająco odzwierciedla specyfikę wykorzystywania pływalni, przez co nie może odstąpić od metody określonej w rozporządzeniu Ministra Finansów. Uchylono wyrok WSA, oddalając skargę Gminy.

Transformatory wewnątrz budynku hotelowego stanowią odrębne budowle podlegające odrębnemu opodatkowaniu. Przejściowe niewykorzystywanie nieruchomości w działalności gospodarczej nie zmienia jej kwalifikacji podatkowej jako związanej z działalnością gospodarczą.

Opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, według stawek dla nieruchomości związanych z działalnością gospodarczą, podlegały nieruchomości spółki U. sp. z o.o., mimo przejściowego braku możliwości prowadzenia działalności w wyniku obostrzeń pandemicznych, o ile nieruchomość była majątkiem gospodarczym zgodnie z u.p.o.l.

Wykreślenie z rejestru podatników VAT na podstawie art. 96 ust. 9a pkt 3 ustawy o VAT stanowi czynność materialno-techniczną, niewymagającą decyzji administracyjnej, jednak powinno zostać poprzedzone wezwaniem do złożenia wyjaśnień.