Klauzule indeksacyjne oraz klauzule ryzyka walutowego zawarte w umowach kredytu indeksowanego do waluty obcej, które pozwalają bankowi na jednostronne i swobodne kształtowanie kursu waluty, stanowią postanowienia abuzywne, co prowadzi do nieważności umowy, gdyż niemożliwe jest utrzymanie jej podstawowego charakteru po usunięciu tych klauzul.

Za grunty zabudowane na cele mieszkaniowe w rozumieniu ustawy przekształceniowej uznaje się nieruchomości zabudowane budynkami mieszkalnymi jednorodzinnymi wraz z budynkami gospodarczymi, garażami oraz innymi budowlami umożliwiającymi racjonalne korzystanie z budynków mieszkalnych, co powinno być potwierdzone zapisami w księdze wieczystej oraz zgodnych z przepisami informacjami podatkowymi.

W przypadku gdy fundacja rodzinna nabędzie nieruchomość lub inne mienie, a następnie je odsprzeda, narazi się na konieczność zapłaty 25-procentowego podatku dochodowego. Wbrew stanowisku fiskusa nie będzie jednak podlegać opodatkowaniu, jeśli nabyty majątek wniesie aportem do spółki.

Klauzule umowne przyznające bankowi jednostronne prawo do określania kursów walut w umowach kredytów indeksowanych są abuzywne, a umowa zawierająca takie postanowienia nie może być utrzymana po ich wyeliminowaniu.

Zmiana umowy na podstawie klauzuli rebus sic stantibus może być dochodzona, nawet po wykonaniu umowy, jeśli przesłanki tej klauzuli zaistniały w czasie trwania stosunku zobowiązaniowego, pod warunkiem posiadania przez wszystkie strony pełnej legitymacji procesowej.

Obowiązek dostarczenia kompletnej i prawidłowej dokumentacji aplikacyjnej, w tym dokumentacji środowiskowej, leży po stronie inwestora składającego wniosek o dofinansowanie, nawet jeżeli zlecił on przygotowanie dokumentacji aplikacyjnej profesjonalnemu doradcy (art. 750 k.c. w zw. z art. 735 § 1 k.c.).

Przesłanki uzyskania nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym określone są ściśle w art. 485 k.p.c., a ich brak skutkuje koniecznością rozpoznania sprawy w postępowaniu zwykłym.

Artykuł 72 § 2 k.c. stanowi podstawę odpowiedzialności odszkodowawczej za prowadzenie negocjacji z naruszeniem dobrych obyczajów lub bez zamiaru zawarcia umowy. Dla pociągnięcia do odpowiedzialności konieczne jest wykazanie złej wiary negocjującego oraz związku przyczynowego między tą działalnością a wyrządzoną szkodą. Negocjacje mogą obejmować różne umowy, jednak, gdy dotyczą zobowiązań spółki, odpowiedzialność