Wykorzystując do interpretowania art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2020 r. poz. 106 ze zm.) definicję towaru określoną w art. 2 pkt 6 tej ustawy należy odejść od cywilistycznego rozumienia rzeczy i części rzeczy, kładąc nacisk na zasady regulujące podatek od towarów i usług, w szczególności zasadę neutralności.
Bezczynność organu podatkowego, która trwała od dnia końca roku do czasu doręczenia protokołu kontroli powyżej dwóch lat, stanowi rażące naruszenie prawa, uzasadniając przyznanie odszkodowania.
W przypadku bezczynności organu podatkowego, rażące naruszenie prawa zachodzi w sytuacji oczywistego i długotrwałego zaniechania zwrotu nadwyżki podatku od towarów i usług oraz braku skutecznych działań przedłużających termin tego zwrotu.
Stwierdzenie, iż faktury VAT dokumentujące transakcje z F. P. K. nie oddają rzeczywistości gospodarczej, pozbawia nabywcę prawa do odliczenia podatku naliczonego, jeśli wykaże się jego lekkomyślność w negacji pochodzenia towaru od wskazanego dostawcy, co skutkuje oddaleniem skargi kasacyjnej.
Potrzeba dokonania jakiejkolwiek weryfikacji prawidłowości rozliczeń podatkowych nie ma znaczenia dla oceny bezczynności w zakresie zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, jeżeli upłynął ustawowy termin jej zwrotu, a organ nie dokonał skutecznego jego przedłużenia na podstawie art. 87 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.
Dofinansowanie z Europejskiego Funduszu na rzecz projektów edukacyjnych, przeznaczone na konkretne świadczenia, wlicza się jako element podstawy opodatkowania VAT, podobnie jak wkłady własne uczestników projektu. Egzaminy czeladnicze nie są zwolnione z VAT, ponieważ nie spełniają definicji usług kształcenia zawodowego.
Odmowa skardze kasacyjnej wskutek uznania faktur za nierzetelne, z uwagi na brak faktycznych dowodów dostaw, jest zgodna z prawem; brak możliwości odliczenia VAT w oparciu o nierzetelną dokumentację.
Skarga kasacyjna G.K. podlega oddaleniu wobec braku usprawiedliwionych podstaw, zaś działania organów podatkowych uznano za prawidłowe, w tym uznane za uzasadnione zawieszenie biegu przedawnienia wobec wszczęcia postępowania karnego skarbowego.
Prawidłowe ustalenie i rozpatrzenie dostępnego materiału dowodowego, w kontekście prawa do odliczenia podatku od towarów i usług, musi uwzględniać dowody pośrednie oraz specyfikę i realia zawartej umowy. NSA uchyla decyzję organów, wskazując na potrzebę ponownego przeprowadzenia postępowania z uwzględnieniem zasad współdziałania stron i rzetelnej oceny dowodów.
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, iż bezczynność organu podatkowego w zakresie zwrotu podatku stanowi rażące naruszenie prawa, co uzasadnia nałożenie grzywny i przyznanie sumy pieniężnej stronie skarżącej. Dalsze działania organu były sprzeczne z prawem, co skutkuje oddaleniem skargi kasacyjnej.
Usługi zakwaterowania studentów świadczone przez spółki w domach studenckich są traktowane jako usługi najmu, co przesądza o wyłączeniu ich spod dotychczasowej interpretacji krótkotrwałego zakwaterowania w kontekście powstawania obowiązku podatkowego i obowiązków dokumentacyjnych dla zaliczek.
Organ podatkowy jest zobowiązany do wydania interpretacji indywidualnej, jeśli wnioskodawca przedstawił wystarczająco zindywidualizowany stan faktyczny, co do swoich praw i obowiązków podatkowych, niezależnie od potencjalnych wielowariantowych zdarzeń gospodarczych.
NSA utrzymuje w mocy decyzję DIAS, oddalając skargę kasacyjną i potwierdzając, że brak dowodów na rzeczywiste przeprowadzenie WDT przez M.D. skutkował słuszną odmową zastosowania stawki 0% VAT dla dostaw walcówki.
Bezczynność Naczelnika Urzędu Skarbowego w Pruszkowie w zakresie zwrotu nadwyżki VAT za luty 2020 r. stanowiła rażące naruszenie prawa, uzasadniające nałożenie grzywny i zasądzenie sumy pieniężnej na rzecz skarżącej spółki.
Postępowanie odwoławcze Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie w sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług zostało uznane za przewlekle prowadzone z rażącym naruszeniem prawa, co uzasadniało przyznanie stronie skarżącej sumy pieniężnej jako rekompensaty.
Bezczynność organu podatkowego przy zwrocie nadwyżki VAT z rażącym naruszeniem prawa uzasadnia wymierzenie grzywny i przyznanie skarżącemu sumy pieniężnej. NSA oddala skargę kasacyjną, przyznając rację WSA w zakresie rażącego naruszenia prawa.
Rażąca bezczynność organu podatkowego w wykonywaniu kontroli podatkowej, potwierdzona niewątpliwym, znaczącym przekroczeniem terminów, uzasadnia zasądzenie odszkodowania na rzecz podmiotu kontrolowanego.