Roszczenie o odszkodowanie, które nie jest jeszcze pewne i nie zostało przyznane w chwili otwarcia spadku, nie stanowi podstawy opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

NSA utrzymuje w mocy wyrok WSA, stwierdzając prawidłowość decyzji ustalającej nienależne pobranie płatności z tytułu renty strukturalnej. Skarga kasacyjna uznana za nieuzasadnioną z powodu braku wykazania naruszeń przepisów prawa materialnego i proceduralnego przez organy administracyjne.

Decyzja administracyjna wydana przez osobę bez stosownego upoważnienia jest nieważna z powodu rażącego naruszenia prawa, a statuty i regulaminy wewnętrzne GITD nie mogą zastąpić formalnego upoważnienia wymaganego przez art. 268a k.p.a.

NSA potwierdził nieważność decyzji administracyjnej z powodu braku odpowiedniego upoważnienia osoby wydającej decyzję, co skutkuje rażącym naruszeniem prawa.

Operator rozprowadzający program w sieci telekomunikacyjnej, w rozumieniu art. 43 i 43a ustawy o radiofonii i telewizji, obejmuje także podmioty oferujące programy w transmisji strumieniowej online, podlegające obowiązkowi "must offer" na podstawie ustawy.

Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną, potwierdzając, że decyzja administracyjna wydana przez nieupoważnioną osobę skutkuje jej nieważnością i stanowi rażące naruszenie prawa w myśl art. 268a k.p.a.

Posiadacz zależny lokalu, mimo zawarcia umowy podnajmu, może nadal ponosić odpowiedzialność za urządzenia hazardowe w nim znajdujące się, jeśli zachowuje faktyczne władztwo nad lokalem, co wyklucza zwolnienie go z odpowiedzialności administracyjnej.

Posiadacz zależny lokalu, w którym znajdują się niezarejestrowane automaty do gier, ponosi odpowiedzialność wskazaną w art. 89 ust. 1 pkt 3 ustawy o grach hazardowych, nawet jeśli twierdzi, że oddał lokal w dalsze posiadanie, którego fakt zawarcia nie został wykazany w postępowaniu sądowym.

Posiadacz zależny lokalu, w którym znajdują się niezarejestrowane automaty do gier, ponosi odpowiedzialność administracyjną za urządzanie gier hazardowych, nawet jeśli lokal jest przedmiotem dalszego posiadania zależnego.

W przypadku braku wyraźnej podstawy normatywnej, zastępca organu administracyjnego nie posiada kompetencji do udzielania upoważnień do wydawania decyzji administracyjnych, co stanowi o rażącym naruszeniu prawa i skutkuje nieważnością decyzji.

Prawomocne orzeczenie sądu powszechnego o przepadku pojazdu na rzecz powiatu jest wiążące również w zakresie wskazania dotychczasowego właściciela pojazdu w sprawach kosztów związanych z jego usunięciem. Organy administracyjne nie mogą ponownie badać tych ustaleń.

Czasowa rejestracja pojazdu jest równoważna z jego zarejestrowaniem na terytorium RP zgodnie z art. 72 Prawa o ruchu drogowym, zwalniając z obowiązku przedłożenia określonych dokumentów przy ponownej rejestracji.

Pismo z 26 marca 2024 r. wniesione przez stronę do organu I instancji winno być traktowane jako odwołanie od decyzji Starosty Brzezińskiego z dnia 14 marca 2024 r., zważywszy na jego treść wyrażającą niezadowolenie z decyzji, a nie jako żądanie uzupełnienia decyzji w rozumieniu art. 111 k.p.a.

Zbiorcze zawiadomienie o zbyciu/nabyciu wielu pojazdów inicjuje odrębne sprawy administracyjne dla każdego pojazdu, wymagając osobnych pełnomocnictw oraz uiszczania odpowiednich opłat skarbowych.

Oddalenie skargi kasacyjnej przez NSA z powodu braku uzasadnionej podstawy, w szczególności z uwagi na fakt, że skarga kasacyjna nie wykazywała istotnych naruszeń proceduralnych mogących wpłynąć na wynik postępowania administracyjnego.

Wniosek o wznowienie postępowania administracyjnego z przyczyn określonych w art. 145 § 1 pkt 4 k.p.a. musi być wniesiony w terminie miesięcznym od dnia dowiedzenia się o okoliczności stanowiącej podstawę wznowienia. Uchybienie temu terminowi skutkuje odmową wznowienia postępowania.

Wniosek o wznowienie postępowania musi być złożony we właściwym terminie od powzięcia informacji o zdarzeniu stanowiącym podstawę wznowienia. Przekroczenie tego terminu powoduje odmowę wznowienia i utrzymanie decyzji administracyjnej w mocy, co znalazło potwierdzenie w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że spełnienie przesłanek wznowienia postępowania administracyjnego wymaga istnienia nowych okoliczności faktów faktycznych znanych już w dniu wydania decyzji objętej żądaniem wznowienia, co w przedstawionej sprawie nie miało miejsca, a tym samym nie zaistniały przesłanki do wznowienia postępowania administracyjnego.

NSA uznał, że uproszczony charakter postępowania o wydanie zaświadczenia nie pozwala organom administracyjnym na poszukiwanie nowych dowodów. Wydanie zaświadczenia powinno być oparte na danych posiadanych przez organ, a nie na szeroko zakrojonym postępowaniu dowodowym.