Dopóki granice swobodnej oceny dowodów nie zostaną przez organ orzekający przekroczone Sąd nie ma podstaw do podważania dokonanych w ten sposób ustaleń.

Wszystkie wyjątki od zasady wyrażonej w art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ są w tej ustawie wyraźnie określone, jak to ma miejsce w art. 25, zawierającym enumeratywne wyliczenie wypadków, w których nie stosuje się obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, oraz w art. 20 ust. 2, który odnosi

Za uzasadnioną przeszkodę w załatwieniu sprawy w terminie ustawowym nie może być uznana zwłoka organu niższego stopnia w nadesłaniu żądanych przez organ orzekający akt administracyjnych. W warunkach bowiem strukturalnej jedności organów administracji rządowej bezczynność lub zwłoka jednego z ogniw struktury organów administracji rządowej przyczyniająca się do nie załatwienia sprawy w terminie ustalonym

Dopóki granice swobodnej oceny dowodów nie zostaną przez organ orzekający przekroczone Sąd nie ma podstaw do podważania dokonanych w ten sposób ustaleń.

W świetle treści art. 21 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. nr 17 poz. 75 ze zm./ uprawnienia określone w ustawie nie przysługują osobie, która w okresie od września 1939 roku do końca 1956 roku służyła w NKWD albo w innych organach represji ZSRR działających przeciwko Narodowi i Państwu

Dopóki granice swobodnej oceny dowodów nie zostaną przez organ orzekający przekroczone Sąd nie ma podstaw do podważania dokonanych w ten sposób ustaleń.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /t.j. Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/ warunkiem koniecznym do zameldowania na pobyt stały lub czasowy jest przedstawienie uprawnień do przebywania w lokalu w którym ma nastąpić zameldowanie, przy czym potwierdza te uprawnienia właściciel lub zarządca lokalu /art. 29 ust. 1 cyt. ustawy/.

Stosownie do brzmienia art. 110a ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./ nie można wydać decyzji w sprawie wymierzenia kary, o której mowa w art. 110 ust. 1 i 1b, jeżeli od dnia, w którym stwierdzono naruszenie wymagań środowiska upłynęło 5 lat. Termin ten rozpoczyna bieg od dnia przeprowadzenia kontroli, na podstawie ustaleń, której

Nieuzasadnione wykazanie nadwyżki podatku naliczonego nad należnym podlegającej zwrotowi na rzecz podatnika prowadzi wprost do sytuacji, w której należny Skarbowi Państwa podatek nie został zapłacony w terminie i we właściwej wysokości. Skoro tak, to po stronie podatnika powstała zaległość podatkowa.

W świetle par. 8 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 marca 1995 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 35 poz. 173 ze zm./ wydatkami na cele rehabilitacyjne są nie tylko wydatki na zakup sprzętu indywidualnego, ale także na zakup urządzeń i narzędzi technicznych, które wprawdzie nie mają charakteru indywidualnego, ale które

1. Jeżeli podatnik zajmuje się jedynie wyprodukowaniem elementów, a nie budową, remontami, czy bieżącą konserwacją budynków, to nie można stosować przy sprzedaży elementów służących do budowy m.in. budynków zaliczanych do KOB 16, stawki 7 procent podatku od towarów i usług. 2. Sprzedaż elementów drewnianych budynków przeznaczonych na cele niemieszkalne nie korzysta z obniżonej 7 procent stawki podatku

Stan faktyczny sprawy ustalony został na podstawie niekwestionowanych dowodów.

Oznaczenie ceny bezpośrednio na towarze /art. 17 ust. 1 i ust. 3 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach - Dz.U. 1988 nr 27 poz. 195 ze zm./ to obecnie przede wszystkim oznaczenie tradycyjne, o czym przesądza art. 17 ust. 4 cyt. ustawy, który stanowi, że ceny muszą być uwidocznione "w sposób zapewniający prostą i nie budzącą wątpliwości informację o ich wysokościach".

"Przyznanie" klauzuli tajności nie jest objęte żadną procedurą, nie odnosi się też do jakichś konkretnych podmiotów, a w konsekwencji, z tego tytułu, nie może być zaskarżane jako decyzja lub postanowienie albo akt, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./. Dlatego nie jest możliwa sądowa ocena, czy w konkretnym

Wdowie lub wdowcowi pozostałym po osobach, które na mocy dotychczasowych przepisów uzyskały uprawnienia kombatanckie wyłącznie z tytułu działalności w latach 1944-1956 w charakterze "uczestników walk o ustanowienie i utrwalenie władzy ludowej" i zachowały te uprawnienia jako żołnierze z poboru, którzy pełnili służbę wojskową w Wojsku Polskim w okresie od 10 maja 1945 r. do 30 czerwca 1947 r. na podstawie

Odmówić wyjaśnienia przedstawionych wątpliwości prawnych.

W sytuacji, gdy w sprawie o wpis na listę aplikantów radcowskich, wszczętej przed wejściem w życie ustawy z dnia 22 maja 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze, ustawy o radcach prawnych oraz niektórych innych ustaw /Dz.U. nr 75 poz. 471/, Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził nieważność uchwał organów samorządu radcowskiego odmawiających wpisu na listę, do ponownego rozpoznania wniosku o

Umorzenie zaległości podatkowych będzie uzasadnione w takich przypadkach, które spowodowane zostały działaniem czynników, na które podatnik nie miał wpływu i które są niezależne od sposobu jego postępowania. Innymi słowy należy stwierdzić, że instytucja umorzenia zaległości podatkowych jest instytucją wyjątkową, bowiem zasadą jest płacenie podatków.

Organ administracji, który wydał pozwolenie na budowę nie ma podstaw do wznowienia postępowania w trybie art. 145 par. 1 pkt 4 Kpa tylko z tego powodu, że wykazane przez inwestora w sposób niewadliwy prawo do dysponowania nieruchomością zostało zakwestionowane przez lokatora, tym bardziej, że pozwolenie na budowę dotyczyło przebudowy wewnętrznej instalacji gazowej w budynku.

Nie każdy błąd organów administracji, polegający na niewłaściwym zastosowaniu prawa, można uznać za decydujący dla obciążenia jego powstaniem strony postępowania administracyjnego i zezwalający na wyciągnięcie z tego konsekwencji, w postaci dopuszczalności uczynienia użytku z art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa. W szczególności nie jest dopuszczalne obarczanie obywateli ryzykiem błędnej oceny okoliczności, decydujących

Do kategorii podatników zwolnionych podmiotowo od podatku VAT na mocy art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50/ zastosowanie ma przepis art. 27 ust. 1 ustawy, zobowiązujący do zaewidencjonowania sprzedaży za dany dzień, nie później jednak niż przed dokonaniem sprzedaży w dniu następnym i ewentualnie - przy łącznym

Mimo, że art. 7 Kpa in fine, mówiąc o "słusznym interesie" odnosi go tylko do "obywateli", sąd orzekający uważa, że tego rodzaju wykładnia literalna w tym wypadku jest niewłaściwa. Chodzić tu bowiem musi o "słuszny interes" każdej jednostki /czy osoby prawnej/, która uczestniczy w postępowaniu administracyjnym, niezależnie od tego, czy jest ona polskim obywatelem, czy też cudzoziemcem. Wykładnia gramatyczna

W wypadku gdy decyzja jest dotknięta wadami niekwalifikowanymi, a więc nie dającymi podstaw do wznowienia postępowania lub stwierdzenia nieważności, jej uchylenie lub zmiana może nastąpić na podstawie art. 155 Kpa, jeżeli przemawia za tym interes społeczny lub słuszny interes strony. Istnienie interesu społecznego lub słusznego, a więc kwalifikowanego interesu strony musi być ustalone w konkretnej

1. Licencjobiorca, o ile nie zastrzeżono tego uprawnienia w ustawie, nie może udzielić sublicencji, czyli upoważnić innej osoby do korzystania z utworu w zakresie swojej licencji. Przy umowie licencyjnej licencjodawca nie wyzbywa się swoich uprawnień dysponenta prawa, umożliwiając licencjobiorcy korzystanie w określonym zakresie z danego prawa lub zezwalając na wykorzystanie określonych czynności,