Skarga kasacyjna M. K. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego o nałożeniu kary pieniężnej za przewóz bez zezwolenia jest bezzasadna; działalność skarżącego spełniała kryteria działalności gospodarczej w transporcie drogowym.

Niewykonanie obowiązku prawidłowego uzupełnienia zgłoszenia SENT przez przewoźnika kwalifikuje do nałożenia kary pieniężnej zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 2 ustawy SENT, a brak wykazania wyjątkowych okoliczności wyklucza odstąpienie od kary z uwagi na ważny interes publiczny.

NSA oddalił skargę kasacyjną w sprawie kary nałożonej za naruszenie przepisów SENT, potwierdzając, że poprawność danych zgłoszenia jest kluczowa niezależnie od skutków podatkowych i że uchylenia nałożonej kary nie uzasadniają ani interes publiczny, ani interes przewoźnika.

Przepisy dotyczące wymogów odległościowych elektrowni wiatrowych z art. 4 ust. 1 ustawy o inwestycjach nie są przepisami technicznymi wymagającymi notyfikacji Komisji Europejskiej, a ich ocena pod kątem marginalizacji użytkowania turbin oraz zgodności z celami krajowymi energetyki odnawialnej leży w kompetencji sądów krajowych i administracji publicznej.

Pojęcie "data udzielenia patentu" w art. 7 ust. 2 rozporządzenia nr 469/2009 oznacza publikację ogłoszenia o udzieleniu patentu, nie zaś doręczenie decyzji, co determinuje termin złożenia wniosku o dodatkowe prawo ochronne.

Podmiot urządzający gry hazardowe bez koncesji może ponosić odpowiedzialność zarówno na gruncie prawa administracyjnego, jak i karnego skarbowego, ponieważ sankcje te pełnią różne funkcje i nie naruszają zasady ne bis in idem.

Oddalenie skargi kasacyjnej dotyczącej unieważnienia prawa ochronnego na znak towarowy było uzasadnione. NSA uznał, że decyzja Urzędu Patentowego była prawidłowa, a zarzuty naruszenia prawa materialnego i proceduralnego w skardze kasacyjnej nie miały podstaw.

Kara pieniężna za błędne dane dotyczące kategorii pojazdu nie podlega odstąpieniu pod art. 189f k.p.a., gdyż jest deliktem jednoczynowym. Organ prawidłowo utrzymał karę, odnosząc się do wielości naruszeń w ramach jednej kontroli jako do osobnych deliktów skutkowych.

NSA oddalił skargę kasacyjną jako niezasadną, uznając właściwe uchylenie decyzji Urzędu Patentowego przez WSA z uwagi na naruszenie przepisów postępowania; ocena renomy znaków pozostaje w kompetencji Urzędu.

Zgłoszenie oznaczenia "NOMIGREN" dla towarów w klasie 5 wykazuje cechy opisowe, co w świetle art. 129(1) ust. 1 pkt 2 i 3 p.w.p. skutkuje brakiem zdolności odróżniającej i uzasadnia odmowę rejestracji znaku towarowego dla wskazanych towarów.

Postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego potwierdza, że w przypadku stwierdzenia, iż towar pochodzi z państwa objętego cłem antydumpingowym, organy celne mają obowiązek jego nałożenia, pod warunkiem zgodności decyzji z przepisami prawa celnego, przy braku odnalezienia istotnych naruszeń proceduralnych.

Skarga kasacyjna N. F. L. przeciw decyzji Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku dot. zajęcia towaru została oddalona jako niezasadna z uwagi na brak usprawiedliwionych podstaw prawnych i uchybienie wymogom formalnym.

Zgłoszenie towarów nieunijnych nie skutkuje powrotnym wywozem w rozumieniu art. 270 UKC, jeśli nie opuściły one obszaru celnego UE, co uzasadnia nałożenie należności celnych przywozowych.

Przekroczenie terminu na przedstawienie dowodów spełnienia warunków celnych skutkuje utratą zabezpieczenia, a terminy wynikające z unijnych przepisów celnych nie podlegają zawieszeniu na mocy krajowej ustawy COVID-19. Odstąpienie od zasady first come, first served bez uzasadnienia nie jest uzasadnieniem dla zmiany ustaleń w kolejnej decyzji.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, iż klasyfikację taryfową towaru jako płyt sklejkowych drewnopochodnych, zgodnie z kodem CN 4412 99 40, przeprowadzono prawidłowo, z uwagi na brak charakterystyki konstrukcyjnej wymaganej do uznania towaru za elementy budowlane podlegające kodowi CN 4418 40 00.