Uznanie pisma Zarządcy Rozliczeń S.A. za decyzję administracyjną wymaga wyraźnej podstawy materialnoprawnej, niezaś domniemania wynikającego z k.p.a. Brak adekwatnego uzasadnienia w wyroku sądu I instancji uniemożliwia kontrolę jego zgodności z prawem.

Odmowa wypłaty zaliczki na poczet rekompensaty przez Zarządcę Rozliczeń S.A., wynikająca z przyczyn innych niż braki formalne, stanowi decyzję administracyjną. Jej wydanie wymaga zastosowania formy decyzji administracyjnej, podlegającej kontroli dwuinstancyjnej.

Przewlekłość postępowania administracyjnego w kontekście ustawowego zobowiązania do wydawania zaświadczeń w określonym terminie (art. 217 § 3 K.p.a.) może skutkować sankcjami finansowymi dla organu oraz afirmacją przez sąd bezczynności jako przesłanki do orzekania o naruszeniu terminowości i należytej staranności organu.

Warunek płatności związanej do upraw ziemniaków skrobiowych wymaga, aby umowa była zawarta z podmiotem, którego działalność obejmuje produkcję skrobi, co musi być spełnione w dniu składania wniosku. Zmiana charakteru działalności po tej dacie nie uprawnia do przyznania płatności.

W trakcie realizacji zobowiązań rolnośrodowiskowych w pakiecie 5.1 niedopuszczalne jest zwiększenie zgłoszonej powierzchni po trzecim roku realizacji zobowiązania, co skutkuje zakazem przyznania płatności za całość zadeklarowanej powierzchni przekraczającej dozwolone limity.

Dla stwierdzenia niewypłacalności w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy - Prawo upadłościowe nie wystarcza samo niewykonanie dwóch wymagalnych zobowiązań, lecz musi być pewnym, że dłużnik utracił zdolność do wykonywania swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych.

Termin graniczny wyznaczony w przepisach prawa materialnego, w którym należy złożyć wniosek o przyznanie pomocy finansowej oraz deklarację liczby objętych pomocą chryzantem, jest ostateczny. Jego niedochowanie uniemożliwia prawnie skuteczne rozszerzenie wniosku o dodatkowe elementy po zaznaczonym terminie.