Jeżeli płatność została dokonana na skutek pomyłki organu administracyjnego, a błąd nie mógł zostać wykryty przez beneficjenta przy dołożeniu należytej staranności, to beneficjent nie jest zobowiązany do zwrotu nienależnie pobranych płatności, zgodnie z art. 7 ust. 3 rozporządzenia Komisji (UE) nr 809/2014.

Przedawnienie dochodzenia należności z tytułu nienależnie pobranych refundacji wywozowych może nie nastąpić, jeśli skutecznie przerwano bieg terminu przedawnienia poprzez akty organu władzy, które spełniały wymogi proceduralne, a kompletność materiału dowodowego jest kluczowa dla zweryfikowania prawidłowości wydanych decyzji administracyjnych.

Zakaz określony w art. 24f ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym obejmuje także mienie komunalne innych gminnych osób prawnych niż sama gmina, w której radny uzyskał mandat, co jest zgodne z systematyką prawną dotyczącą również radnych powiatów i sejmików województw. Teza od Redakcji

W systemie płatności rolniczych obowiązek zebrania materiału dowodowego spoczywa na stronach postępowania, a organ nie jest zobowiązany do podejmowania wszechstronnych czynności dowodowych. Błędy związane z deklaracją powierzchni do płatności ekologicznych mogą być wykryte przez beneficjenta w zwykłych okolicznościach poprzez weryfikację faktycznego użytkowania gruntów.

Organ administracji publicznej, wydając decyzję w sprawie zwrotu nienależnie pobranych środków, musi posiadać pełny i kompletny materiał dowodowy. Brak kluczowych dokumentów skutkuje niemożnością prawidłowego ustalenia stanu faktycznego, co może prowadzić do uchylenia decyzji administracyjnej przez sąd.

W postępowaniu sądowoadministracyjnym sąd jest zobowiązany do badania, czy kompletność materiału dowodowego zgromadzonego w aktach sprawy pozwala na dokonanie prawidłowej oceny decyzji administracyjnej, a uchybienia w tym zakresie mogą prowadzić do uchylenia zaskarżonego wyroku.

Zastosowanie art. 24 ust. 3 ustawy SENT wymaga wykazania przez stronę spełnienia przesłanek ważnego interesu przewoźnika lub interesu publicznego, które muszą być rozpatrywane w odniesieniu do celów ustawy SENT oraz szczegółowego stanu faktycznego danej sprawy.