Jeżeli organ pierwszej instancji rozstrzygnął o odpowiedzialności osoby trzeciej, zachowując termin na wydanie decyzji określony w art. 118 § 1 Ordynacji podatkowej, to organ odwoławczy może orzekać w tym przedmiocie, nawet jeśli omawiany termin już upłynął, jednak z tym zastrzeżeniem, że nie może zwiększyć zakresu odpowiedzialności osoby trzeciej w porównaniu z treścią rozstrzygnięcia organu pierwszej

Przesłanka egzoneracyjna wymieniona w art. 116 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej odnosi się wyłącznie do zgłoszenia wniosku, a nie do skutku tego wniosku, jakim jest ogłoszenie upadłości. Wniosek należy złożyć wówczas, gdy zaistnieją przesłanki niewypłacalności dłużnika. Jeżeli zatem dłużnik nie wykonuje swoich wymagalnych zobowiązań, powinien taki wniosek zawsze złożyć. Teza od Redakcji

1. Przez całość techniczno-użytkową w rozumieniu art. 3 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz.U. z 2013 r. poz. 1409), w brzmieniu obowiązującym przed 28 czerwca 2015 r., należy rozumieć zespół nierozerwanie powiązanych ze sobą systemów i urządzeń, które kumulatywnie służą osiągnieciu lub osiąganiu wyznaczonego celu gospodarczego, przy czym żaden z elementów takiego kompleksu

Prawidłowe doręczenie decyzji to zdarzenie mające istotne znaczenie prawne, rodzące określone skutki procesowe i materialne tak w stosunku do strony, jak i organu, który decyzję tę wydał, i dlatego doręczenie to musi być pewne, niebudzące wątpliwości, zgodne z przepisami prawa i wykluczające dowolność w jego stwierdzeniu czy jakąkolwiek uznaniowość. Teza od Redakcji

Z perspektywy art. 3 pkt 5 in fine ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o podatku od sprzedaży detalicznej (Dz. U. poz. 1155, ze zm.; t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 148; dalej: u.p.s.d.) ocenę tego, czy w ramach danej transakcji to usługa, czy związana z nią sprzedaż towaru ma charakter dominujący, podejmowana być musi z punktu widzenia samego konsumenta, poprzez odpowiedź na pytanie – czy przedmiotem jego zainteresowania

Zgodnie z art. 79 § 1 zdanie drugie Ordynacji podatkowej, po wszczęciu postępowania podatkowego, który obejmuje okres wymagający stwierdzenia nadpłaty, żądanie podatnika o stwierdzenie nadpłaty podlega rozpatrzeniu w ramach tego postępowania, co wyklucza możliwość prowadzenia równoległego i odrębnego postępowania w przedmiocie stwierdzenia nadpłaty.

Puste faktury wystawione na rzecz podatnika nie mogą stanowić podstawy do odliczenia podatku w nich wykazanego na podstawie art. 86 ust. 1 w związku z art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług, zaś faktury o takim charakterze wprowadzone do obrotu przez podatnika mogą stanowić podstawę do określenia podatku do zapłaty zgodnie z art. 108 tej ustawy.

W przypadku stwierdzenia fikcyjności faktur, działanie organów podatkowych polegające na nieuznaniu tych faktur za koszty uzyskania przychodu jest prawidłowe i nie narusza zarówno przepisów prawa materialnego, jak i konstytucyjnych zasad ochrony praw podatnika.

W świetle art. 3 pkt 5 ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o podatku od sprzedaży detalicznej (Dz. U. poz. 1155, ze zm.; t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 148) w sytuacji, gdy odpłatnemu zbyciu towaru towarzyszy świadczenie usługi odrębnie niezaewidencjonowanej, to usługę tę należy uznać za sprzedaż detaliczną podlegającą opodatkowaniu, o ile to dominujący charakter ma sprzedaż towaru a usługa sprzedaż tę jedynie

Statek zaopatrzeniowy, który nie jest eksploatowany w transporcie międzynarodowym, nie spełnia kryteriów umożliwiających zastosowanie ulgi podatkowej na podstawie umowy międzynarodowej o unikaniu podwójnego opodatkowania, nawet jeśli wykonuje czynności wspierające międzynarodowy transport morski.