Choć spółkę cywilną uznaje się za podmiot gospodarczy, o którym mowa w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./, to jednak nadal jest ona organizacją wspólników i nie ma osobowości prawnej. Charakterystyczne dla tej konstrukcji jest pozostawienie wspólnikom prawa podejmowania decyzji, ponieważ spółka nie ma odpowiednich organów. Wspólnicy

Złożenie deklaracji VAT-7 za okres sprzed wielu miesięcy po rozpoczęciu kontroli podatkowej powoduje utratę prawa do obniżenia podarku należnego o podatek naliczony zawarty w fakturach dotyczących nabycia towarów i usług w tych miesiącach.

Służebność przechodu i przejazdu przez działkę nie może być utożsamiana z prawem do dysponowania nieruchomością na cele budowlane o jakim mowa w art. 32 ust. 4 pkt 2 w zw. z art. 3 pkt 11 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, bowiem wykonywanie robot budowlanych na tej działce wykraczałoby poza treść tej służebności i tym samym byłoby bezprawnym naruszeniem

Zgodnie z art. 187 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ w sprawie, w której ma zastosowanie art. 52 par. 1 pkt 2 tej ustawy, organ powinien co najmniej wezwać podatnika do wskazania okoliczności, z których wynikałoby, że nienależny zwrot podatku nie nastąpił z jego winy.

Wobec uchylenia decyzji wymiarowych w przedmiocie wymiaru podatku dochodowego od osób fizycznych za 1995 i 1996 r. w związku z wadliwościami postępowania w części dotyczącej nie uznania szeregu wydatków za koszty uzyskania przychodów, nie mogą się także ostać w obrocie prawnym decyzje wydane na podstawie art. 25 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku

Postępowanie toczące się na podstawie przepisów - Prawa budowlanego nie rozstrzyga w ogóle sporów dotyczących prawa własności obiektów czy ich części.

Instytucja nadpłaty jest samodzielną i odrębną konstrukcją prawa podatkowego i podlega terminowi przedawnienia odnoszącemu się tylko do tej instytucji.

1. Przepis art. 38 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ stanowi samoistna i wyjątkową podstawę prawną do weryfikacji przez organ administracji publicznej rozstrzygnięcia, które zostało zaskarżone do NSA. Wydana na podstawie art. 38 ust. 2 cyt. ustawy o NSA decyzja, nie jest decyzją pierwszoinstancyjną lecz ostateczną, która podlega zaskarżeniu

Skoro obiekt budowlany /garaż/ został wybudowany bez wymaganego pozwolenia na budowę w 1967 r., podstawą materialnoprawną udzielenia pozwolenia na użytkowanie tego obiektu stanowią przepisy ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./, a to ze względu na treść art. 103 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./.

W ustawie Ordynacja podatkowa /jak i we wcześniejszej ustawie o zobowiązaniach podatkowych/ nie ma przepisu, który stanowiłby podstawę do żądania od organu podatkowego odsetek za opóźniony zwrot nienależnie zapłaconej przez podatnika kwoty odsetek za zwłokę w zapłacie podatku. W sprawach podatkowych nie stosuje się bowiem przepisów kodeksu cywilnego, który przewiduje taką możliwość w odniesieniu do

Roboty budowlane przy budowie placów postojowych można rozpocząć jedynie na podstawie ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę.

1. Jeżeli obiekt budowlany odpowiada wymogom techniczno-budowlanym i normom, to brak jest podstaw do zarzutu, iż narusza on uzasadnione interesy osób trzecich. 2. Stosownie do art. 43 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawa budowlanego /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ oraz art. 61 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane - Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ właściciel lub zarządca obiektu budowlanego

To, że pozwoleniem na budowę budynku letniskowego dysponował poprzedni jego właściciel nie zwalnia nowego właściciela od obowiązku uzyskania pozwolenia na budowę przy przeniesieniu tego budynku w inne miejsce.

Sąd administracyjny nie orzeka w oparciu o zasady słuszności czy współżycia społecznego, o ile nie zawiera ich treść konkretnej normy prawa materialnego.

1. Zgodnie z art. 29 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ pozwolenia na budowę nie wymaga wykonanie robót budowlanych polegających na instalowaniu i remoncie tablic i urządzeń reklamowych, z wyjątkiem reklam świetlnych i podświetlanych usytuowanych poza obszarem zabudowanym w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym. 2. Zainstalowanie reklam na budynku

1. O dysponowaniu nieruchomością na cele budowlane można mówić tylko wtedy gdy nieruchomość ma odpowiedni dostęp do sieci dróg publicznych, przy czym nie chodzi tu o dostęp faktyczny ale prawnie usankcjonowany. 2. Nieuciążliwości dla otoczenia nie można utożsamiać z pojęciem inwestycji mogących pogorszyć stan środowiska. Inwestycja nie pogarszająca środowiska może być uciążliwe dla otoczenia.

Warunkiem uznania nieruchomości za nieruchomość zdatną na cele budowlane oprócz jej położenia w terenach budowlanych jest zapewnienie dla takiej nieruchomości dojścia i dojazdu do drogi publicznej /par. 14 ust. 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie - Dz.U. 1999 nr

Postanowienie z art. 50 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ jest szczególnym aktem incydentalnym prawa materialnego. Jego wyjątkowość polega na wstrzymaniu prowadzenia robót budowlanych na czas potrzebny organowi nadzoru do wydania decyzji "o której mowa w art. 51 ust. 1 tego Prawa". Ustawodawca w ust. 4 art. 50 założył, iż czas ten nie może przekraczać 2 miesięcy

Osoba fizyczna nie dotknięta uciążliwościami na skutek realizacji inwestycji nie ma interesu prawnego w rozumieniu art. 28 Kpa w żądaniu podjęcia przez organ administracji decyzji zmierzającej do ochrony jej interesu prawnego.

Właściciel może korzystać z rzeczy lecz w granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego /art. 140 Kc/. Jedną z takich ustaw jest prawo budowlane, które ma zastosowanie również do nieruchomości stanowiących własność osób fizycznych, prawnych oraz wszelkich innych podmiotów podejmujących działalność inwestycyjną na gruntach stanowiących własność Skarbu Państwa bądź gminy.

Uznanie zbędności nieruchomości na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu /art. 137 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. nr 115 poz. 741 ze zm./ jest przesłanką, którą organ obowiązany jest ustalić celem wydania decyzji w przedmiocie jej zwrotu. Brak jest natomiast podstaw prawnych do odrębnego ustalania istnienia bądź nieistnienia tej przesłanki w drodze decyzji

Z brzmienia przepisu par. 12 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z 19 grudnia 1997 r. w sprawie wypadków, w których należności celne przywozowe lub wywozowe są zwracane lub umarzane, oraz trybu i warunków dokonywania zwrotu lub umarzania /Dz.U. nr 158 poz. 1050/ należy domniemywać, że użycie przez ustawodawcę sformułowania: "nie później niż w terminie 30 dni (...)" wyklucza jednoznacznie możliwość

Za koszty uzyskania przychodu ze sprzedaży akcji otrzymanych w drodze darowizny mogą być uznane jedynie wydatki poniesione przy umowie sprzedaży, czyli opłata skarbowa.

Nie przekazanie organowi odwoławczemu zażalenia na postanowienie w określonym ustawą terminie nie jest zatem bezczynnością w rozumieniu art. 17 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.