Art. 156 par. 1 pkt 3 Kpa stanowi, że organ administracyjny stwierdza nieważność decyzji, która dotyczy sprawy już poprzednio rozstrzygniętej inną decyzją ostateczną. Przesłanką tego przepisu jest więc nie tylko tożsamość sprawy rozstrzygniętej wieloma decyzjami, ale także przesłanka istnienia już - w dacie wydania kolejnego rozstrzygnięcia - decyzji ostatecznej załatwiającej tą samą sprawę co do jej

1. Zgodnie z art. 178 ust. 2 Konstytucji RP - gwarancje niezawisłości sędziowskiej polegają na tym, iż w zakresie orzekania podlegają oni jedynie postanowieniom Konstytucji i ustawom. Władza ustawodawcza może wywierać wpływ na działania sądów tylko w drodze stanowienia aktów prawnych najwyżej stojących w ich hierarchii. Sędziowie mają prawo, na podstawie postanowień art. 8 ust. 2 Konstytucji o bezpośrednim

Stosownie do par. 274 ust. 3 rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994 r. w sprawie warunków technicznych jakimi powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie /t.j. Dz.U. 1999 nr 15 poz. 140 ze zm./, odległość garażu wielopoziomowego od innych budynków powinna odpowiadać warunkom określonym w par. 272 jak dla budynków produkcyjnych i magazynowych o obciążeniu

Loggia zabudowana pionowymi prętami na całej wolnej przestrzeni /od poręczy do sufitu/ stanowi pogorszenie warunków bezpieczeństwa w porównaniu ze stanem poprzednim, czyli istnieniem wolnej przestrzeni.

Nie każde roboty budowlane polegające na odnawianiu ścian zewnętrznych obiektu budowlanego wymagają uzyskania pozwolenia na budowę, lecz tylko takie które powodują niekorzystną zmianę wyglądu w odniesieniu do otaczającej zabudowy. Ocena ta z oczywistych względów nie opiera się na kryteriach prawnych, lecz głównie na doznaniach wzrokowych i wrażliwości estetycznej osób oceniających, a w konsekwencji

Przy zmianie papierów wartościowych na inne papiery wartościowe o identycznej wartości nie powstaje obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych /art. 24 ust. 6 w związku z art. 19 ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./.

Sprawa rozstrzygnięta w oparciu o art. 42 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ w związku z art. 103 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ nie mieści się, w kategorii zadań nadzoru budowlanego określonych w art. 83 Prawa budowlanego z 1994 r., zwłaszcza nie dotyczy ona nakazów, o których mowa w art. 48 czy

Sankcja rozbiórki przewidziana w art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ dotyczy wybudowanego bądź będącego w budowie bez zezwolenia obiektu budowlanego, nie dotyczy natomiast wykonywanych wewnątrz budynku prac remontowych.

Ochrona, interesów osób trzecich w postępowaniu o ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu może następować tylko w takim zakresie, w jakim nie jest objęta regulacjami Prawa budowlanego, to jest w granicach określonych ustaleniami planu zagospodarowania przestrzennego.

Stosownie do treści art. 3 pkt 5 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, pawilon handlowy nie połączony trwale z gruntem jest tymczasowym obiektem budowlanym, na ustawienie, którego, zgodnie z art. 29 ust. 1 pkt 5a tego prawa nie jest wymagane pozwolenie na budowę. Inwestor obowiązany jest jednak do zgłoszenia takiej budowy właściwemu organowi stosownie do treści

Stosownie do par. 29 rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie /Dz.U. 1999 nr 15 poz. 140 ze zm./ dokonywanie zmiany naturalnego spływu wód opadowych w celu kierowania go na teren sąsiedniej nieruchomości bez zgody jej właściciela lub zarządcy jest zabronione. Z tą regulacją

Zachowanie ładu architektonicznego wcale nie wymaga, aby w danej okolicy można było realizować tylko budynki mieszkalne jednorodzinne.

Do czasu wprowadzenia do ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ art. 36a ustawą z dnia 22 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo budowlane, ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym oraz niektórych ustaw /Dz.U. nr 111 poz. 726/ każde odstępstwo od projektu lub pozwolenia na budowę wymagało uzyskania decyzji o zmianie pozwolenia na budowę. Przepis art.

Skarga na uchwałę organu sądu okręgowego podjęta na podstawie art. 41 par. 1 pkt 7 obowiązującej ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych /Dz.U. 1994 nr 7 poz. 25 ze zm./ w sprawie odwołania sędziego ze stanowiska przewodniczącego wydziału nie podlega kognicji Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 1998 r. w sprawie podatku akcyzowego /Dz.U. nr 157 poz. 1035 ze zm./, zaliczające stronę skarżącą nie będącą ani producentem, ani importerem wyrobów akcyzowych do podatników podatku akcyzowego, zostało wydane na podstawie pozostającego w jaskrawej sprzeczności z postanowieniami art. 217 i art. 92 Konstytucji RP, art. 35 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia

Kasacyjny charakter postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym wyrażony w art. 21 i art. 52 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ wyłącza dokonywanie przez Sąd ustaleń prowadzących do merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy.

Inwestycja w postaci kanalizacji teletechnicznej ma charakter inwestycji liniowej i tylko jako całość może funkcjonować, wydanie zatem decyzji nakazującej rozbiórkę sieci teletechnicznej w części środkowej stanowi rażące naruszenie art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./. Skoro, bowiem inwestor dysponował projektem budowlanym zatwierdzonym przez

1. Kryterium rozmiarów obiektu nie stanowi, w myśl art. 3 pkt 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./, jedynej i wystarczającej przesłanki pozwalającej na zaliczenie go do obiektów małej architektury. 2. Jakkolwiek wyliczenie obiektów małej architektury w art. 3 pkt 4 Prawa budowlanego nie jest wyczerpujące, wymienione tam przykłady wskazują, że nie można

Wolnostojąca kabina telefoniczna jest niewątpliwie obiektem budowlanym zlokalizowanym w przestrzeni i związanym z gruntem przez fundamentowanie. Ze swej natury musi być wyposażona przede wszystkim w instalację telefoniczną, a także elektryczną - i być może - w inne urządzenia. Ta ostatnia cecha /instalacja zasilania/ odróżnia kabiny telefoniczne od wymienionych w art. 3 pkt 4 ustawy z dnia 7 lipca

Wolnostojąca kabina telefoniczna z natury swej stanowi obiekt budowlany wydzielony z przestrzeni, wyposażony w dach i powiązany z gruntem. Sposób powiązania z gruntem i wyposażenie w fundament przesądzałby o ewentualnej kwalifikacji kabiny telefonicznej, jako budynek /art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./. Na pewno jednak każda wolnostojąca

1. Realizacja obiektu budowlanego jakim jest kabina telefoniczna winna być poprzedzona uzyskaniem pozwolenia na budowę. 2. Jakkolwiek wyliczenie obiektów małej architektury w art. 3 pkt 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126/ nie jest wyczerpujące, wymienione przykłady takich obiektów wskazują, że nie można do nich zaliczyć kabiny telefonicznej. Kabina telefoniczna

Budowa ogrodzenia, nie wymagającego pozwolenia na budowę bądź zgłoszenia, której rezultatem jest zakłócenie korzystania z nieruchomości sąsiedniej ponad przeciętną miarę /tzw. immisja negatywna/, winna być traktowana jako spór sąsiedzki, rozstrzygany na podstawie przepisów prawa cywilnego /140-144 Kc/ w postępowaniu przed sądami powszechnymi.

Wniesienie skargi przed upływem 30 dni od dnia doręczenia wezwania do usunięcia naruszenia prawa skutkuje odrzuceniem skargi jako niedopuszczalne.