Przepisy ustawy z dnia 1 lutego 1983 r. - Prawo o ruchu drogowym /Dz.U. nr 6 poz. 35/ nie wyłączają możliwości prowadzenia usług w zakresie szkolenia kandydatów na kierowców przez osoby fizyczne na podstawie zgłoszenia do ewidencji w trybie ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324/.

Nie jest dopuszczalne prowadzenie przez radcę prawnego indywidualnej kancelarii, nie będącej spółką ani spółdzielnią o jakich mowa w art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324/ świadczącej pomoc prawną /obsługę prawną/ podmiotom gospodarczym w zakresie ich działalności gospodarczej.

Przepis art. 18 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła /Dz.U. 1983 nr 7 poz. 40/ stwierdza, że uprawnienie może być cofnięte, jeżeli osoba której wydano to uprawnienie "zalega przez okres dłuższy niż 6 miesięcy z opłaceniem ostatecznie ustalonych należności podatkowych". Skoro ustawodawca uzależnił możliwość cofnięcia uprawnienia od stwierdzenia, że osoba

Plan rozmieszczenia aplikantów bez względu na walory osobiste i zawodowe kandydata oraz stopień zapotrzebowania na pomoc prawną na danym terenie stanowi przeszkodę nie do usunięcia w sprawie wpisu na listę aplikantów adwokackich.

Nie może być prowadzone postępowanie dotyczące ustanowienia prawa użytkowania wieczystego na nieruchomości, która została zamieszczona w wykazie działek przewidzianych do oddania w użytkowanie wieczyste. Postępowanie wszczęte w sprawie takiej nieruchomości podlega umorzeniu na podstawie art. 105 par. 1 Kpa, jako bezprzedmiotowe.

Artykuł 89 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1989 nr 14 poz. 74 ze zm./ ma zastosowanie do działek położonych na terenie Warszawy, które zostały skomunalizowane na podstawie dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy /Dz.U. nr 50 poz. 279/ i które były zabudowane określonymi w

Korporacja samorządowa jaką jest adwokatura ma prawo a nawet obowiązek wymagać od swoich członków znajomości zasad działania tej korporacji oraz praw i obowiązków wynikających z przystąpienia do niej, skoro ma obowiązek dbać o należyte wykonywanie zadań adwokatury. Korporacja nie może natomiast, poprzez negatywną ocenę wyników rozmowy kwalifikacyjnej pozbawiać osoby, której ex lege przysługuje wpis

Do właściwości organu antymonopolowego nie należy orzekanie o zgodności statutu spółdzielni z przepisami ustawy z dnia 28 stycznia 1987 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym w gospodarce narodowej /Dz.U. nr 3 poz. 18 ze zm./, w tym także orzekanie o unieważnieniu statutu spółdzielni lub niektórych jego postanowień, ponieważ ocena takiej zgodności statutu spółdzielni należy - na podstawie

Przepisy ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze /Dz.U. nr 16 poz. 124/ nie przewidują pierwszeństwa dla aplikantów adwokackich w przyjęciu do zespołu adwokackiego przed adwokatem, któremu wyznaczono siedzibę w danej miejscowości.

Naczelna Rada Adwokacka, uchylając odmowną uchwałę okręgowej rady adwokackiej, może podjąć uchwałę o wystąpieniu do Ministra Sprawiedliwości z wnioskiem o wyrażenie zgody na wykonywanie przez adwokata zawodu indywidualnie lub wspólnie z innym adwokatem, a taka uchwała Naczelnej Rady Adwokackiej stanowi wystarczającą podstawę wszczęcia przez Ministra Sprawiedliwości postępowania określonego w art. 4

Odmowa udzielenia przez stronę, na żądanie organu koncesyjnego informacji czy danych, niezbędnych dla ustalenia braku ustawowych przeszkód do wydania koncesji /art. 20 ust. 5 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej - Dz.U. nr 41 poz. 324/ może w konsekwencji prowadzić do oddalenia wniosku o udzielenie koncesji.

1. Brak ustosunkowania się do wskazanego przez stronę porozumienia ramowego mającego bezpośredni związek ze sprawą przeciwdziałania praktykom monopolistycznym uzasadnia zarzut niewyjaśnienia wszystkich okoliczności istotnych dla jej rozstrzygnięcia w świetle art. 4 ust. 2 i art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 28 stycznia 1987 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym w gospodarce narodowej /Dz.U. nr

Użytkownik wieczysty zabudowanej domem jednorodzinnym działki o powierzchni mniejszej od przeciętnej może otrzymać w użytkowanie wieczyste część przyległego gruntu, położonego na terenie przeznaczonym pod budownictwo jednorodzinne tylko wówczas, gdy grunt ten nie może być użyty zgodnie z przeznaczeniem.

1. Repatriantowi, który otrzymał już grunt rolny z zabudowaniami /i tym bardziej jego następcom/ nie przysługują dalsze prawa do zaliczenia wartości mienia pozostawionego za granicą /także prawa do wyrównania różnicy wartości/ na poczet opłat lub pokrycie ceny sprzedaży nieruchomości /par. 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 września 1985 r. w sprawie zaliczenia wartości mienia nieruchomego pozostawionego

W zakresie określonym art. 47 ust. 2 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze /Dz.U. nr 16 poz. 124/ Minister Sprawiedliwości wykonuje nie tylko nadzór prawny lecz także merytoryczny. Oznacza to w szczególności, że Minister może dokonywać również ustaleń faktycznych jeżeli uzna, że materiał dowodowy zebrany w sprawie nie jest dostateczny dla wydania orzeczenia.

Ze sformułowania art. 274 par. 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze /Dz.U. nr 30 poz. 210 ze zm./ wynika, że grunty stanowiące własność Państwa, użytkowane w dniu 1 stycznia 1983 r. przez spółdzielnie "przechodzą odpłatnie na własność tych spółdzielni" i że wydanie w tym zakresie pozytywnej decyzji nie zostało pozostawione uznaniu administracyjnemu, ale musiało nastąpić po stwierdzeniu

Udzielanie przez prawnika prowadzącego biuro pisania podań także porad prawnych w wyszczególnionych dziedzinach prawa, z wyłączeniem doradztwa w zakresie działalności gospodarczej podmiotów gospodarczych i przyjmowania pełnomocnictw procesowych, nie jest zabronione w rozumieniu art. 1 i art. 4 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./ i nie wymaga koncesji

Budowa lub rozbudowa obiektu budowlanego na działce budowlanej może powodować pewne uciążliwości dla nieruchomości sąsiednich związane np. z zacienieniem działki sąsiedniej, ograniczeniem widoku, itp. Uciążliwości te jednak w warunkach miejskich nie powodują zakłócenia korzystania z nieruchomości sąsiedniej ponad przeciętną miarę /art. 144 Kc/ i nie naruszają tej grupy interesów nieruchomości sąsiednich

Ani osiągnięcie określonego wieku, ani kilkuletnia nawet przerwa w wykonywaniu zawodu adwokata nie stanowią samoistnej przeszkody w podjęciu wykonywania przez adwokata tego zawodu indywidualnie. Odmowa wyrażenia zgody na takie wykonywanie zawodu z powyższych przyczyn mogłaby nastąpić tylko w razie ustalenia, że spowodowały one utratę kwalifikacji lub możliwości pełnienia obowiązków adwokata.

W sprawach z art. 10 ust. 1 w zw. z art. 8 pkt 1 ustawy z dnia 28 stycznia 1987 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym w gospodarce narodowej /Dz.U. nr 3 poz. 18 ze zm./ organ antymonopolowy jest uprawniony na podstawie art. 14a tej ustawy /dodanego przez Dz.U. 1989 nr 10 poz. 57/ do nakazania wprowadzenia, w miejsce unieważnionych postanowień umów, klauzul nowych, gwarantujących równość

1. Dopuszczalność zakazu rozpowszechniania części publikacji oznacza, że może wystarczyć usunięcie z jej tekstu tylko niektórych wyrazów, określeń, zdań, czy fragmentów, aby nie powodowała ona naruszenia żadnego z dóbr wymienionych w art. 2 ustawy z dnia 31 lipca 1981 r. o kontroli publikacji i widowisk /Dz.U. nr 20 poz. 99 ze zm./. 2. Zaskarżona do Naczelnego Sądu Administracyjnego decyzja organu

1. Właściciel nieruchomości sąsiadującej z nieruchomością, na której prowadzona jest działalność gospodarcza, wymagająca zezwolenia - jeżeli zarzuca, że działalność ta zagraża jego dobru osobistemu lub majątkowemu - ma interes prawny w rozumieniu art. 28 Kpa w kwestionowaniu prawidłowości wydania zezwolenia oraz jest osobą uprawnioną z art. 197 pkt 1 Kpa do wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego

Stosując "odpowiednio" przepis art. 203 par. 1 Kpc w związku z art. 211 Kpa i art. 393 par. 1 Kpc sąd nie uwzględnił oświadczenia strony skarżącej o cofnięciu skargi albowiem zostało ono złożone już po rozpoczęciu rozprawy a strona przeciwna nie zezwoliła na cofnięcie skargi i umorzenie postępowania żądając wydania rozstrzygnięcia merytorycznego. Niezależnie od powyższej przeszkody cofnięcie skargi