Odnowienie obowiązku podatkowego na podstawie art. 6 ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn nie powoduje obowiązku złożenia zeznania podatkowego i w konsekwencji nie uzasadnia zastosowania 5-letniego terminu przedawnienia, o którym mowa w art. 68 § 2 Ordynacji podatkowej.

Do sukcesji wydatków na nabycie lub objęcie prawa do udziałów w spółce jawnej przez spadkobiercę podatnika, który fizycznie poniósł taki koszt będący elementem rachunku podatkowego określonego w art. 24 ust. 3c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest konieczne, aby jeszcze spadkodawca za życia wystąpił ze spółki, lecz wystarczające jest to, że to spadkodawca poniósł takie wydatki.

Wznowienie postępowania podatkowego na podstawie art. 240 § 1 pkt 5 o.p. jest dopuszczalne jedynie wówczas, gdy nowe okoliczności faktyczne lub dowody istniały w dniu wydania decyzji ostatecznej i nie były znane organowi podatkowemu. Przesłanki te muszą być spełnione kumulatywnie, co wyklucza ich uzasadnienie na podstawie okoliczności ujawnionych po decyzji ostatecznej.

Do związania gruntu z działalnością gospodarczą wymagana jest nie tylko przynależność nieruchomości do przedsiębiorcy, ale także faktyczne lub potencjalne wykorzystanie tej nieruchomości w prowadzonej działalności gospodarczej.

Odpowiedzialność członka zarządu za zobowiązania podatkowe spółki może być ustalona na podstawie przesłanki formalnego powołania na członka zarządu i uznania egzekucji wobec spółki za bezskuteczną na podstawie całokształtu okoliczności, nawet bez formalnego zakończenia egzekucji, a pełnienie funkcji odnosi się do czasu formalnego sprawowania stanowiska.

Wyłączenie przedmiotowe z opodatkowania przewidziane w art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obejmuje tylko przychody podlegające przepisom o podatku od spadków i darowizn, czyli uzyskanym na podstawie spadku lub umowy darowizny. Nie rozciąga się zaś na przychody realizowane z tytułu zbycia nieruchomości lub innego prawa majątkowego, lub udziału w nich, nabytych uprzednio

Do nadania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji nieostatecznej nie wystarcza samo wystąpienie przesłanki krótszego niż 3 miesiące okresu do upływu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Wymagane jest także uprawdopodobnienie faktyczne, że zobowiązanie nie zostanie wykonane z przyczyn innych niż celowe działanie podatnika (art. 239b § 2 Ordynacji podatkowej).