Podmiotem, wobec którego odpowiedzialność za urządzanie gier na automatach poza kasynem gry może być egzekwowana, jest każdy, kto – zapewniając m.in. miejsce i warunki do instalacji urządzeń do gier – współurządza gry na automatach, nawet w ramach wspólnego przedsięwzięcia gospodarczego. Teza od Redakcji

Urządzanie gier hazardowych na automatach poza kasynem gry bez wymaganej koncesji lub zezwolenia jest naruszeniem przepisów ustawy o grach hazardowych, skutkującym nałożeniem kary pieniężnej. Teza od Redakcji

Odstąpienie od nałożenia kary administracyjnej na gruncie ustawy o SENT może być uzasadnione, gdy z kontekstu sprawy wynika, że nałożenie takiej kary jest nieproporcjonalne w stosunku do potencjalnego naruszenia i nie służy realizacji celów ustawy. Teza od Redakcji

Odpowiedzialność administracyjna za naruszenia przepisów o transporcie drogowym ma charakter obiektywny, co oznacza, że podmiot wykonujący przewóz drogowy ponosi karę niezależnie od winy, a jedynie na podstawie stwierdzenia samego faktu naruszenia. Możliwość zwolnienia z odpowiedzialności wymaga wykazania braku wpływu na powstanie naruszenia oraz nieprzewidywalności okoliczności tego naruszenia.

Podmiot, który aktywnie uczestniczy w organizacji i funkcjonowaniu automatów do gier hazardowych, nawet jeżeli formalnie jedynie dzierżawi lokal, w którym te automaty się znajdują, może zostać uznany za urządzającego gry hazardowe w rozumieniu art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy o grach hazardowych.

Karę pieniężną za posiadanie niezarejestrowanego automatu do gier można nałożyć, jeśli spełnione są przesłanki udostępniania lokalu, w którym odbywa się działalność oraz znajduje się taki automat, co wynika z art. 89 ust. 1 pkt 3 ustawy o grach hazardowych. Teza od Redakcji

Podmiot, który zawiera umowy najmu na udostępnienie lokali na ustawienie i eksploatację automatów do gry, a także podejmuje działania wskazujące na istotny udział w procesie urządzania nielegalnych gier hazardowych, może być uznany za 'urządzającego gry' w rozumieniu ustawy o grach hazardowych, co podlega sankcjom opisanym w tej ustawie. Teza od Redakcji

Znak towarowy, aby mógł uzyskać ochronę prawną, musi mieć zdolność odróżniania towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów pochodzących od innych przedsiębiorstw oraz nie może być wyłącznie opisowy w odniesieniu do towarów lub usług, dla których został zgłoszony.

Kara pieniężna za naruszenie przepisów o transporcie drogowym, polegające na używaniu cudzej karty kierowcy, jest obiektywną odpowiedzialnością przedsiębiorcy transportowego. Zwolnienie z tej odpowiedzialności następuje tylko wtedy, gdy przedsiębiorca wykaże brak wpływu na naruszenie oraz że wynikło ono z nieprzewidywalnych okoliczności.

Nie udziela się prawa ochronnego na znak towarowy, jeśli jego podobieństwo do znaku chronionego z wcześniej zgłoszonym pierwszeństwem stwarza ryzyko wprowadzenia odbiorców w błąd co do pochodzenia towarów lub usług, zwłaszcza gdy podobieństwo to dotyczy istotnych elementów znaków, takich jak dominujące skróty lub symbole.

Odstąpienie od wymierzenia kary pieniężnej na podstawie art. 22 ust. 3 ustawy SENT wymaga wykazania znaczącego interesu publicznego, a sam brak przesyłania danych geolokalizacyjnych jest uznawany za istotne naruszenie zasad prowadzenia kontroli przewozu towarów, nawet w przypadku braku uszczuplenia dochodów budżetowych.

W przypadku wykonywania przewozu drogowego odpadów, brak wymaganej tablicy informacyjnej umieszczonej na przodzie pojazdu we właściwym miejscu w jakimkolwiek momencie transportu skutkuje odpowiedzialnością administracyjną przewoźnika, z której może się on zwolnić jedynie w sytuacjach wyjątkowych, obejmujących okoliczności nieprzewidywalne i niezależne od niego, które muszą zostać odpowiednio udokumentowane

Przy ocenie zasadności odstąpienia od nałożenia kary pieniężnej na podstawie art. 22 ust. 3 ustawy SENT, należy uwzględniać cele ustawy, a interes publiczny nie uzasadnia działań niestanowiących pełnej realizacji systemu monitorowania przewozu towarów.