Linie telekomunikacyjne położone w kanalizacji kablowej jako całość techniczno-użytkowa stanowią budowlę i podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, niezależnie od rozdzielenia własności ich elementów.

Faktury VAT wystawione na rzecz podatnika, które nie dokumentują rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów, jak stanowi art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f.

Skarga kasacyjna nie zawiera usprawiedliwionych podstaw, dlatego podlegała oddaleniu zgodnie z art. 184 p.p.s.a., a prawidłowość stosowania art. 15zzzzzn2 ustawy o COVID-19 w postępowaniu podatkowym została potwierdzona.

Decyzje organów podatkowych uchylone, ale wznowienie postępowania uzasadnione przy ujawnieniu nowych istotnych okoliczności związanych z działalnością gospodarczą. Sąd utrzymał zasadę trwałości uprzednich decyzji oraz wskazał konieczność poprawnego określenia właściwej stawki podatku.

Ujawnienie po wydaniu ostatecznej decyzji podatkowej faktu wykorzystania nieruchomości na działalność gospodarczą może stanowić podstawę wznowienia postępowania na podstawie art. 240 § 1 pkt 5 Ordynacji podatkowej, jako nowa okoliczność faktyczna nieznana organowi. Mimo to, decyzje podatkowe powinny być uchylone z powodu błędnego zastosowania stawki podatkowej.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargi kasacyjne, podtrzymując decyzję Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, uznając że postępowania dowodowe oraz kwalifikacja podatkowa wydatków spełniły wymogi prawne, nie znajdując naruszenia przepisów postępowania ani prawa materialnego w orzeczeniu WSA.

NSA orzekł, że rozstrzygnięcie WSA w Szczecinie było obarczone nieważnością z uwagi na obligatoryjne niepołączenie tożsamych spraw do wspólnego rozpoznania, co narusza art. 111 § 1 i art. 183 § 2 pkt 3 p.p.s.a.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza nieważność postępowania z powodu braku połączenia tożsamych spraw do wspólnego rozpoznania, co skutkuje uchyleniem wyroku WSA i przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania w celu spełnienia wymogów proceduralnych.

Zaniechanie obligatoryjnego połączenia spraw administracyjnych tożsamych pod względem przedmiotowym prowadzi do nieważności postępowania, co obliguje do uchylenia wyroku sądu pierwszej instancji i ponownego rozpoznania sprawy.