Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 38ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm. wniosek a contrario/ kosztami uzyskania przychodów są tylko wydatki na rzecz udziałowców spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z tytułu stosunku pracy lub z nim zrównanego. Również prezes zarządu jednoosobowej spółki. z o.o. musi spełnić ten wymóg, aby umowa o

Nie jest uzasadniającą umorzenie odsetek okoliczność niemożności zakończenia likwidacji Spółki z powodu istnienia zobowiązań podatkowych wobec Skarbu Państwa. Okoliczność tak przedstawiona jest nieprawdziwa. Istnienie zobowiązań podatkowych czyni jedynie proces likwidacji bardziej skomplikowanym i wydłużonym w czasie oraz mniej korzystnym dla udziałowców i likwidatora. Zmiana strategii gospodarczej

Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 29 kwietnia 1998 r., K 17/97 /Orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego. Zbiór Urzędowy 1998 nr 3 poz. 30/ stanowi podstawę do wznowienia postępowania podatkowego stosownie do art. 190 ust. 4 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

Budowa przyłącza energetycznego nie stanowiącego części obiektu budowlanego bez wymaganego pozwolenia na budowę stanowi bowiem przypadek robót budowlanych o których mowa w art. 50 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./.

Celem ustaleń organów podatkowych powinno być zbadanie skuteczności postanowień umowy cywilnoprawnej dla sfery zobowiązań publicznoprawnych. Organy podatkowe powinny zbadać poszczególne wydatki i wykazać, które z nich były niezgodne z zasadą wyrażoną w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ w związku z art. 16 ust. 1

Udzielenie lub nieudzielenie absolutorium zarządowi jest podsumowaniem wykonania budżetu i stanowi element zamykający gospodarkę finansową gminy w danym roku, dlatego winno być uchwalane w głosowaniu jawnym. W demokratycznym państwie prawnym wyborcy, będący przecież podatnikami, mają prawo wiedzieć, jak radni oceniają gospodarowanie przez zarząd środkami publicznymi, pochodzącymi z ich zobowiązań podatkowych

Zgodnie z treścią art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. "a" ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na wpłatę innych zobowiązań, w tym z tytułu udzielonych gwarancji i poręczeń, chyba że wydatki te mają charakter kosztów uzyskania przychodów, a zatem są ponoszone w celu uzyskania przychodów.

Aby urządzenie budowlane o jakim mowa w art. 3 pkt 9 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ podlegało regulacjom tego prawa to musi ono stanowić bądź to część obiektu budowlanego, z którym jest związane, względnie stanowić samodzielny obiekt budowlany w rozumieniu art. 3 pkt 1 Prawa budowlanego.

Pogląd co do tego, że w postępowaniu egzekucyjnym nieskuteczne jest żądanie stwierdzenia nieistnienia obowiązku /art. 33 pkt 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji - Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./, znajduje swoje oparcie w przepisie art. 34 par. 1 cyt. ustawy stanowiącego, że zarzuty zgłoszone na podstawie wskazanej w art. 33 pkt 1-6 organ egzekucyjny rozpatruje

Celem darowizny jest dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy.

Nie można podzielić poglądu prezentowanego w zaskarżonej decyzji, iż w świetle art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ oraz par. 54 ust. 4 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U

1. Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 2 lit. "b" ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ zgłoszenia właściwemu organowi wymaga, między innymi, wykonanie robót budowlanych polegających na instalowaniu urządzeń na obiektach budowlanych, o wysokości powyżej 3 m. Takie sformułowanie tego przepisu wskazuje, że "wysokość powyżej 3 m" dotyczy wysokości instalowanego urządzenia

1. Usytuowane przed dniem uprawomocnienia się decyzji o pozwoleniu na budowę. na nieruchomości gruntowej obiekty o tymczasowym charakterze, jak barakowozy czy obiekty kontenerowe, zaliczają się do wyszczególnionych w art. 3 pkt. 5 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, tymczasowych obiektów budowlanych wymagających pozwolenia na budowę. 2. Usytuowanie na działce

Art. 67 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ dotyczący zasad umarzania zaległości podatkowych lub odsetek za zwłokę nie obejmuje swoim podmiotowym zakresem płatników. Oznacza to, że ustawodawca nie przewidział możliwości występowania płatników z wnioskiem o umorzenie wymienionych należności.

Skarżący złożył wniosek o stwierdzenie nieważności ostatecznej decyzji Urzędu Skarbowego po upływie wskazanego terminu rocznego. Zasadnie zatem i zgodnie z prawem organy obu instancji orzekły o odmowie wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji.

Decyzje organów podatkowych powinny odpowiadać prawu, a więc wynikającym z konkretnych przepisów normom prawnym /wypowiedziom prawodawcy kreującym wzór określonych zachowań/. Muszą one także - wobec konieczności usuwania nie dających się uniknąć sprzeczności regulacji prawnej oraz niejasności wypowiedzi normatywnych - pozostawać w zgodzie z zasadami logiki oraz wymaganiami zdrowego rozsądku, które

"Dostosowywanie robót do stanu zgodnego z prawem" musi polegać na robotach budowlanych - takich, które będą zgodne z dokumentacją, a nie na dostosowywaniu, dokumentacji do istniejącego stanu robót.

Warunkiem zwolnienia z art. 14a ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ jest złożenie prawidłowo wypełnionej deklaracji podatkowej. Zaniżenie podatku należnego, bez względu na rozmiar zaniżenia, wyklucza nabycie zwolnienia.

Rozbiórka obiektu wspólnego, czy nawet jego części jest czynnością przekraczającą zakres zwykłego zarządu rzeczą wspólną i z mocy art. 199 Kc do jej wykonania niezbędna jest zgoda wszystkich współwłaścicieli. Z tych samych powodów decyzja nakazująca rozbiórkę rzeczy wspólnej czy jej części, jako dotycząca wszystkich współwłaścicieli, winna tę regulację uwzględniać.

Zawiadomienie o załatwieniu skargi w trybie postępowania skargowego wyrażone w formie uchwały przez radę gminy nie daje podstaw do złożenia skargi na taką uchwałę do tego Naczelnego Sądu Administracyjnego na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./. Skarga taka jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu na podstawie art. 27 ust.

Zaległością podatkową jest podatek nie zapłacony w terminie, a także nie zapłacona w terminie zaliczka na podatek lub rata podatku.

1. W sprawie w której naczelny organ administracji wydaje decyzję w I instancji, skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego można wnieść po wyczerpaniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, określonego w art. 127 par. 3 Kpa. 2. Z analizy postanowień układu między Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki i Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej dotyczącego roszczeń obywateli Stanów Zjednoczonych podpisanego

Jeżeli cel wywłaszczenia został zrealizowany, to nawet nie korzystanie aktualnie z tej nieruchomości, nie stanowi przesłanki do uznania nieruchomości za zbędną na cel wywłaszczenia, bowiem takiej przesłanki zwrotu nie zawiera art. 137 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. nr 115 poz. 741 ze zm./.