Dla odpowiedzialności członka zarządu za zaległości podatkowe spółki nie ma znaczenia ani kwestia podziału zadań między członkami zarządu, czy też niezajmowanie się przez jednego członka zarządu sprawami spółki. Tego typu okoliczności nie stanowią przesłanek do wyłączenia tej odpowiedzialności. Osoba podejmująca się piastowania funkcji członka zarządu powinna zdawać sobie sprawę, że charakter prawny

Materialno-prawną podstawą rozpatrzenia wniosku o udzielenie ulg w spłacie zobowiązań podatkowych, które stanowią pomoc de minimis dla podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, jest art. 67b § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej. Norma zawarta w art. 67a znajduje w takim przypadku zastosowanie jedynie w zakresie przewidzianych w tym przepisie rodzajów ulg w spłacie zobowiązań podatkowych.

Doręczenie organowi podatkowemu odpisu orzeczenia sądu administracyjnego, które nie jest opatrzone klauzulą stwierdzającą prawomocność, nie wypełnia przesłanki zawieszenia biegu terminu przedawnienia zobowiązań podatkowych określonej w art. 70 § 7 pkt 2 Ordynacji podatkowej.

Instrumentalne wszczęcie postępowania karnego skarbowego przed upływem terminu przedawnienia, które nie zmierza do realizacji celów tego postępowania, nie prowadzi do zawieszenia biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Po bezskutecznej egzekucji przeciwko spółce, a następnie konstytutywnym (w drodze decyzji administracyjnej) przeniesieniu odpowiedzialności na członka zarządu, może dojść do faktycznego "wykrycia" mienia dłużnika. Powstaje zatem podstawa do zwolnienia się z odpowiedzialności za cudze zobowiązanie, to jest, długu o charakterze akcesoryjnym i subsydiarnym.

Prawo do stosowania uproszczonej procedury rozliczania podatku VAT od importu towarów wymaga od podatnika przedstawienia odpowiednich dokumentów lub złożenia oświadczeń, które nie mogą być starsze niż 6 miesięcy przed dokonaniem importu, a ich aktualność jest warunkiem koniecznym do skorzystania z preferencyjnego sposobu rozliczenia podatku.

Należyta staranność podatnika podatku od towarów i usług w relacjach handlowych (dobra wiara), to stan świadomości podatnika i związana z tym powinność oraz możliwość przewidywania określonych zdarzeń, że uczestniczy w działaniach prowadzących do wyłudzenia nienależnego zwrotu podatku. Aby działać w "złej wierze" podatnik nie musi mieć świadomości, że swoim działaniem (zaniechaniem) narusza prawo,