W postępowaniu w przedmiocie odpowiedzialności osoby trzeciej punktem wyjścia jest postępowanie wymiarowe, gdyż bez wydania decyzji podatkowej albo złożenia deklaracji podatkowej nie ma podstaw do orzekania o odpowiedzialności osoby trzeciej.

Odpowiedzialność podatkowa byłego członka zarządu wobec zobowiązań podatkowych spółki winna być badana pod kątem prawidłowości doręczenia i zawieszenia terminu przedawnienia, a konieczne jest zapewnienie możliwości skutecznego podważenia ustaleń faktów dokonanych w decyzji wymiarowej spółki.

W postępowaniu w przedmiocie odpowiedzialności członka zarządu za zaległości podatkowe spółki, należy dokonać rzetelnej oceny zarówno proceduralnej, jak i merytorycznej istoty sporu, z uwzględnieniem możliwości podważenia ustaleń wymiarowych oraz badania instrumentalności postępowania karnego skarbowego.

W sprawach dotyczących przedawnienia zobowiązania z tytułu wpłat na Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, zawiadomienie o zastosowaniu środka egzekucyjnego po jego faktycznym użyciu, ale przed upływem terminu przedawnienia, przerywa jego bieg.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że ocenie sądu administracyjnego podlega jedynie zgodność z prawem decyzji o odmowie wydania zaświadczenia, a nie legalność wcześniejszej korekty zaświadczenia, która musi zostać zaskarżona oddzielnie, co skutkuje uchyleniem wyroku WSA i przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania.

W postępowaniu dotyczącym odpowiedzialności osób trzecich za zobowiązania podatkowe spółki, członek zarządu powinien mieć możliwość podważenia ustaleń faktycznych i kwalifikacji prawnych zawartych w decyzji wymiarowej wobec spółki. Przeprowadzenie dowodu przeciwdowodowego jest warunkiem skutecznej obrony.

NSA uznał, że postanowienia dotyczące odpowiedzialności osób trzecich wymagają dokładnej weryfikacji podstaw do jej uznania oraz dotrzymania zasad proceduralnych, co obliguje do uwzględnienia prawa do obrony i właściwości organów podatkowych.

Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargi kasacyjne na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, stwierdzając, iż wyrok ten, mimo nieprawidłowości uzasadnienia, jest zgodny z prawem, umacniając zasadę odpowiedzialności na gruncie przepisów akcyzowych i właściwości organu.

Odwołanie podatkowe, które nie spełnia wymogów art. 222 Ordynacji podatkowej w zakresie określenia zarzutów, istoty i zakresu żądania oraz dowodów, może zostać pozostawione bez rozpatrzenia po wezwaniu do uzupełnienia braków i w przypadku ich nieuzupełnienia w wyznaczonym terminie przez organ odwoławczy.