Warunki stworzone przez beneficjenta w sposób sztuczny i zmierzający do uzyskania nienależnych płatności są sprzeczne z celami wspólnej polityki rolnej i stanowią podstawę do odmowy przyznania wsparcia finansowego.

Przepis art. 189f § 1 pkt 1 K.p.a. nie może być zastosowany w przypadku deliktów jednoczynowych, jednorazowych, gdyż przesłanka 'zaprzestania naruszania prawa' wymaga, aby naruszenie miało charakter ciągły lub było związane z zaniechaniem, co nie jest spełnione w sytuacji jednorazowego naruszenia obowiązku uiszczenia opłaty drogowej.

Kumulatywne wystąpienie przesłanek znikomości wagi naruszenia prawa oraz zaprzestania naruszania prawa z art. 189f § 1 pkt 1 K.p.a. nie może być stosowane do jednorazowych, skutkowych naruszeń obowiązków prawnych w zakresie administracyjnym.

Przesłanka egzoneracyjna wymieniona w art. 116 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej odnosi się wyłącznie do zgłoszenia wniosku, a nie do skutku tego wniosku, jakim jest ogłoszenie upadłości. Wniosek należy złożyć wówczas, gdy zaistnieją przesłanki niewypłacalności dłużnika, określone w art. 10 i art. 11 ustawy - Prawo upadłościowe.