Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zakresie interpretacji podatkowej, organ podatkowy ma obowiązek oceny stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę w kontekście działalności badawczo-rozwojowej, niezależnie od tego, czy wymaga to odniesienia się do przepisów z innych dziedzin prawa, które są niezbędne do zinterpretowania normy prawnopodatkowej.

1. Prawidłowa klasyfikacja taryfowa wymaga uwzględnienia właściwości materiałowych wyrobu, w tym przede wszystkim jego składu, a także procesu jego produkcji. Istotne znaczenie ma także przeznaczenie wyrobu lub jego funkcja. Podstawową możliwością przyporządkowania danego wyrobu do właściwego kodu CN jest uzyskanie informacji od producenta, ewentualnie firmy reprezentującej producenta znającego pochodzenie

Zgodnie z unormowaniem wynikającym z art. 193 § 2 i § 3 o.p. księgi podatkowe stanowią dowód tego, co wynika z zawartych w nich zapisów o ile prowadzone są w sposób rzetelny i niewadliwy. Dotyczy to także ewidencji prowadzonej w oparciu o art. 30cb ust. 2 u.p.d.o.f. Księgi podatkowe uważa się za rzetelne, jeżeli dokonywane w nich zapisy odzwierciedlają stan rzeczywisty (art. 193 § 2 O.p.). Za niewadliwe

Gmina, która realizując projekt z zakresu odnawialnych źródeł energii, współfinansowany w znacznej części ze środków europejskich, w ramach którego montuje i podpina instalacje fotowoltaiczne na budynkach oraz na gruntach mieszkańców, którzy przejmą po upływie 5 lat własność zamontowanych instalacji, nie wykonuje z tego tytułu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 u.p.t.u. W konsekwencji

Gmina w związku z realizowanym przez nią programem usuwania azbestu, nie realizuje działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 u.p.t.u. W rezultacie otrzymane na ten cel dofinansowanie z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej nie może być rozważane jako podstawa opodatkowania, o której mowa w art. 29a ust. 1 u.p.t.u.