Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że przedsiębiorca wykonujący przewóz drogowy nie jest zwolniony z odpowiedzialności jedynie przez brak bezpośredniego wpływu na kierowcę. Skuteczna obrona wymaga wykazania realnego nadzoru oraz organizacyjnej dyscypliny, zgodnie z art. 92b i 92c ustawy o transporcie drogowym.

Zwrot zatrzymanego prawa jazdy, którego zatrzymanie przekroczyło rok, wymaga przeprowadzenia kontrolnego sprawdzenia kwalifikacji, niezależnie od podstawy zatrzymania oraz nieprzerwanego upływu czasu zatrzymania.

Wniosek o przywrócenie terminu wniesiony na podstawie art. 15zzzzzn(2) ustawy COVID-19 podlega ocenie według przesłanek przywrócenia terminu zawartych w art. 58 k.p.a., wymagających uprawdopodobnienia braku winy.

Naczelny Sąd Administracyjny uznaje braku podstaw prawnych do uwzględnienia skargi kasacyjnej w sprawie zatrzymania prawa jazdy, oddalając skargę kasacyjną P. S. jako niezasadną z uwagi na brak naruszenia przepisów proceduralnych oraz zasadności argumentów prawnych podniesionych w skardze.

Termin na złożenie wniosku o udzielenie koncesji, określony w art. 35a ust. 1 ustawy o radiofonii i telewizji, ma charakter materialnoprawny, nie podlega przywróceniu, co wyklucza możliwość wniesienia o jego przywrócenie po jego upływie.

NSA potwierdza legalność decyzji administracyjnej o nałożeniu kary za wykonywanie transportu drogowego bez licencji. Wykonywanie przewozów okazjonalnych niezgodnych z wymogami konstrukcyjnymi pojazdu oraz brak formalnego statusu przedsiębiorcy nie zwalnia z odpowiedzialności prawnej.

Skazanie przedsiębiorcy za przestępstwo umyślne przeciwko mieniu stanowi podstawę do obligatoryjnego cofnięcia licencji na wykonywanie transportu drogowego, w tym przewozu osób taksówką, zgodnie z ustawą o transporcie drogowym.

Skargę kasacyjną należy oddalić, gdyż przesłanki kierowania na badania lekarskie kierowcy na podstawie uzasadnionych zastrzeżeń są prawidłowe, gdy istnieje wysokie prawdopodobieństwo przeciwwskazań zdrowotnych.

NSA potwierdza, że Dział IVa k.p.a. nie znajduje zastosowania, gdy inne przepisy odrębnie regulują kwestie administracyjnych kar pieniężnych, z wyłączeniem możliwości rozważenia odstąpienia od nałożenia kary, jeśli istnieją przesłanki szczegółowo przewidziane w innych aktach prawnych, jak u.t.d.

W przypadku odmowy płatności rolno-środowiskowo-klimatycznych z uwagi na brak trwałego użytku zielonego, organy są uprawnione do odmowy, jeżeli wnioski są niezgodne z wymaganiami ustawowymi. Skarga kasacyjna zarzucająca naruszenia procesowe musi wykazać ich istotny wpływ na wynik sprawy, aby zostać uwzględnioną.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że posiadanie Licencji Taksówkowej nie stanowi podstawy do wykonywania przewozu okazjonalnego, a brak spełnienia wymogów regulacyjnych skutkuje nałożeniem kary pieniężnej na podstawie ustawy o transporcie drogowym.

Zarządzający transportem odpowiada za zgodność operacji z prawem, niezależnie od umów z przedsiębiorcą. Nawet gdy przedsiębiorca został ukarany, zarządzający nie unika odpowiedzialności, jeśli jego błędy przyczyniły się do naruszeń.

Skarga kasacyjna dotycząca wznowienia postępowania administracyjnego, złożona po upływie ustawowego terminu, podlega oddaleniu. Doręczenie zastępcze nie równa się powzięciu wiedzy o decyzji.

Zaskarżenie czynności materialno-technicznej, jaką jest wydanie dowodu rejestracyjnego, nie może być przedmiotem decyzji administracyjnej ani podstawą do wniesienia skargi. Wsa słusznie uznał skargę jako niezasadną w związku z brakiem naruszenia prawa przez organy.

Brak posiadania interesu prawnego przez skarżącą uniemożliwia nadanie jej statusu strony w postępowaniu o stwierdzenie nieważności decyzji administracyjnej, co uzasadnia odmowę wszczęcia tego postępowania przez organ.

Decyzja administracyjna, nieposiadająca jeszcze przymiotu ostateczności, może stanowić podstawę ustalenia obowiązku zapłaty opłaty paliwowej, o ile treścią decyzji jest ustalenie zobowiązania podatkowego od tożsamego dobra akcyzowego.

Obowiązek zapłaty opłaty paliwowej jest ściśle związany z obowiązkiem podatkowym w zakresie akcyzy na paliwa; formalne doręczenie decyzji w formacie PAdES uznane za prawidłowe, wnosząc o oddalenie skargi kasacyjnej.

Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną organu administracyjnego w sprawie przyznania płatności rolno-środowiskowych, z uwagi na brak usprawiedliwionych podstaw oraz niewystarczającą ocenę dowodową przez organ odwoławczy.

NSA orzeka, iż decyzje administracyjne dotyczące przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności, wydane z rażącym naruszeniem prawa, mogą zostać uchylone, niezależnie od twierdzeń o nieodwracalnych skutkach prawnych, jeśli istnieje możliwość ich podważenia w toczącym się postępowaniu cywilnym.

Przedstawiciel pośredni w postępowaniu celnym ponosi solidarną odpowiedzialność za należności celne, gdy zgłaszana odzież używana nie spełnia warunków nadania preferencyjnego pochodzenia, w tym wymogu przeznaczenia wyłącznie do odzysku surowców, co wyklucza zastosowanie preferencyjnej stawki celnej.