Sąd kasacyjny uchylił wyrok sądu pierwszej instancji, przekazując sprawę do ponownego rozpoznania, podkreślając konieczność właściwej oceny legalności decyzji podatkowej w kontekście świadomego udziału w karuzeli podatkowej.

Ograniczenie poboru zaliczek na podatek dochodowy jest uzależnione od uprawdopodobnienia przez podatnika, że zaliczki byłyby niewspółmiernie wysokie. Pojęcie transportu międzynarodowego oznacza przewóz zarobkowy osób lub towarów, a statek wspierający transport nie jest traktowany jako eksploatowany w tym transporcie.

Przewlekłość oraz bezczynność organu administracji przy rozpoznawaniu sprawy z zakresu podatku od nieruchomości, w sytuacji istnienia jasnych wskazówek postępowania, stanowi rażące naruszenie prawa i uzasadnia wymierzenie grzywny w celu dyscyplinowania organu.

Towar mieszany zawierający herbatę klasyfikowany jest jako "przetwór na bazie herbaty" pod pozycją CN 2101, niezależnie od ilościowego udziału herbaty. Klasyfikacja ma charakter autonomiczny, niedeterminowany przez subiektywną percepcję konsumentów.

Wykładnia przepisów dokonana w zaskarżonej interpretacji indywidualnej narusza art. 14c § 1 i § 2 O.p., gdyż brak w niej jest wyczerpującego uzasadnienia prawnego dotyczącego kwalifikacji podatkowej dochodów małoletniego skarżącego oraz pomija istotne elementy przedstawionego stanu faktycznego.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że kasa nie zawiera usprawiedliwionych podstaw, oddalając interpretację indywidualną jako naruszającą art. 14c §1 i §2 Ordynacji podatkowej poprzez nieuwzględnienie istoty sporu oraz niezapewnienie wyczerpującej argumentacji prawnej.

Przepisy klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania (art. 119a-119f O.p.) nie mogą być stosowane w trakcie roku podatkowego 2016 do określenia wysokości zobowiązań podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych za tenże rok, gdyż ich zastosowanie naruszałoby zasadę niedziałania prawa wstecz.

Naczelny Sąd Administracyjny orzeka, że art. 7 ustawy nowelizującej Ordynację podatkową wyklucza zastosowanie klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania do korzyści podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych osiągniętych w 2016 r., co skutkuje koniecznością uchylenia odpowiednich decyzji podatkowych.

Odpisy amortyzacyjne od składników majątku nabytych nieodpłatnie w drodze darowizny, zwolnionej od podatku, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli amortyzację rozpoczęto przed 1 stycznia 2018 roku. Przepisy wyłączające tę możliwość naruszają konstytucyjną zasadę ochrony interesów w toku.

Grunty przedsiębiorstwa, nawet po likwidacji linii kolejowej, mogą być uznane za związane z działalnością gospodarczą, jeśli przedsiębiorca utrzymuje potencjał ich gospodarczego wykorzystania w przyszłości zgodnie z art. 1a ust. 1 pkt 3 u.p.o.l.

Płatnik jest zobowiązany do weryfikacji pełnego zakresu przesłanek stosowania zwolnienia z opodatkowania, w tym statusu rzeczywistego właściciela dywidendy, aby zgodnie z art. 22 ust. 4 u.p.d.o.p. móc legalnie odstąpić od poboru podatku u źródła.

Wznowienie postępowania podatkowego wymaga zaistnienia istotnych dla sprawy nowych okoliczności faktycznych lub dowodów, które istniały w dniu wydania decyzji i nie były znane organowi. Konieczne jest spełnienie kumulatywne przesłanek przewidzianych w art. 240 § 1 Ordynacji podatkowej.

Obowiązek podatkowy w zakresie podatku od środków transportowych istnieje do czasu wyrejestrowania pojazdu, niezależnie od rzeczywistego posiadania. Skarżący nie wykazał zmiany własności pojazdów, co uzasadniało obciążenie podatkiem.

Wypłaty zaliczek na poczet zysku przez spółkę komandytową komplementariuszowi nie skutkują obowiązkiem poboru zryczałtowanego podatku dochodowego w momencie ich realizacji. Zobowiązanie podatkowe powstaje dopiero po obliczeniu wyniku finansowego spółki za dany rok obrotowy.

Dochód komandytariusza z częściowego wycofania wkładu w polskiej spółce komandytowej, uznany za "dywidendę" według Konwencji między Polską a Szwajcarią, podlega opodatkowaniu w Polsce, a spółka ma obowiązek poboru podatku u źródła.

Decyzja o zabezpieczeniu zobowiązań podatkowych wobec obawy ich niewykonania jest prawidłowa, gdy organy wykażą procedury uzasadniające obawę oraz prawidłowe zawieszenie biegu terminu przedawnienia, nawet w obliczu uchylenia wcześniejszych decyzji zabezpieczających.

Odmowa wszczęcia postępowania na podstawie art. 61a k.p.a. z powołaniem się na „inne uzasadnione przyczyny” jest niedopuszczalna, gdy ocena wymaga przeprowadzenia dodatkowych ustaleń; organ nie może z urzędu modyfikować treści wniosku o interpretację.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Lublinie dopuściło się bezczynności i przewlekłego prowadzenia postępowania z rażącym naruszeniem prawa, co uzasadniało wymierzenie grzywny i zasądzenie zwrotu kosztów na rzecz Skarżącej. Skarga kasacyjna została oddalona przez NSA.