Odmowa stwierdzenia nieważności ostatecznej decyzji podatkowej wydanej na podstawie przepisów, których konstytucyjność jest przedmiotem rozpoznania przez Trybunał Konstytucyjny, nie stanowi rażącego naruszenia prawa dopóty, dopóki nie zostanie wydane stosowne orzeczenie.

Określenie w decyzji o zabezpieczeniu przybliżonej kwoty zobowiązania podatkowego ma charakter informacyjny w tym znaczeniu, że wskazuje kwotę podlegającą zabezpieczeniu na majątku podatnika. Nie oznacza to jednak, iż jest to kwota rzeczywiście obciążającego go zobowiązania, podlegającego wpłacie do budżetu państwa lub kwota zawyżonego zwrotu podatku od towarów i usług podlegająca zwrotowi do urzędu

Podatnikom przysługuje co do zasady swoboda wyboru struktur organizacyjnych oraz sposobu dokonywania czynności, które uważają oni za najlepiej przystosowane do potrzeb swej działalności gospodarczej oraz w celu ograniczenia swoich obciążeń podatkowych. Zasada zakazu nadużyć, znajdująca zastosowanie w dziedzinie VAT, zabrania jedynie całkowicie sztucznych konstrukcji oderwanych od rzeczywistości gospodarczej

W postępowaniu dotyczącym ograniczenia poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych istotne jest uprawdopodobnienie przez podatnika, że zaliczki obliczone według zasad określonych w ustawach podatkowych byłyby niewspółmiernie wysokie w stosunku do przewidywanego podatku należnego, a nie przeprowadzenie pełnego postępowania dowodowego analogicznego do postępowania w przedmiocie określenia

W postępowaniu w przedmiocie ograniczenia poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych ocena organu podatkowego koncentruje się na uprawdopodobnieniu przesłanki niewspółmierności zaliczek w stosunku do przewidywanego podatku należnego, nie zaś na pełnym postępowaniu dowodowym dotyczącym rozliczenia podatkowego podatnika.

Kwoty wpłacane deweloperowi na podstawie umowy deweloperskiej stanowią wydatki na budowę własnego lokalu mieszkalnego w rozumieniu art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uprawniające do skorzystania ze zwolnienia podatkowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 tej ustawy, niezależnie od faktu przeniesienia prawa własności w terminie dwóch lat od końca roku podatkowego

Dla wykazania przesłanki egzoneracyjnej uwalniającej członka zarządu od odpowiedzialności za zobowiązania spółki nie wystarczy subiektywne poczucie braku winy w niezgłoszeniu wniosku o upadłość. Brak takiej winy jest kategorią obiektywną i można się na nią powoływać jedynie w sytuacji, gdy członek zarządu nie miał żadnych możliwości prowadzenia spraw spółki, a brak tych możliwości wynikał z przyczyn

Decyzja o odpowiedzialności podatkowej osoby trzeciej nie kreuje nowego zobowiązania podatkowego, a stanowi jedynie formę, w jakiej organy podatkowe żądają spełnienia zobowiązania podatkowego przez tę osobę za określonego podatnika. Decyzja ta ma charakter konstytutywny, ponieważ tworzy nowe stosunki prawne, zarówno jeżeli chodzi o ich podmiot, jak i przedmiot. Podmiotem tych stosunków są osoby trzecie

Dla wykazania przesłanki egzoneracyjnej uwalniającej członka zarządu od odpowiedzialności za zobowiązania spółki nie wystarczy subiektywne poczucie braku winy w niezgłoszeniu wniosku o upadłość. Brak takiej winy jest kategorią obiektywną i można się na nią powoływać jedynie w sytuacji, gdy członek zarządu nie miał żadnych możliwości prowadzenia spraw spółki, a brak tych możliwości wynikał z przyczyn