Jeżeli dzień wolny od pracy w pięciodniowym tygodniu pracy /art. 129 par. 1 i art. 129[7] Kodeksu pracy w brzmieniu nadanym przez ustawę z dnia 1 marca 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy - Dz.U. nr 28 poz. 301/ przypada w sobotę /nie objętą ustawą z dnia 18 stycznia 1951 r. o dniach wolnych od pracy - Dz.U. nr 4 poz. 28 ze zm./, to dzień ten należy uznać za równorzędny z dniem ustawowo wolnym

1. Jednym z istotnych elementów decyzji jest jej uzasadnienie faktyczne, które powinno w szczególności zawierać wskazanie faktów, które organ uznał za udowodnione, wskazanie dowodów którym dał wiarę oraz wyjaśnienie przyczyn, dla których innym dowodom odmówił wiarygodności. Uzasadnienie decyzji powinno się też cechować logicznym związkiem i zgodnością z rozstrzygnięciem i jego treścią brakiem wywodów

Sprzedaż oleju napędowego /nabytego jako olej napędowy przeznaczony do silników nisko i średnioobrotowych/ bez rozróżnienia wyrobu o symbolu (...) /oleje napędowe do silników szybkoobrotowych/ i (...) /olej napędowy do silników wolno i śrenioobrotowych/ podlega opodatkowaniu akcyzą /par. 18 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 1998 r. w sprawie podatku akcyzowego /Dz.U. nr

Przepis art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ przewiduje szczególny przypadek samoistnego powstania obowiązku podatkowego w efekcie samego wystawienia faktury, czy rachunku uproszczonego wykazujących kwotę podatku od towarów i usług, przy czym obowiązek ten przyjmuje postać swoistej sankcji. Polega ona na tym

Sprzedaż oleju napędowego /nabytego jako olej napędowy przeznaczony do silników nisko i średnioobrotowych/ bez rozróżnienia wyrobu o symbolu (...) /oleje napędowe do silników szybkoobrotowych/ i (...) /olej napędowy do silników wolno i śrenioobrotowych/ podlega opodatkowaniu akcyzą /par. 18 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 1998 r. w sprawie podatku akcyzowego /Dz.U. nr

Właściwy sposób dokumentowania poniesionych wydatków ma istotne znaczenie przy ustaleniu rzeczywistych kosztów uzyskania przychodów, poniesionych przez podatnika.

Wykonana przez rzeczoznawcę budowlanego ekspertyza techniczna w sprawie dopuszczalności zmiany sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części - powinna w zależności od potrzeb dotyczyć także wymagań określonych w art. 5 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./.

Nakładanie obowiązków wynikających z art. 66 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ dopuszczalna jest gdy ustalone zostanie, iż obiekt swym wyglądem szpeci otoczenie przy czym ciężar udowodnienia tej okoliczności spoczywa na organie administracji.

W państwie prawa nie ma miejsca dla mechanicznej i sztywno pojmowanej zasady nadrzędności interesu społecznego nad interesem indywidualnym /art. 7 Kpa/. Organ orzekający w każdym wypadku ma obowiązek wskazać, o jaki interes ogólny chodzi, i udowodnić, że jest on tak ważny i znaczący, że bezwzględnie wymaga ograniczenia uprawnień indywidualnych obywatela. Zarówno wykazanie takiego interesu, jak i jego

Przepis art. 75 par. 1 Kpa nie nakazuje dyskwalifikowania opinii biegłego przez to, że przygotował on tę opinię na zlecenie strony. Opinia biegłego, tak jak każdy dowód w sprawie podlega swobodnej ocenie organu, który sam decyduje, na podstawie całokształtu materiału dowodowego, czy dane okoliczności zostały udowodnione /art. 8 Kpa/.

Właściwe stosowanie przepisów art. 51 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ nie może się ograniczać do nałożenia obowiązków, gdyż jeżeli obiekt został wykonany prawidłowo zgodnie ze sztuką budowlaną, samo przedłożenie inwentaryzacji powykonawczej ma charakter obowiązku pozornego. Natomiast jeżeli prace przy zmianie sposobu użytkowania wykonano wadliwie

Dokonanie na podstawie art. 140 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. nr 115 poz. 741 ze zm./ rozliczenia z tytułu zwrotu nieruchomości jest zagadnieniem wtórnym w stosunku do obowiązku zwrotu nieruchomości i ewentualne trudności związane z rozliczeniem nie mogą unicestwić samej zasady zwrotu wywłaszczonej nieruchomości. Ustawodawca statuując te zasadę ściśle określił

1. Określając, iż w rozumieniu ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ eksportem usług jest także świadczenie usług transportu międzynarodowego, cytowana ustawa o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym upoważniła zarazem Ministra Finansów nie tylko do określenia, w drodze rozporządzenia, zakresu tych usług, ale

1. Podatnicy rozpoczynający działalność gospodarczą w okresie od 1 stycznia 1999 r. do 31 grudnia 2000 r. obowiązani są do rozpoczęcia ewidencjonowania z dniem przekroczenia w roku podatkowym obrotu z działalności określonej w art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ w wysokości 20.000 zł, z zastrzeżeniem par.

Par. 6 ust. 1 pkt 2 lit. "d". rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług /Dz.U. nr 156 poz. 1024 ze zm./ nie ma zastosowania do otrzymanych przez podatnika zaliczek na poczet ceny wykonania usługi budowlanej lub budowlano-montażowej, jeżeli zaliczki te nie są związane z wykonaniem przez podatnika całości lub

Tymczasowy obiekt budowlany /barak, barakowóz/, nie stanowi żadnej z kategorii obiektów wyliczonych w art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, tym samym zgodnie z art. 28 ust. 1 tej ustawy, na budowę tego typu obiektu wymagane jest pozwolenie na budowę.

Ugoda zawarta na posiedzeniu pojednawczym w sprawie z oskarżenia prywatnego w przedmiocie wykonania obowiązku orzeczonego ostateczną decyzją administracyjną, nie może prowadzić ani do wzruszenia takiej decyzji lub jej zmiany, ani też do tego, że właściwym organem egzekucyjnym stanie się sądowy organ egzekucyjny. Skutki ugody sądowej /art. 494 Kpk/ mogą się rozciągać wyłącznie na prawa i obowiązki jakimi

Opłacenie przez zagranicznego kontrahenta należności za wyeksportowany z polskiego obszaru celnego towar jest wraz z potwierdzeniem wywozu przez urząd celny wystarczającym dowodem na zaistnienie eksportu towarów uprawniającym do zastosowania stawki "0" procent podatku VAT.

Zapłata za użytkowanie znaku towarowego nie jest opłatą za usługę, lecz za korzystanie z prawa, co oznacza, że kwota tej opłaty nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jest to bowiem opłata za czynność nie wymienioną w art. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.

Niedopuszczalna jest sytuacja, w której pomimo otrzymania zapłaty za towar przez podatnika i stwierdzenia przez graniczny urząd celny wywozu towaru z Polski, organy podatkowe na podstawie informacji uzyskanej za pośrednictwem zagranicznych organów podatkowych uznają, iż podatnik nie dokonał sprzedaży eksportowej, gdyż spółka zagraniczna nie wykazała u siebie eksportu ani importu. Działalność spółki

Pojęcie warunków rażąco korzystniejszych jest pojęciem ocennym. Jednak dla oceny, czy określone okoliczności świadczą o rażąco korzystniejszych warunkach wykonywania świadczeń należy brać pod uwagę nie tylko różnicę cen, ale i inne okoliczności, w szczególności całokształt powiązań handlowych między kontrahentami.

Ani z przyjętych przez Polskę zobowiązań międzynarodowych w sprawach celnych, ani z przepisu art. 66 par. 3 w zw. z art. 3 par. 1 pkt 11 lit. "b" ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./ nie wynika, że podmiot gospodarczy, mający siedzibę na obszarze Unii Europejskiej, nie może skutecznie udzielić pisemnego upoważnienia agencji celnej do wykonywania czynności przedstawiciela

Decyzja wydana na podstawie przepisów art. 67 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ ma charakter uznaniowy. Przyznana tymi unormowaniami swoboda uznania administracyjnego nie oznacza dowolności działania organu podatkowego, bowiem organ ten jest obowiązany do wszechstronnego rozważenia, w świetle całokształtu materiału sprawy, czy nie zostały spełnione

Jeżeli w sprawie w pierwszej instancji decyzję wydał prezydent miasta, to tym samym niedopuszczalne jest wniesienie skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego przez zarząd miasta.