Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że uchybienia w uzasadnieniu wyroku WSA stanowią samodzielną podstawę kasacyjną, gdy uzasadnienie nie uwzględnia w pełni ustalonych okoliczności dotyczących staranności i świadomości podatnika w karuzelowym oszustwie VAT, co uzasadniało uchylenie wyroku i ponowne rozpoznanie sprawy.

Sąd uznał, że dochody uzyskane przez marynarza na statkach nie są dochodami z transportu międzynarodowego. Są one opodatkowane w Polsce bez możliwości zastosowania ulgi abolicyjnej, gdyż statki te są przeznaczone do operacji wiertniczych, a nie transportu morskiego.

Nie zachodziła rażąca sprzeczność z prawem unijnym w orzeczeniu NSA, a skarga spółki, oparta na naruszeniu art. 20, 32, 33, 135 ust. 1 lit. b i 273 Dyrektywy 112, została uznana za bezzasadną.

Przewlekłość oraz bezczynność organu administracji przy rozpoznawaniu sprawy z zakresu podatku od nieruchomości, w sytuacji istnienia jasnych wskazówek postępowania, stanowi rażące naruszenie prawa i uzasadnia wymierzenie grzywny w celu dyscyplinowania organu.

Towar mieszany zawierający herbatę klasyfikowany jest jako "przetwór na bazie herbaty" pod pozycją CN 2101, niezależnie od ilościowego udziału herbaty. Klasyfikacja ma charakter autonomiczny, niedeterminowany przez subiektywną percepcję konsumentów.

Grunty przedsiębiorstwa, nawet po likwidacji linii kolejowej, mogą być uznane za związane z działalnością gospodarczą, jeśli przedsiębiorca utrzymuje potencjał ich gospodarczego wykorzystania w przyszłości zgodnie z art. 1a ust. 1 pkt 3 u.p.o.l.

Odpisy amortyzacyjne od składników majątku nabytych nieodpłatnie w drodze darowizny, zwolnionej od podatku, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli amortyzację rozpoczęto przed 1 stycznia 2018 roku. Przepisy wyłączające tę możliwość naruszają konstytucyjną zasadę ochrony interesów w toku.

Wznowienie postępowania podatkowego wymaga zaistnienia istotnych dla sprawy nowych okoliczności faktycznych lub dowodów, które istniały w dniu wydania decyzji i nie były znane organowi. Konieczne jest spełnienie kumulatywne przesłanek przewidzianych w art. 240 § 1 Ordynacji podatkowej.

Przepisy klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania (art. 119a-119f O.p.) nie mogą być stosowane w trakcie roku podatkowego 2016 do określenia wysokości zobowiązań podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych za tenże rok, gdyż ich zastosowanie naruszałoby zasadę niedziałania prawa wstecz.

Naczelny Sąd Administracyjny orzeka, że art. 7 ustawy nowelizującej Ordynację podatkową wyklucza zastosowanie klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania do korzyści podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych osiągniętych w 2016 r., co skutkuje koniecznością uchylenia odpowiednich decyzji podatkowych.

Wykładnia przepisów dokonana w zaskarżonej interpretacji indywidualnej narusza art. 14c § 1 i § 2 O.p., gdyż brak w niej jest wyczerpującego uzasadnienia prawnego dotyczącego kwalifikacji podatkowej dochodów małoletniego skarżącego oraz pomija istotne elementy przedstawionego stanu faktycznego.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że kasa nie zawiera usprawiedliwionych podstaw, oddalając interpretację indywidualną jako naruszającą art. 14c §1 i §2 Ordynacji podatkowej poprzez nieuwzględnienie istoty sporu oraz niezapewnienie wyczerpującej argumentacji prawnej.

Płatnik jest zobowiązany do weryfikacji pełnego zakresu przesłanek stosowania zwolnienia z opodatkowania, w tym statusu rzeczywistego właściciela dywidendy, aby zgodnie z art. 22 ust. 4 u.p.d.o.p. móc legalnie odstąpić od poboru podatku u źródła.

Obowiązek podatkowy w zakresie podatku od środków transportowych istnieje do czasu wyrejestrowania pojazdu, niezależnie od rzeczywistego posiadania. Skarżący nie wykazał zmiany własności pojazdów, co uzasadniało obciążenie podatkiem.

Wypłaty zaliczek na poczet zysku przez spółkę komandytową komplementariuszowi nie skutkują obowiązkiem poboru zryczałtowanego podatku dochodowego w momencie ich realizacji. Zobowiązanie podatkowe powstaje dopiero po obliczeniu wyniku finansowego spółki za dany rok obrotowy.

Dochód komandytariusza z częściowego wycofania wkładu w polskiej spółce komandytowej, uznany za "dywidendę" według Konwencji między Polską a Szwajcarią, podlega opodatkowaniu w Polsce, a spółka ma obowiązek poboru podatku u źródła.

Decyzja o zabezpieczeniu zobowiązań podatkowych wobec obawy ich niewykonania jest prawidłowa, gdy organy wykażą procedury uzasadniające obawę oraz prawidłowe zawieszenie biegu terminu przedawnienia, nawet w obliczu uchylenia wcześniejszych decyzji zabezpieczających.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Lublinie dopuściło się bezczynności i przewlekłego prowadzenia postępowania z rażącym naruszeniem prawa, co uzasadniało wymierzenie grzywny i zasądzenie zwrotu kosztów na rzecz Skarżącej. Skarga kasacyjna została oddalona przez NSA.

Sąd oddalił skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem wyroku NSA, wskazując na brak rażącego naruszenia prawa unijnego w zakresie odmowy prawa do odliczenia VAT przy ustaleniu braku należytej staranności podatnika.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, iż w sprawach dotyczących przedawnienia zobowiązań podatkowych i prawa do odliczenia podatku naliczonego, organy podatkowe działały zgodnie z ustawową procedurą. Skarga kasacyjna zostaje oddalona jako bezzasadna.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że SKO w Lublinie dopuściło się przewlekłości i bezczynności w postępowaniu odwoławczym dotyczącym podatku od nieruchomości, co uzasadnia wymierzenie grzywny i zasądzenie kosztów postępowania.

Zaklasyfikowanie towaru jako przetworu na bazie herbaty pod pozycją CN 2101 jest prawidłowe i niezależne od ilości herbaty w mieszance, a zatem towar podlega standardowej stawce VAT.

Obowiązki płatnika podatku obejmują również weryfikację rzeczywistego stanu faktycznego oraz przesłanki zwolnienia podatkowego. Zagadnienie stosowania zwolnień z art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wymaga całościowej analizy prawnej, co wykracza poza formalne potwierdzenie w dokumentach.

Odmowa wszczęcia postępowania na podstawie art. 61a k.p.a. z powołaniem się na „inne uzasadnione przyczyny” jest niedopuszczalna, gdy ocena wymaga przeprowadzenia dodatkowych ustaleń; organ nie może z urzędu modyfikować treści wniosku o interpretację.