Przepisy art. 17 w zw. z art. 26 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ przewidują jedynie możliwość uwzględnienia skargi na bezczynność przez zobowiązanie organu do wydania decyzji, nie przewidują natomiast możliwości zobowiązania organu do wydania decyzji określonej treści. Kwestionowanie trafności decyzji w postępowaniu wszczętym skargą na

Nieumiejętne, niewłaściwe lub nawet złośliwe odczytywanie nazwiska przez osoby trzecie, w sposób zmieniający jego brzmienie, a w konsekwencji także znaczenie słowa, nie stanowi żadnej z przesłanek, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 15 listopada 1956 r. o zmianie imion i nazwisk /Dz.U. 1963 nr 59 poz. 328/.

Nie wydanie przez organ nadzoru budowlanego nakazu rozbiórki z mocy art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ w stosunku do skarżących /tylko inwestorzy/ nie pozwala, z uwagi na zakaz "reformationis in peius" /art. 51 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ na pogarszanie ich sytuacji zaleceniem zastosowania

Przepisy par. 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 lipca 1994 r. w sprawie szczegółowych zasad wprowadzania opłat za parkowanie pojazdów samochodowych na drogach publicznych /Dz.U. nr 89 poz. 416/ nie przewidziały dodatkowych opłat za nieopłacony postój w miejscu, w którym parkowanie jest płatne. Również przepis art. 13 ust. 2a ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych /Dz.U. nr 14 poz

Przepis art. 30 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ w sposób jednoznaczny precyzuje, że do wykonania robót budowlanych nie wymagających uzyskania pozwolenia można przystąpić, jeżeli w terminie 30 dni od dnia doręczenia zgłoszenia właściwy organ nie wniesie sprzeciwu. Przekazanie zgłoszenia innemu organowi nie wywołuje skutków prawnych do dnia, w którym

Materiały informacyjno-instruktażowe opracowane przy współpracy z jednostkami naukowo-badawczymi pt. "Wskaźniki emisji substancji zanieczyszczających wprowadzanych do powietrza z procesów energetycznego spalania paliw", zalecane do stosowania wojewodom przez Ministerstwo, nie są źródłami powszechnie obowiązującego prawa /art. 87 Konstytucji RP/, nie mogą więc stanowić podstawy prawnej wydania decyzji

Wprowadzenie do obrotu towarów opatrzonych znakiem towarowym bez uprzedniej zgody uprawnionego, stanowi naruszenie prawa do tego znaku. Podobnie, naruszeniem tego prawa jest nieuiszczenie opłaty za prawo korzystania z tego znaku.

1. Aby uznać jakiś wydatek za koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione dwa warunki: celem powinno być osiągnięcie przychodów i wydatek nie może znajdować się na liście zawartej w art. 23 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, stanowiącej katalog wydatków i odpisów, które nie mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów.

1. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością posiada osobowość prawną /art. 171 par. 1 kodeksu handlowego - rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 czerwca 1934 r. - Dz.U. nr 57 poz. 502 ze zm./. Zatem zgodnie z art. 29 Kpa podmiot ten może być stroną postępowania administracyjnego. 2. Uprawnienie do reprezentowania spółki z ograniczoną odpowiedzialnością nie nadaje zarządowi takiej spółki

Ustawa z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ nie zawiera treści pozwalającej na zastosowanie art. 254 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./.

Za koszty uzyskania przychodu ze sprzedaży akcji otrzymanych w drodze darowizny mogą być uznane jedynie wydatki poniesione przez podatnika przy umowie sprzedaży.

Zwolnienie, o którym mowa w poz. 4 załącznika nr 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 listopada 1995 r. w sprawie podatku akcyzowego /Dz.U. nr 135 poz. 663 ze zm./, miało charakter przedmiotowy. Tylko zatem w przypadku sprzedaży samochodów osobowych przez producenta o cenie niższej niż równowartość 7.500 ECU ciążący na tym podmiocie z mocy prawa /art. 35 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku

1. Treść art. 127 ust. 4 zdanie drugie ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. 1992 nr 4 poz. 16 ze zm./ nie stwarza podstaw do traktowania jako ostatecznej decyzji wydanej w tym trybie przez wojewodę. 2. W świetle treści unormowań zawartych w art. 127 i art. 128 cyt. ustawy nie może budzić wątpliwości, że przewidziane w nich zadania i kompetencje

1. Poprzez podejmowane w kolejnych latach przez Zgromadzenie Wspólników Spółki uchwały o przeznaczeniu - wbrew przepisom kodeksu handlowego i postanowieniom umowy spółki - wypracowanego w roku poprzednim zysku w całości na bieżące finansowanie działalności produkcyjnej Spółki, wspólnicy w istocie udzielali Spółce nieoprocentowanego kredytu z przypadających im do podziału kwot zysku. Dzięki takiemu

Ustawowe sformułowanie "posiadającemu (...) lokal mieszkalny", zawarte w art. 99 pkt 2 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej /Dz.U. nr 78 poz. 462 ze zm./, należy interpretować jako każdą forma posiadania, a więc także posiadania zależnego /a więc także wynikającego z najmu/.

Artykuł 69 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ uprawnia organ administracyjny do podjęcia natychmiastowych działań niezbędnych do usunięcia zagrożenia bezpieczeństwa dla ludzi lub mienia, ale prawo to nie obejmuje nakazu rozbiórki obiektu budowlanego.

Zaspokojenie roszczeń jednostki badawczo-rozwojowej zgłoszonych w trybie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zmianie ustawy o jednostkach badawczo-rozwojowych /Dz.U. nr 75 poz. 467/ z naruszaniem praw wieczystego użytkownika ustanowionego prawomocnie w trybie art. 2 ust. 1-3 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr

Decyzja wydana na podstawie art. 40 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 98 poz. 414 ze zm./ zastępuje nowemu inwestorowi decyzję wydaną na podstawie art. 28 ust. 1 cyt. ustawy. Oznacza to, że ten inwestor może rozpocząć roboty budowlane po uzyskaniu decyzji w trybie art. 40. Rozpoczęcie tych prac przed wydaniem takiej decyzji, traktować należy jako samowolę budowlaną, do której

Nie jest rzeczą polskich organów celnych dociekać przyczyn wadliwości dołączonego do sprawy świadectwa EUR.1, jak również ustalanie wysokości szkody jakie ewentualnie poniósł podmiot dokonujący obrotu towarowego z zagranicą, w wyniku niewłaściwego postępowania eksportera słowackiego, bowiem nie mieści to się w stosunku celnoprawnym, jaki łączy polski organ celny z podmiotem dokonującym obrotu towarowego

1. Przepisy ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./ nie zawierają regulacji, które pozwalałyby organom administracji wydawanie decyzji ustalających odszkodowania za szkody jakie zostały wyrządzone powstałymi naruszeniami środowiska. 2. Roszczenia dotyczące zrekompensowania szkód powstałych w następstwie zatrucia wód gruntowych mogą

Jakkolwiek par. 54 ust. 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1995 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 154 poz. 797 ze zm./ nie wymagał zapłaty należności wynikającej z faktury przez samego nabywcę, to niewykazanie faktu, że świadczenie osoby trzeciej na rzecz sprzedawcy miało na celu zwolnienie z długu kupującego

1. W sytuacji gdy transport towaru importowanego z zagranicy na terenie od granicy RP do miejsca przeznaczenia w kraju wykonywany jest przez podatnika, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm. tj. osobę fizyczną mającą miejsce zamieszkania lub pobytu za granicą lub osobę prawną lub jednostkę

1. Niedopuszczalność wznowienia postępowania z przyczyn podmiotowych zachodzi wówczas, gdy żądanie wszczęcia postępowania nie pochodzi od strony /lub jej następcy prawnego/, bądź też od strony nie mającej zdolności do czynności prawnych, działającej bez przedstawiciela ustawowego. 2. Niedopuszczalność wznowienia postępowania z przyczyn przedmiotowych będzie miała miejsce, gdy żądanie dotyczy sprawy

Pobór przez urząd celny podatku od osoby zagranicznej z tytułu świadczenia usług transportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej /art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ wyłącza opodatkowanie importu usług, to jest kwoty, jaką usługobiorca jest obowiązany przekazać za granicę usługodawcy zagranicznemu