W postępowaniu administracyjnym dotyczącym przebudowy bramy, przeznaczonej dotychczas do ogólnego użytkowania, mieszkańcom budynku posiadającym w nim lokale użytkowe, jeżeli nie są oni właścicielami tych lokali, nie przysługuje przymiot strony w procesie inwestycyjnym przebudowy bramy. Najemcy lokali projektowaną inwestycję mogą zakwestionować na zasadach ogólnych, przed sądem powszechnym.

Art. 203 Kh ma charakter przepisu bezwzględnie obowiązującego, a umowa spółki nie może w tym zakresie zawierać odmiennych postanowień. Art. 203 Kh ma zastosowanie do wszystkich rodzajów umów a więc również do umów o pracę. Z uwagi na treść art. 16 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ ograniczona jest możliwość zastosowania

Skoro organa administracji wydając decyzje oceniły sprzeczność wybudowanych obiektów z planem zagospodarowania przestrzennego przyjętym po ich wybudowaniu, rozstrzygnięcie dotyczące nakazu ich rozbiórki nie może się ostać w obrocie prawnym.

W każdym wypadku, gdy organ "pozostawia podanie bez rozpoznania" /art. 64 par. 1 i par. 2 Kpa/, osobie, która zarzuca organowi administracji publicznej naruszenie prawa, polegające na bezczynności organu wobec zaniechania wszczęcia jurysdykcyjnego postępowania administracyjnego na podstawie wniesionego przez nią podania /żądania/, przysługuje - na ogólnych zasadach - skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego

Prawo dożywotniego użytkowania części działki i ustanowiona służebność mieszkania daje przymiot strony postępowania.

1. Z uwagi na treść art. 16 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ ograniczona jest możliwość zastosowania w niniejszej sprawie art. 16 ust. 1 pkt 51 tej ustawy, gdyż wyłączone z kosztów uzyskania przychodu wydatki na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 38 ustawy nie mogą podlegać uwzględnieniu na podstawie art. 16 ust.

Zbiornik na ścieki gospodarczo bytowe jako urządzenie zapewniające możliwość użytkowania budynku mieszkalnego stanowi obiekt wymagający pozwolenia na budowę.

Nagroda, którą otrzymała skarżąca, nie stanowiła darowizny w rozumieniu art. 888 par. 1 Kc, bowiem nie była świadczeniem nieekwiwalentnym. Nagroda ta stanowiła dodatkowe świadczenie ze strony podmiotu, który uzyskiwał korzyści z tytułu działalności skarżącej przy powstaniu i funkcjonowaniu w Polsce spółki zależnej od podmiotu świadczącego. Do darowizn nie zalicza się także takich świadczeń nieodpłatnych

rozszerzenie zakresu kształcenia o nowy kierunek studiów zawodowych "turystyka i rekreacja" stanowi istotną zmianę funkcjonowania uczelni, a zatem należy zaklasyfikować jako jej przekształcenie w rozumieniu art. 17 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym /Dz.U. nr 65 poz. 385 ze zm./. Przez przekształcenie w rozumieniu art. 17 cyt. ustawy o szkolnictwie wyższym należy rozumieć również

Do zachowku nie ma zastosowania przepis art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./, a przychód z zachowku jest przychodem ze źródła przychodów mieszczącego się w art. 10 ust. 1 pkt 9 tej ustawy.

Uchwała Zarządu Gminy o powołaniu na stanowisko dyrektora szkoły, podjęta z naruszeniem prawa, może być przez ten organ uchylona wyłącznie z uwzględnieniem przesłanek odwołania z tego stanowiska, określonych w art. 38 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty /Dz.U. 1996 nr 67 poz. 329 ze zm./.

Stosownie do art. 275 par. 3 pkt 1 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./ i par. 6 ust. 1 pkt 1 lit. "f" rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 listopada 1997 r. w sprawie opłat pobranych przez organy celne /Dz.U. nr 139 poz. 937/ puste środki transportowe podlegają takiej samej opłacie manipulacyjnej jak środki transportu wypełnione towarem.

Świadczenia w drodze wyjątku, przyznawane na podstawie przepisu art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych /Dz.U. nr 162 poz. 1118 ze zm./ mogą być przyznawane tylko osobie, która ubiega się o nie i spełnia przewidziane w ustawie warunki. Charakter tych świadczeń nie daje legitymacji spadkobiercom strony do zaskarżania do NSA decyzji odmawiającej

1. Faktury, które dokumentują sprzedaż nieruchomości bez zachowania formy aktu notarialnego, nie są podstawą do obniżenia podatku należnego. 2. Wymogi formalne stawiane fakturom VAT nie mogą być celem samym w sobie, zwłaszcza kiedy dotyczą rzeczywistych zdarzeń gospodarczych.

Zbycie nieruchomości w trybie bezprzetargowym w celu prowadzenia przedszkola i szkoły podstawowej przez zgromadzenie zakonne nie jest zbyciem nieruchomości na cele publiczne. Celami publicznymi /art. 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami - Dz.U. nr 115 poz. 741 ze zm./ są cele, których realizacja służy ogółowi i jest przeznaczona dla zaspokojenia potrzeb powszechnych, a

Żądanie wstrzymania robót budowlanych prowadzonych na podstawie ostatecznej decyzji o pozwolenia na budowę nie może być środkiem prowadzącym do korekty wadliwej decyzji. Stosownie bowiem do art. 50 ust. pkt 2 i 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ skutecznie żądanie można wnieść tylko w sytuacjach, kiedy roboty prowadzone są w sposób istotnie odbiegający od

1. Przebywanie bez wymaganego zezwolenia na wjazd lub pobyt w Polsce nie jest objęte treścią art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach /Dz.U. nr 114 poz. 739 ze zm./. 2. Wszczęcie i prowadzenie sprawy o zezwolenie na zamieszkanie na teryturium Rzeczypospolitej Polskiej /art. 17 powyższej ustawy/ nie legalizuje pobytu cudzoziemca w Polsce. 3. Dla oceny legalności pobytu cudzoziemca

Nie może budzić wątpliwości, że nagroda będąca wyrazem uznania dla roli, jaką założyciele spółek zależnych od nagradzającej firmy odegrali w osiągnięciu jej sukcesu, zaś prawo do nagrody zostało uzależnione od długości czasu dotychczasowego zatrudnienia w spółkach grupy firmy, a możliwość realizacji nagrody w późniejszym okresie od dalszego zatrudnienia przez jeden z podmiotów zależnych od niej - nie

Rozporządzenie na rzecz osób trzecich skarżącą wywłaszczoną nieruchomością stanowi naruszenie art. 47 ust. 4 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./, który nie zezwala na przeznaczenie nieruchomości na inny cel, niż określony w decyzji o wywłaszczeniu.

Żaden przepis prawa, w szczególności przepisy ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, nie nadają organom administracyjnym uprawnienia do nałożenia na inwestora obowiązku doprowadzenia do rozgraniczenia jego nieruchomości, w sytuacji gdy wykazał on w sposób niewadliwy prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, ponieważ nie jest to obowiązek o charakterze

Błędny jest pogląd, jakoby art. 233 par. 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ uprawniał Samorządowe Kolegium Odwoławcze jedynie do oceny decyzji pod względem formalnym; przepis ten wprawdzie nie pozwala Kolegium orzec co do istoty sprawy, ale to nie oznacza, że nie bada ono sprawy merytorycznie.

1. Określenie podatnikowi w 1998 r. dodatkowej należności wobec Skarbu Państwa za 1996 r., tylko dlatego, że urzędowa interpretacja prawa, zawarta w instrukcji zatwierdzonej przez Podsekretarza Stanu w Ministerstwie Finansów oraz w pismach adresowanych do różnych podmiotów, do której zastosował się podatnik, została zmieniona w maju 1997 r., narusza zasadę zaufania do organów podatkowych, wynikającą

Fakt zakupu określonych towarów nie jest jeszcze dowodem, iż bez wydatkowania kwoty na wyjazd zagraniczny, zakup ten nie mógłby być dokonany. Bardziej istotny od zakupu jest bowiem przychód osiągnięty ze sprzedaży tych towarów. Pobyt za granicą z wygłoszeniem odczytów przez uczestników wycieczki, wskazuje na brak związku między wydatkiem, a osiąganiem przychodów, a w konsekwencji oznacza brak prawa

1. Nietrafny jest pogląd uznający, iż korzystanie z art. 17 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach jest wyłączną prerogatywą administracji w ramach uznania administracyjnego i wobec tego organy administracji mogą wydać decyzję niekorzystną dla cudzoziemca, jeśli nawet istnieją przesłanki pozytywne przewidziane w tym przepisie przy jednoczesnym braku przesłanek negatywnych /art. 13 ust. 1