Istotą ustalenia obrotu w trybie art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ jest ustalenie podstawy opodatkowania w przeciętnej wysokości, zbliżonej do tej, jaką winien przyjąć podatnik w sytuacji, gdyby na ustalenie ceny sprzedaży nie miały wpływu powiązania rodzinne, a więc w wysokości przeciętnych cen danego

1. Procesowa zasada udzielania informacji /i ewentualne niezastosowanie się organu podatkowego do tej zasady/ nie może być traktowana jako swoista klauzula generalna, umożliwiająca organowi podatkowemu odstąpienie od zastosowania materialnoprawnej normy prawa podatkowego. 2. Z żadnego przepisu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ ani Kodeksu postępowania

Nie sposób wykluczyć, że w konkretnych okolicznościach urzędy likwidacyjne mogły składać w imieniu właścicieli nieruchomości wnioski o ustanowienie wieczystego użytkowania przez nich gruntu, wymagane przez dekret z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy /Dz.U. nr 50 poz. 279/.

Sformułowanie przepisu art. 11 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ wyklucza zastosowanie dla porównania innych kategorii niż ceny. Nie stanowią zatem materiału dowodowego dokonywane przez podatnika inne transakcje nawet z podmiotami niepowiązanymi. Materiałem porównawczym muszą być ceny stosowane przez inne podmioty.

Wznowienie przez organ postępowania na podstawie okoliczności, które miały miejsce po wydaniu decyzji, wbrew jednoznacznej treści przepisu art. 145 par. 1 pkt 5 Kpa stanowi rażące naruszenie prawa w rozumieniu art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa. Stwierdzenie, że postanowienie o wznowieniu postępowania jest dotknięte wadą wymienioną w art. 156 par. 1 pkt 2 prowadzi do wniosku, że decyzje wydane w toku wadliwie

Uchwała wspólnoty mieszkańców podlega zaskarżeniu do sądu powszechnego, który jest właściwy do rozstrzygania spraw wynikających na tle korzystania z rzeczy wspólnej.

Skoro autorskie prawa majątkowe do utworu audiowizualnego nabywa z mocy prawa producent /co wynika z art. 70 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych - Dz.U. nr 24 poz. 83 ze zm./, to wynagrodzenie współtwórców za stworzenie tego utworu nie może być uznane za przychód z tytułu korzystania lub rozporządzania prawami autorskimi, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt

Uprawnienie do łącznego opodatkowania małżonków, o którym mowa w art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ nie dotyczy opodatkowania przychodów z nie ujawnionych źródeł /art. 9 ust. 1 w związku z art. 30 ust. 1 pkt 7 ustawy/.

Niedopuszczalnym jest wydanie przez organ administracji pozwolenia na zmianę sposobu użytkowania obiektu budowlanego w razie stwierdzenia niezgodności zamierzonego sposobu użytkowania, z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

1. Płatności na rzecz zagranicznego kontrahenta, wynikające z ujawnionych faktur podlegają doliczeniu do wartości transakcyjnej towarów. Jednakże podstawę prawną ich doliczenia stanowi nie art. 30c ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 19 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ jak błędnie przyjął to organ odwoławczy w zaskarżonej decyzji, lecz art. 26 ust. 8 ustawy - Prawo celne w myśl

Skoro autorskie prawa majątkowe do utworu audiowizualnego nabywa ex lege producent /art. 70 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych - Dz.U. nr 24 poz. 83 ze zm./, to wynagrodzenie współtwórców za stworzenie tego utworu nie może być uznane za przychód z tytułu korzystania z praw autorskich lub rozporządzania prawami autorskimi, o którym mowa w art. 22 ust. 9 pkt

Skoro ustawa z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ traktuje o wygaśnięciu zwolnienia z dniem przekroczenia kwoty dającej podstawę do korzystania ze zwolnienia i stanowi, że obowiązek podatkowy powstaje z dniem przekroczenia wartości, to zasadnym jest stanowisko co do tego, że prawidłowym jest rozliczenie prowadzonej sprzedaży w

Brak jest podstaw prawnych do zastosowania instytucji zawieszenia postępowania przewidzianej przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego w postępowaniu prowadzonym w sprawie opracowania i uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Z treści akt administracyjnych nie wynika czy wspólnik spółki wykonywał pracę na rzecz Spółki, czy funkcja dyrektora zarządu ograniczała się jedynie do reprezentacji Spółki. Brak tych ustaleń nie pozwala na jednoznaczną ocenę, czy funkcje wykonywane przez wspólnika spółki ograniczały się jedynie do prowadzenia spraw spółki, do czego był zobowiązany jako jedyny wspólnik, czy też należało je zaliczyć

Pogląd jakoby doręczenie decyzji jednemu ze współmałżonków, wywierało taki sam skutek jakby doręczono go obojgu, należy uznać za błędny, bo nie znajdujący uzasadnienia w przepisach prawa. Również fakt, potwierdzania odbioru pism w sprawie, przez współmałżonka - nie przesądza o tym, że odbierający pisma współmałżonek staje się stroną postępowania, co innego jest bowiem wiedzieć o postępowaniu a co innego

Podatek dochodowy, którego dotyczy ulga wskazana w par. 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 marca 1995 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 35 poz. 173 ze zm./, ma charakter osobisty, a podatnikiem tego podatku nie jest spółka cywilna, lecz poszczególni wspólnicy. Dlatego ulga przysługuje wspólnikom, a nie spółce i oni muszą

Złożenie przez podatnika w 1996 roku zgłoszenia identyfikacyjnego NIP-2 oraz oświadczenia o wyborze zwolnienia na druku VAT-6 powoduje, że w 1997 roku korzysta on ze zwolnienia podmiotowego przewidzianego w art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./. Zwolnienie to było ograniczone czasowo i obowiązywało do momentu

Odrębność uregulowań prawnych, jeśli chodzi o osobowość prawnopodatkową spółki cywilnej w podatku dochodowym i podatku VAT, nie daje podstaw do odnoszenia kosztów uzyskania przychodów spółki w oderwaniu od uregulowań odnoszących się do niej w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, gdyż nie znajduje to uzasadnienia w przepisie

W przypadku, gdy przedstawione przez podatnika w zeznaniu podatkowym samoopodatkowanie zostanie zakwestionowane, a także wtedy, gdy podatnik nie złoży zeznania podatkowego, organ podatkowy wydaje - na podstawie art. 45 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416/ - decyzję określającą prawidłową należność podatkową. Decyzja ta ma charakter

Dla określenia, czy wydatki ponoszone przez leasingobiorcę mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów, decydujące znaczenia ma ustalenie do czyjego majątku: leasingodawcy, czy leasingobiorcy zaliczone być powinny składniki majątku będące przedmiotem umowy.

Skoro roboty prowadzone były na podstawie dokonanego zgłoszenia, a przyjmujący je organ nie żądał szczegółowego sprecyzowania zakresu robót, to nie można twierdzić, że przedmiotowe roboty prowadzone były w warunkach samowoli budowlanej i dlatego nie zastosowanie trybu przewidzianego w art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ było uzasadnione.

Organy nie badały i w ogóle nie oceniły, czy wspólnik spółki faktycznie świadczył pracę. Organy założyły a priori, że wadliwie zawarta umowa o pracę miała na celu obejście przepisów podatkowych, przy czym w ogóle nie wykazały, na czym to obejście przepisów miało polegać.

Przyjęcie, iż wszczęcie postępowania nacjonalizacyjnego na podstawie art. 3 ustawy z dnia 3 stycznia 1946 r. o przejęciu na własność Państwa podstawowych gałęzi gospodarki narodowej /Dz.U. nr 3 poz. 17 ze zm./ nastąpiło po terminie określonym w art. 3 ust. 6 tej ustawy nie ma oparcia w materiale dowodowym sprawy.