Opieka naprzemienna a świadczenie wychowawcze- Wyrok NSA z dnia 14 maja 2024 r., sygn. I OSK 1695/22
Opieka naprzemienna nad dzieckiem musi wynikać bezpośrednio z orzeczenia sądu powszechnego; organy administracji publicznej nie mają uprawnienia do samodzielnego ustalania takiej formy opieki na podstawie wywiadów środowiskowych. Teza od Redakcji
Rolnik ubiegający się o płatność ekologiczną musi wykazać, że zadeklarowana uprawa jest zgodna z rzeczywistym stanem faktycznym, a jakiekolwiek niezgodności w deklaracji mogą skutkować odmową przyznania płatności.
Oczywisty błąd w rozumieniu art. 4 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 809/2014 występuje jedynie wtedy, gdy z treści samego wniosku i niebudzących wątpliwości okoliczności towarzyszących wynika, że jego treść powinna być inna, a jego wykrycie nie powinno wymagać pogłębionej analizy merytorycznej.
Decyzja ustalająca nienależnie pobrane płatności rolno-środowiskowo-klimatyczne, podjęta na podstawie art. 29 ust. 1 i 2 ustawy o ARiMR, stanowi odrębne postępowanie administracyjne od decyzji przyznającej płatność i może być stosowana bez konieczności wzruszania decyzji przyznającej płatności.
Interes publiczny może uzasadniać odstąpienie od nałożenia kary pieniężnej na przewoźnika, jeżeli formalne uchybienie nie stwarza realnego zagrożenia dla uszczuplenia dochodów podatkowych, a sankcja byłaby nadmiernie dolegliwa w stosunku do faktycznych okoliczności sprawy.
Przesłanka interesu publicznego w sprawach dotyczących odstąpienia od nałożenia kary pieniężnej na podstawie ustawy o systemie monitorowania drogowego przewozu towarów powinna być badana z uwzględnieniem okoliczności i charakteru naruszenia oraz zgodności kary z zasadą proporcjonalności, a nie jedynie z punktu widzenia fiskalnego interesu państwa.
Obowiązek przewoźnika wynikający z art. 6 ust. 3 ustawy o SENT do uzupełnienia zgłoszenia przed rozpoczęciem przewozu towaru na terytorium kraju istnieje, gdy przewoźnik został należycie poinformowany o numerze referencyjnym, a samo wpisanie numeru SENT w dowolnym miejscu dokumentu przewozowego nie może być uznane za wystarczające powiadomienie przewoźnika, jeśli nie wykazano, że miał on świadomość