Podatnik stosujący się do utrwalonej praktyki podatkowej, nawet bez interpretacji indywidualnej, zasługuje na ochronę prawną, gdy praktyka organów sugeruje prawidłowość jego działań, chyba że wykładnia indywidualna wobec jego sytuacji jest niedostępna. Skarga kasacyjna, mimo zasadniczej poprawności wyroku, zostaje oddalona.

Dostawa gotowych posiłków i dań w systemach "na wynos" przed 30 czerwca 2020 r. podlega opodatkowaniu stawką 5% VAT zgodnie z klasyfikacją PKWiU 10.85.1 i art. 41 ust. 2a ustawy o VAT, niezależnie od usług gastronomicznych, co potwierdza zastosowanie dyrektyw UE.

Uniewinnienie w postępowaniu karnym nie stanowi istotnych nowych dowodów dla wznowienia postępowania podatkowego na podstawie art. 240 § 1 pkt 5 o.p., gdyż postępowania karne i podatkowe są odrębne a ich wyniki autonomiczne.

W przypadkach, gdy stałość organów podatkowych stworzyła uzasadnione oczekiwanie względem podatnika, Sąd uznaje, że zasada pogłębiania zaufania ma pierwszeństwo przed zasadą legalizmu, co powoduje ochronę uzasadnionych oczekiwań podatnika.

Sposób określenia proporcji (prewspółczynnika) dla odliczenia VAT powinien uwzględniać specyfikę całokształtu działalności jednostki samorządowej, nie zaś jedynie wybrane składniki majątku. Proporcja powierzchniowo-czasowa proponowana przez Gminę nie została uznana za reprezentatywną w obliczu obowiązujących norm.

Naczelny Sąd Administracyjny, działając na podstawie art. 184 P.p.s.a., oddalił skargę kasacyjną jako pozbawioną usprawiedliwionych podstaw, potwierdzając prawidłowość wcześniejszych decyzji sądów niższej instancji oraz działania organów administracyjnych w zakresie doręczeń.

Sprzedaż posiłków i dań realizowana przez podatnika w systemie "na wynos", w okresie do 30 czerwca 2020 r., powinna być opodatkowana obniżoną stawką 5% VAT, zgodnie z art. 41 ust. 2a u.p.t.u. w związku z pozycją 28 załącznika nr 10 do u.p.t.u., mimo częściowo błędnego uzasadnienia sądu pierwszej instancji.

W przypadku braku indywidualnej interpretacji podatkowej podatnik nie może być penalizowany za stosowanie stawki VAT zgodnie z znaną mu utrwaloną praktyką organów podatkowych dotyczącą identycznych stanów faktycznych.

Oddalenie skargi kasacyjnej wobec braku zasadności zarzutów naruszenia przepisów prawa procesowego i materialnego przez Wojewódzki Sąd Administracyjny. Potwierdzenie prawidłowości solidarnej odpowiedzialności podatkowej byłych wspólników za zobowiązania rozwiązanej spółki cywilnej.

Wszczęcie postępowania karnego skarbowego po stronie Z.M. nie miało charakteru instrumentalnego w kontekście zawieszenia biegu przedawnienia zobowiązań podatkowych, dlatego skarga kasacyjna została oddalona, a wcześniejsze rozstrzygnięcia sądów dotyczące tożsamego stanu faktycznego uznano za wiążące.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że postępowanie karno-skarbowe związane z VAT za styczeń 2013 r. nie miało charakteru instrumentalnego w celu zawieszenia biegu przedawnienia zobowiązań podatkowych, co uzasadniało oddalenie skargi kasacyjnej.

Przepisy dotyczące raportowania schematów podatkowych, jako przepisy prawa podatkowego, podlegają interpretacji indywidualnej w formie przewidzianej przez Ordynację podatkową, wyłączając przepisy proceduralne i te dotyczące unikaniu opodatkowania.

Spadkobierca płatnika składek nie ma statusu płatnika, lecz jest jedynie traktowany jak płatnik na podstawie art. 97 § 1 Ordynacji podatkowej w związku z art. 31 ustawy systemowej. Uprawnienia wynikające z art. 24 ust. 6c-6e ustawy systemowej (prawo do zwrotu nienależnie opłaconych składek oraz odsetek za zwłokę) przysługują spadkobiercy jako ekspektatywa nabycia prawa podmiotowego. Odsetki od nienależnie

Skarga kasacyjna dotycząca zarzutów przedawnienia zobowiązań podatkowych i instrumentalnego wszczęcia postępowania karnego skarbowego została oddalona. Procedury organów oraz decyzje podtrzymujące rozliczenia podatkowe za 2014 rok były zgodne z prawem.

Świadczenie usług w ramach umowy dotyczącej letniego i zimowego utrzymania dróg przez P. S.A. na rzecz GDDKiA nie stanowi jednej kompleksowej usługi, a szereg odrębnych świadczeń, z których każdy może być opodatkowany różną stawką VAT, niezależnie od siebie.

Usługi świadczone przez wykonawcę na rzecz zamawiającego w ramach umowy dotyczącej utrzymania dróg stanowią odrębne, opodatkowane osobno świadczenia, a nie jedną usługę kompleksową. (NSA, sygn. akt: I SA/Gl 416/21)

Sąd podtrzymuje, że faktury VAT wystawione przez podmioty pozorujące działalność nie mogą być podstawą do odliczenia podatku naliczonego, gdy nie dokumentują rzeczywistych transakcji gospodarczych, a nabywca nie dochował należytej staranności kupieckiej, uczestnicząc w mechanizmie oszustwa podatkowego.

Niedostateczne uzasadnienie wyroku WSA narusza przepisy p.p.s.a., stanowiąc przeszkodę uniemożliwiającą kontrolę instancyjną. Naczelny Sąd Administracyjny uchyla wyrok WSA, nakazując ponowne rozeznanie i szczegółową analizę, celem należytego odniesienia się do zarzutów strony.

Zastosowanie art. 165b § 1 Ordynacji podatkowej do postępowań dotyczących wpłat na PFRON jest zasadne, co implikuje przedawnienie prawa organu do wszczęcia postępowania po upływie 6 miesięcy od zakończenia audytu.

W zakresie zobowiązań z tytułu wpłat na PFRON odpowiednie stosowanie przepisów art. 165b § 1 O.p. jest uzasadnione, a okres zawity na wszczęcie postępowania administracyjnego wynosi 6 miesięcy od zakończenia audytu, co zabezpiecza interes strony postępowania.

Decyzja Dyrektora Izby Administracji Skarbowej o odpowiedzialności członka zarządu spółki została utrzymana, jako że spełniono przesłanki z art. 116 § 1 Ordynacji podatkowej. Brak zgłoszenia wniosku o upadłość w terminie oraz niewskazanie mienia spółki uznano za przyczyny uzasadniające odpowiedzialność podatkową osoby trzeciej.

Brak połączenia przez sąd administracyjny odrębnych, lecz tożsamych merytorycznie skarg w jednej sprawie, uzasadnia stwierdzenie nieważności postępowania na podstawie art. 183 § 2 pkt 3 p.p.s.a.

Usługi utrzymania dróg świadczone przez spółkę w ramach umowy z GDDKiA nie stanowią świadczenia kompleksowego, lecz są szeregiem odrębnych usług, co wyklucza stosowanie jednej stawki VAT oraz uzasadnia indywidualne opodatkowanie poszczególnych czynności.

Oddalenie skargi kasacyjnej Skarżącego czyni prawidłowym wcześniejsze ustalenia WSA oraz organy podatkowe w zakresie doręczenia decyzji określającej podatek VAT, co umożliwia pociągnięcie członka zarządu do odpowiedzialności za zobowiązania podatkowe spółki.