Sztuczne tworzenie warunków wymaganych do uzyskania korzyści z sektorowego prawodawstwa rolnego, w sprzeczności z jego celami, prowadzi do odmowy przyznania płatności na podstawie art. 60 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013.

Stworzenie sztucznych warunków przez powiązane podmioty w celu uzyskania korzyści płynących z systemu wsparcia rolnego jest niedopuszczalne i prowadzi do odmowy przyznania wnioskowanych płatności (art. 60 Rozporządzenia nr 1306/2013).

W systemie prawnym, gdzie sankcje za naruszenia obowiązków monitoringowych zawarte są w regulacjach szczegółowych, organy podatkowe mają obowiązek nałożenia odpowiedniej kary pieniężnej, jeżeli naruszenie jest jednoznacznie stwierdzone i nie nosi znamion oczywistej omyłki, przy czym kara powinna być proporcjonalna do ciężkości naruszenia w świetle całokształtu okoliczności sprawy, a zasada proporcjonalności

Przy stosowaniu administracyjnych kar pieniężnych za naruszenie przepisów ustawy o systemie monitorowania należy uwzględnić zasadę proporcjonalności i ocenić, czy nałożenie takiej kary leży w interesie publicznym oraz czy nie narusza ważnego interesu przewoźnika, zwłaszcza gdy ustawodawca przewiduje możliwość odstąpienia od jej wymierzenia.

Przepis aktu podustawowego sprzeczny z Konstytucją RP oraz prawem unijnym nie może stanowić podstawy prawnej do poboru opłat, a decyzje administracyjne oparte na takim przepisie są nieważne i nakładają na organ administracyjny obowiązek zwrotu nienależnie pobranych należności.

Przyznanie płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego nie przysługuje, jeżeli warunki wymagane do uzyskania takich korzyści zostały sztucznie stworzone, w sprzeczności z celami prawodawstwa rolnego, co obejmuje kreowanie wielu powiązanych podmiotów gospodarczych w celu obejścia przepisów limitujących wysokość płatności.

Wykonywanie przewozu okazjonalnego pojazdem niespełniającym wymogów konstrukcyjnych oraz bez wymaganej licencji stanowi naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym i wiąże się z nałożeniem kary pieniężnej.

Organ administracji ma obowiązek zwrotu nienależnie pobranych opłat na rzecz strony skarżącej, gdy są one pobrane na podstawie przepisu, który został uznany za niekonstytucyjny, niezależnie od zastosowania klauzuli odraczającej wejście w życie wyroku Trybunału Konstytucyjnego.

Oznaczenie nie może pełnić funkcji znaku towarowego, jeśli posiada charakter opisowy i informacyjny, a jego semantyka nie pozwala na indywidualizację usług na rynku, nawet jeśli składa się wyłącznie z elementu słownego.

Przewoźnik jest zobowiązany do ciągłego zapewnienia przekazywania aktualnych danych geolokalizacyjnych środka transportu objętego zgłoszeniem SENT przez cały czas trwania przewozu, a odstąpienie od nałożenia kary pieniężnej na podstawie art. 22 ust. 3 ustawy SENT może mieć miejsce tylko w szczególnych, wyjątkowych przypadkach.