Na przedsiębiorcy transportowym ciąży obowiązek przedstawienia wszelkich informacji i dowodów niezbędnych do wykazania przesłanek odstąpienia od nałożenia kary pieniężnej przewidzianej w art. 22 ust. 3 ustawy o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi (SENT).

Stworzenie sztucznych warunków przez powiązane podmioty w celu uzyskania korzyści płynących z systemu wsparcia rolnego jest niedopuszczalne i prowadzi do odmowy przyznania wnioskowanych płatności (art. 60 Rozporządzenia nr 1306/2013).

Sztuczne tworzenie warunków wymaganych do uzyskania korzyści z sektorowego prawodawstwa rolnego, w sprzeczności z jego celami, prowadzi do odmowy przyznania płatności na podstawie art. 60 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013.

Organy administracyjne oraz sądy zobowiązane są do dokładnego i pełnego ustalenia stanu faktycznego na podstawie dostępnych dowodów i dokumentów, a także do przeprowadzenia niezbędnego postępowania dowodowego w celu wyjaśnienia wszystkich istotnych okoliczności sprawy.

Sztuczne stworzenie warunków wymaganych do uzyskania korzyści wynikających z sektorowego prawodawstwa rolnego, szczególnie poprzez podział gospodarstw rolnych i tworzenie powiązanych podmiotów, jest sprzeczne z celami wspólnej polityki rolnej i skutkuje odmową przyznania płatności.

Sztuczne tworzenie warunków do uzyskania korzyści wynikających z sektorowego prawodawstwa rolnego, w sprzeczności z jego celami, prowadzi do odmowy przyznania takich korzyści zgodnie z art. 60 Rozporządzenia Komisji (UE) nr 1306/2013.

Tworzenie przez podmioty sztucznych warunków w celu uzyskania korzyści wynikających z sektorowego prawodawstwa rolnego, w sprzeczności z jego celami, uzasadnia odmowę przyznania tych korzyści na podstawie art. 60 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 1306/2013.

Zgłoszenie znaku towarowego będącego nazwą opisową, bez dostatecznych znamion odróżniających i mającego wyłącznie walor informacyjny, nie może prowadzić do uzyskania prawa ochronnego, ponieważ nie spełnia podstawowej funkcji znaku towarowego odróżniania usług jednego przedsiębiorcy od usług innego przedsiębiorcy.

Oznaczenie, które wskazuje bezpośrednio, wyraźnie i jednoznacznie na cechy usług, dla których ma być przeznaczone, ma charakter opisowy i nie posiada zdolności odróżniającej, co wyklucza możliwość udzielenia na nie prawa ochronnego.

Sąd administracyjny może odmówić zastosowania przepisu rozporządzania niekonstytucyjnego, również po jego odroczeniu. Stwierdzenie niezgodności z Konstytucją umożliwia roszczenie o zwrot nadpłaty.

Przy stosowaniu administracyjnych kar pieniężnych za naruszenie przepisów ustawy o systemie monitorowania należy uwzględnić zasadę proporcjonalności i ocenić, czy nałożenie takiej kary leży w interesie publicznym oraz czy nie narusza ważnego interesu przewoźnika, zwłaszcza gdy ustawodawca przewiduje możliwość odstąpienia od jej wymierzenia.

Przepis aktu podustawowego sprzeczny z Konstytucją RP oraz prawem unijnym nie może stanowić podstawy prawnej do poboru opłat, a decyzje administracyjne oparte na takim przepisie są nieważne i nakładają na organ administracyjny obowiązek zwrotu nienależnie pobranych należności.