Skarga kasacyjna M.S. na wyrok WSA w Opolu oddalona. Obowiązek przedłożenia dowodów i tłumaczeń spoczywa na Skarżącej. Organy podatkowe prawidłowo zastosowały przesłanki ulgi płatniczej.

W przypadku dobrowolnego umorzenia udziałów w spółce przekształconej, za koszt uzyskania przychodu należy uznać wartość bilansową majątku spółki jawnej na dzień jej przekształcenia w spółkę z o.o. Skarga kasacyjna organu podatkowego oddalona.

Decyzja o zabezpieczeniu podatkowym może zostać doręczona bezpośrednio zobowiązanemu w trybie art. 155b § 1a ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, pomijając pełnomocnika, gdy istnieje ryzyko udaremnienia egzekucji.

Skarżący nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dotyczących fikcyjnych transakcji. Trybunał podatkowy słusznie uznał, że faktury dokumentujące niezaistniałe transakcje nie stanowią podstawy do odliczenia podatku VAT.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał naruszenie norm proceduralnych mających istotny wpływ na wynik sprawy, uchylając wyrok WSA, i nakazał ponowne rozpoznanie sprawy w pełnym zakresie dowodowym z uwzględnieniem nowych okoliczności prawnych.

Oddalenie skargi kasacyjnej złożonej przez podatnika na wyrok WSA. NSA uznał, że brak jest merytorycznych podstaw do uwzględnienia zarzutów naruszenia prawa materialnego i przepisów procesowych.

Jeżeli kwota otrzymana z tytułu wystąpienia ze spółki cywilnej przekracza nadwyżkę przychodów nad kosztami uzyskania, wspólnik powinien wykazać przychód. Koszt uzyskania powinny stanowić jedynie wydatki na objęcie udziałów w spółce, a inne koszty nie mogą pomniejszać przychodu. Sprawa wymaga ponownego rozpoznania celem wyjaśnienia niejasności proceduralnych.

Z uwagi na procesowe uchybienia w postępowaniu przed sądem pierwszej instancji, a w szczególności brak należytego zawiadomienia strony o decyzjach proceduralnych dotyczących trybu rozpoznania sprawy, wyrok ulega uchyleniu, a sprawa zostaje przekazana do ponownego rozpoznania.

W przypadku gdy podatnik stosuje się do interpretacji indywidualnej dotyczącej stawek VAT dla działalności gastronomicznej, zachowuje ochronę interpretacyjną nawet w przypadku późniejszych zmian wykładni prawa, pod warunkiem braku formalnego wygaszenia interpretacji.

Wystąpienie naruszenia prawa do obrony spowodowanego nieodpowiednim zawiadomieniem strony o posiedzeniu niejawnym stanowi przesłankę nieważności postępowania, uzasadniającą uchylenie wyroku i ponowne rozpoznanie sprawy.

Obowiązek wpłaty na PFRON, wynikający z art. 33 ust. 7a ustawy o rehabilitacji, przedawnia się w ciągu pięciu lat od dnia, kiedy pracodawca utraci status zakładu pracy chronionej. W przypadku utraty tego statusu przedawnienie zachodzi z końcem roku podatkowego, co uzasadnia oddalenie skargi kasacyjnej dla rozpoznanego przypadku.

Przesłanki odpowiedzialności członków zarządu wymagają dokładnej analizy zawinienia i działań zarządu wobec spółki, szczególnie w kontekście braku skuteczności egzekucyjnej spółki oraz inicjowania procedur restrukturyzacyjnych i upadłościowych przez członków zarządu.

WSA w Warszawie naruszył prawo do obrony poprzez nieuzasadnione zastosowanie posiedzenia niejawnego, co skutkowało uchyleniem wyroku i przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania.

Pozbawienie strony możności obrony swych praw poprzez nieodpowiednie zastosowanie procedury posiedzenia niejawnego, która skutkuje nieważnością postępowania zgodnie z art. 183 § 2 pkt 5 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, wymaga ponownego rozpoznania przez sąd pierwszej instancji.

Naczelny Sąd Administracyjny, uznając skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem za niezasadną, potwierdza brak rażących naruszeń norm prawa unijnego w badanym wyroku, podkreślając ograniczenia skargi jako nadzwyczajnego środka zaskarżenia.

Grunty, budynki i budowle w posiadaniu przedsiębiorcy „związane” są z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 3 u.p.o.l., nawet gdy ograniczenia pandemiczne ograniczają ich faktyczne wykorzystanie, lecz pozostają w ramach działalności prowadzonej przez podatnika.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że dochody z odpłatnego zbycia mieszkań kwalifikowane są jako dochody z działalności gospodarczej. Zarzut instrumentalności działań organów oraz przedawnienia zobowiązań podatkowych skarżącej jest niezasadny.

Zaświadczenie wydane na podstawie art. 306a Ordynacji podatkowej jest czynnością materialno-techniczną, której treść ma odzwierciedlać dane zgromadzone w ewidencjach organu, bez możliwości samodzielnego kształtowania sytuacji prawnej wnioskodawcy.

Decyzja Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, wydana na posiedzeniu niejawnym bez zgody strony, narusza konstytucyjną zasadę jawności postępowania, co skutkuje pozbawieniem strony możliwości obrony swych praw, a tym samym prowadzi do uchylenia takiego orzeczenia przez Naczelny Sąd Administracyjny.