Nowe dowody i okoliczności przedstawione w ramach wniosku o wznowienie postępowania podatkowego nie skutkują wznowieniem, jeśli nie podważają one pierwotnie ustalonych faktycznych podstaw decyzji ostatecznej, w tym nie zmieniają oceny niewypłacalności podatnika.

Czynności związane ze sprzedażą nieruchomości, które wykazują cechy charakterystyczne dla działalności gospodarczej, w tym planowanie, zorganizowanie i systematyczność działań zmierzających do podniesienia wartości gruntów, podlegają opodatkowaniu VAT jako działalność gospodarcza w rozumieniu odpowiednich przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

W stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2019 r. na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 57 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2019 r. poz. 865) zwolnieniu od opodatkowania podlegają dochody (przychody) ze zbycia nieruchomości, o których mowa w art. 24b ust. 1 tej ustawy, uzyskane przez fundusze inwestycyjne zamknięte lub specjalistyczne fundusze inwestycyjne otwarte

Powstanie obowiązku podatkowego w podatku od nieruchomości nie jest uwarunkowane uzyskaniem prawa do użytkowania budynku. Podatek od nieruchomości obejmuje obiekty przede wszystkim istniejące. By móc opodatkować budynek, musi istnieć budynek. Ani zawiadomienie o zakończeniu budowy budynku, ani zapisy dokumentacji budowlanej nie mogą czynić tego faktu prawotwórczego.

Sąd pierwszej instancji nie jest, na podstawie art. 57a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 250, ze zm.), ograniczony zakresem wniosku wynikającego ze skargi i powinien uchylić całą interpretację indywidualną, a nie jedynie w zaskarżonej części, jeżeli jest to konieczne do zastosowania wykładni prawa unijnego, wynikającej