Właściciel pojazdu, niezależnie od faktu użytkowania pojazdu przez inną spółkę na podstawie umowy leasingu finansowego, jest podmiotem zobowiązanym do uiszczenia opłaty dodatkowej za przejazd autostradą bez wniesienia opłaty, a organ administracji nie jest zobowiązany do ustalania faktycznego użytkownika pojazdu w dniu naruszenia na potrzeby procesu dotyczącego wezwania do wniesienia opłaty dodatkowej

W przypadku częściowego uwzględnienia żądań, stroną wygrywającą pozostaje ta, która przegrała tylko w nieznacznej części, co uzasadnia obciążenie przeciwnika kosztami postępowania zgodnie z art. 100 k.p.c.

W sprawach nakładania kar pieniężnych za naruszenie przepisów ustawy o grach hazardowych mają zastosowanie przepisy Działu IVa KPA, w szczególności jeśli chodzi o możliwość odstąpienia od ich nałożenia z uwagi na wagę naruszenia prawa oraz analizę okoliczności sprawy według art. 189f KPA.

Art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy o grach hazardowych nie stanowi przepisu technicznego w rozumieniu dyrektywy 98/34/WE i może stanowić podstawę wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej za urządzanie gier na automatach poza kasynem gry, co nie stanowi przeszkody w jego stosowaniu na gruncie przepisów krajowych, nawet bez notyfikacji Komisji Europejskiej.

Zasada wyrażona w art. 153 p.p.s.a. obliguje organy administracji publicznej oraz sądy ponownie orzekające w danej sprawie do zastosowania się do oceny prawnej i wskazań wyrażonych wcześniej w orzeczeniach sądu, chyba że przepisy prawa uległy zmianie, jednak nie ma zastosowania, gdy zachodzi rozbieżność pomiędzy oceną prawną a błędem w jej subsumcji.

W przypadku stwierdzenia przez Trybunał Konstytucyjny niekonstytucyjności przepisu regulującego wysokość opłaty administracyjnej, każdy organ administracji publicznej jest zobowiązany do bezpośredniego stosowania wyroku Trybunału Konstytucyjnego i zwrócenia nadpłaconych świadczeń, niezależnie od momentu orzeczenia trybunału oraz formalnego istnienia przepisu w systemie prawnym w okresie przed jego

Art. 114 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz związane z nim regulacje intertemporalne zachowują moc obowiązującą w zakresie, w jakim nie zostały wdrożone nowe rozwiązania techniczne umożliwiające przekazywanie danych według nowych zasad, co pozwala na kontynuację zastosowania przepisu w sprawach wszczętych przed wdrożeniem tych rozwiązań.