1. Zgodnie z art. 33 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139 ze zm./ ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego kształtują sposób wykorzystania prawa własności. Zatem niedopuszczalne byłoby ograniczenie realizacji dopuszczonej planem funkcji lub zabudowy celem umożliwienia wykonywania nieprzewidzianych planem funkcji przez właścicieli

Kognicja Sądu administracyjnego w postępowaniu wywołanym skargą na bezczynność organu jest ograniczona do badania, czy organ miał wynikający z prawa obowiązek wydania aktu lub dokonania czynności; czy dokonał tej czynności w terminie określonym w art. 35 par. 3 lub 4 Kpa; czy Strona dopełniła wymogów z art. 37 Kpa i czy po wytoczeniu skargi nie zaszły przesłanki umorzenia postępowania. W postępowaniu

Tryb jednoinstancyjny w myśl art. 160 Kpa dotyczy decyzji odszkodowawczej pozytywnej bądź negatywnej, a nie skargi na bezczynność.

Zgodnie z art. 739 par. 3 Kpc w zw. z art. 35a ust. 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ wysokość kaucji zabezpieczającej roszczenia inwestora z powodu wstrzymania wykonania decyzji zależy od uznania sądu.

Planowanie na nieruchomości graniczącej z nieruchomością skarżących kopalni kruszywa stwarza niebezpieczeństwo wykorzystywania tejże nieruchomości w sposób zakłócający korzystanie z nieruchomości skarżących ponad przeciętną miarę /art. 144 Kc/. Skoro tak, to skarżący mieli, chroniony konkretną normą, interes prawny w kwestionowaniu projektu zmiany planu. Rozpoznanie w tych okolicznościach ich zarzutu

Normodawca może na drodze legislacyjnej zmieniać każdy z przepisów, w których w miejsce dotychczasowego organu państwowego powstaje inny organ państwowy, bądź może ufać, że organy stosujące prawo, w ramach kultury prawnej, będą ową zmianę za każdym razem odpowiednio uwzględniać przy stosowaniu prawa. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jest aktem prawa miejscowego powszechnie obowiązującego

Kawlifikacja danego pisma do protestu lub zarzutu ma istotne znaczenie, albowiem powoduje daleko idące konsekwencje. Inna musi być forma i treść uchwały podjętej wobec każdego z nich, inne obowiązki organu gminy, inna możliwość złożenia skargi do sądu administracyjnego. O przynależności danego pisma do zarzutów, czy też protestów, nie może decydować nawet jego tytuł. Najważniejszym kryterium rozróżnienia

1. Art. 87 ust. 2 Konstytucji RP określa akty prawa miejscowego jako źródła powszechnie obowiązującego prawa. Odrębnie regulowana jest kwestia wchodzenia w życie aktów prawa miejscowego. Zgodnie z art. 88 ust. 1 Konstytucji RP wejście w życie aktów prawa miejscowego jest uwarunkowane ich ogłoszeniem. Już porównanie tych przepisów najwyższej rangi wskazuje na odrębność zagadnień powstawania źródeł prawa

Obowiązek uwzględnienia zarzutu do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego powstaje wówczas, gdy naruszenie interesu prawnego lub uprawnienia wnoszącego zarzut jest związane z jednoczesnym naruszeniem obiektywnego porządku prawnego /normy prawa materialnego/. Rada nie ma takiego obowiązku wówczas, gdy naruszony zostaje interes prawny lub uprawnienia autora zarzutu, ale dzieje się

Organem uprawnionym do wyznaczenia do składu komisji konkursowej przedstawicieli organu prowadzącego jest, w myśl art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /t.j. Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1591 ze zm./, rada gminy, a nie jak przyjęto w regulaminie konkursu na dyrektora szkoły - burmistrz.

Powołując komisję konkursową dla przeprowadzenia konkursu na stanowisko dyrektora szkoły właściwy organ nie może swego rozstrzygnięcia ograniczyć do powołania komisji i między innymi do upoważnienia innych podmiotów do wskazania takich przedstawicieli, którzy weszliby w skład komisji. Ustawowy zwrot "powołuje komisję konkursową" w określonym składzie oznacza kompetencje i jednocześnie obowiązek jej

Tworzenie rezerwy celowej na etapie wykonywania budżetu miasta jest niezgodne z art. 116 ust. 2 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych /Dz.U. nr 155 poz. 1014 ze zm./.

Inna jest sytuacja tego kto dobrowolnie opuszcza lokal i nie dopełnia obowiązku wymeldowania, a inna tego kto nie ma wpływu, zarówno na fakt opuszczania lokalu gdyż zostaje aresztowany, a następnie odbywa wieloletnią karę pozbawienia wolności jak i na czynności administracyjne związane z wymeldowaniem z pobytu stałego.

W świetle art. 2 Konstytucji RP i art. 121 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ podatnik nie może ponosić negatywnych konsekwencji w przypadku, gdy organ podatkowy nie udzieli mu odpowiedzi na pytanie na podstawie art. 14 par. 4 Ordynacji podatkowej, a następnie rozpocznie postępowanie kontrolne.

Stanowisko organu administracji publicznej w zakresie niezasadności wniosku o umorzenie postępowania administracyjnego powinno być wyrażone przez wydanie decyzji merytorycznej. Żaden przepis prawa, w tym art. 105 Kpa, nie daje podstaw do wydania decyzji ani postanowienia o odmowie umorzenia postępowania. Decyzja o odmowie umorzenia postępowania, jako wydana bez podstawy prawnej, dotknięta jest nieważnością

Na podstawie art. 93 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ w brzmieniu obowiązującym do dnia 21 grudnia 2000 r., spółka akcyjna /osoba prawna/, będąca odrębnym od swego oddziału podatnikiem podatku od towarów i usług, nie nabywa, po wykreśleniu tego oddziału na podstawie art. 9 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz

Nauczycielowi wnioskującemu o przeprowadzenie postępowania kwalifikacyjnego w sprawie nadania stopnia nauczyciela dyplomowanego przysługuje skarga na bezczynność organu, jeżeli ten uznając, że wnioskodawca nie wykazał posiadania wymaganych kwalifikacji zawodowych - pozostawia wniosek bez rozpoznania, a nie wydaje decyzji odmawiającej nadania stopnia.

Uchylenie decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę w trybie art. 155 Kpa w sytuacji gdy na podstawie art. 40 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ została ona przeniesiona na rzecz innej osoby może nastąpić tylko za zgodą tej osoby.

Podatnicy są zobowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie wysokości dochodu /straty/, podstawy opodatkowania i należnego podatku. Obowiązkiem podatnika jest chronienie wymaganych dokumentów przed utratą i zniszczeniem, a jeżeli oryginały faktur zaginęły, to rzeczą skarżącego było uzyskać od sprzedawcy duplikaty faktur.

1. Sąd przy rozpatrywaniu skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze regionalnej izby obrachunkowej nie jest skrępowany ani sposobem sformułowania skargi, ani użytymi w niej argumentami i wnioskami. Granice rozpoznania skargi są zatem z jednej strony wyznaczone przez kryterium legalności rozstrzygnięcia nadzorczego, z drugiej natomiast strony przez zasadę reformationis in peius, by w wyniku wydania wyroku

Użyte w art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ określenie nabycie towarów i usług odnosi się również do importu. Pojęcie to należy rozpatrywać w powiązaniu z przepisem art. 25 ust. 1 pkt 3 tej ustawy. Nabycie musi zatem nastąpić w taki sposób, aby podatnik mógł poniesione wydatki zaliczyć do kosztów uzyskania

Z mocy art. 106 par. 6 Kpa do organu współdziałającego stosuje się odpowiednio przepisy art. 36-38 Kpa, a więc jest on traktowany podobnie jak organ wydający decyzję w przypadku bezczynności. W przypadku bezczynności organu współdziałającego skargę do sądu administracyjnego może wnieść strona. Natomiast organ rozstrzygający może jedynie sygnalizować bezczynność organu współdziałającego, organowi sprawującemu

Obowiązek skonsumowania przez Radę Ministrów delegacji ustawowej, zawartej w art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /t.j. Dz.U. 1997 nr 142 poz. 950 ze zm./, nie stanowi rozstrzygnięcia w indywidualnej sprawie zagadnienia wstępnego, należącego ze względu na jego przedmiot do kompetencji innego

1. Ze względu na ideę funduszy celowych, w tym funduszu ochrony środowiska, określoną w ustawie o jego powołaniu, należy mieć na uwadze, że gospodarowanie środkami funduszu jest prowadzone substytucyjnie, obok gospodarki typu budżetowego. Powstanie nadwyżki zasobów funduszu celowego nie stwarza podstaw do wykorzystywania zgromadzonych środków na finansowanie zadań objętych budżetem, mimo że decyzje