Dobrowolne umorzenie udziałów w spółce może stanowić transakcję kontrolowaną, gdy warunki transakcji mogły zostać narzucone w wyniku powiązań rodzinnych czy korporacyjnych między wspólnikami a zarządem spółki, co skutkuje koniecznością stosowania przepisów o cenach transferowych i odpowiedniej dokumentacji podatkowej.

Przesłanka egzoneracyjna wymieniona w art. 116 § 1 pkt 1 o.p. odnosi się wyłącznie do zgłoszenia wniosku, a nie do skutku tego wniosku, jakim jest ogłoszenie upadłości. Wniosek należy złożyć wówczas, gdy zaistnieją przesłanki niewypłacalności dłużnika, określone w art. 10 i art. 11 p.u.n. Jeżeli dłużnik nie wykonuje swoich wymagalnych zobowiązań, powinien taki wniosek zawsze złożyć.

Zgodnie z art. 23m ust. 1 pkt 4, 5, i 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dobrowolne umorzenie udziałów bez wynagrodzenia pomiędzy podmiotami powiązanymi może być uznane za transakcję kontrolowaną w kontekście cen transferowych. Decyzja o takim umorzeniu podlega zasadom określonym przez zgromadzenie wspólników z uwzględnieniem specyfiki powiązań między wspólnikami.

Art. 3 ust.1, art. 6 ust. 1 i art. 9 ust. 1 i ust. 1d ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników nie nakładają na osoby trzecie odpowiadające za zaległości podatkowe podatnika i płatnika obowiązku aktualizowania danych objętych zgłoszeniem identyfikacyjnym i z tego powodu nie można obciążać ich skutkiem braku aktualizacji danych w zakresie doręczenia im pism w postępowaniu podatkowym