Działalność gospodarcza w rozumieniu prawa obejmuje także zorganizowane zarządzanie nieruchomościami nastawione na zysk, mimo statutowego charakteru działań podmiotu. Oddalenie skargi kasacyjnej potwierdza zasadność kwalifikacji takiej działalności jako gospodarczej w kontekście podatku od nieruchomości.
Budynek, który zachowuje cechy konstrukcyjne, takie jak fundamenty, ściany i nawet tymczasowe pokrycie dachowe, podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, nawet jeśli nie jest wykończony lub użytkowany.
Sprzedaż nieruchomości przez skarżącego, jako działanie zorganizowane, ciągłe i nastawione na zysk, stanowi działalność gospodarczą, skutkującą opodatkowaniem przychodów zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f., a nie jako przychód z majątku prywatnego.
Składki opłacane przez pracodawcę na rzecz pracownika z tytułu umowy ubezpieczenia na życie z funduszem kapitałowym stanowią przychód ze stosunku pracy w chwili poniesienia przez pracodawcę wydatku, a zastosowanie zwolnienia podatkowego na późniejszym etapie jest nieuzasadnione.
Podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur, które nie dokumentują rzeczywistych zdarzeń gospodarczych. W przypadku wykrycia fikcyjnych faktur, uprawnienie do odliczenia VAT zostaje zakwestionowane, w szczególności gdy strona nie wykazuje należytej staranności w weryfikacji transakcji.
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie został uchylony z uwagi na nieważność postępowania, polegającą na pozbawieniu strony możliwości obrony swych praw poprzez brak zawiadomienia o posiedzeniu niejawnym. Sprawa została przekazana do ponownego rozpoznania.
Przychody z tytułu licencji do oprogramowania komputerowego nie stanowią należności licencyjnych w rozumieniu umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania i nie podlegają opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym w Polsce.
W ocenie NSA ustalenie stałego miejsca prowadzenia działalności wymaga obiektywnej analizy zaplecza personalnego i technicznego. Brak dostatecznych dowodów kontroli Skarżącej w Polsce skutkował uchyleniem wcześniejszej decyzji podatkowej.
Zarządzanie nieruchomościami przez fundację, które zgodnie ze statutem generuje środki na cele statutowe, stanowi działalność gospodarczą i podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości według stawek odpowiednich dla działalności gospodarczej.
Odpowiedzialność byłego członka zarządu za zaległości podatkowe potwierdzona; przepisy Ordynacji nie naruszają Konstytucji ani prawa wspólnotowego.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że ocena instrumentalności wszczęcia postępowania karnego skarbowego w celu zawieszenia przedawnienia wymaga wnikliwej kontroli sądowej. Uchylając wyrok WSA, NSA podkreślił, że takie badanie należy przeprowadzić zgodnie z uchwałą I FPS 1/21.
Naczelny Sąd Administracyjny uchylił wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego i oddalił skargę strony na postanowienie DIAS o stwierdzeniu niedopuszczalności zażalenia, uznając, że staranność organu w wydaniu decyzji oraz brak skutecznego doręczenia czynią zażalenie bezzasadnym.
Decyzja dotycząca podatku od towarów i usług za 2016 rok nie może być uchylona na podstawie nieprawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego dotyczącego poprzedniego okresu rozliczeniowego.
Przewlekłość postępowania podatkowego prowadzonego przez organ podatkowy, objawiająca się długimi przerwami między czynnościami, stanowi rażące naruszenie prawa do rozpoznania sprawy w odpowiednim terminie, co uzasadnia oddalenie skargi kasacyjnej organu.
Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził przewlekłość postępowania prowadzonego przez organ podatkowy z rażącym naruszeniem prawa, oddalając skargę kasacyjną i nakładając obowiązek kosztów postępowania kasacyjnego na organ podatkowy.
Wznowienie postępowania podatkowego nie jest uzasadnione, gdy nie zachodzą przesłanki z art. 240 § 1 O.p., a nowe okoliczności lub dowody nie wpływają na decyzję ostateczną.
Wszczęcie postępowania karnego skarbowego w celu zawieszenia biegu przedawnienia zobowiązania podatkowego może mieć charakter instrumentalny, jeżeli nie podjęto realnych działań merytorycznych w postępowaniu karnym. (NSA, I FSK 540/21)
Wydatki związane z organizacją eventów, mimo ich rekreacyjnego charakteru, mogą mieć pośredni związek z działalnością opodatkowaną i uzasadniać odliczenie VAT naliczonego, jeżeli wspierają strategiczne cele handlowe podatnika.
Skarga kasacyjna dotycząca odmowy wznowienia postępowania podatkowego, z uwagi na niedochowanie terminu oraz braku wykazania przesłanek przedawnienia zobowiązań podatkowych, została oddalona.
Decyzja ostateczna NUC-S nie naruszała prawa w sposób rażący, zgodnie z art. 247 § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej, co uniemożliwiało stwierdzenie jej nieważności. Niedopuszczalne jest rozszerzanie wykładni przesłanek stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej.
NSA uchylając wyrok WSA w Bydgoszczy stwierdził konieczność ponownego zbadania, czy wszczęcie postępowania karnego skarbowego miało charakter instrumentalny w kontekście zawieszenia terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, uwzględniając treść uchwały NSA I FPS 1/21.
Przewlekłość postępowania podatkowego w rozliczeniu podatku VAT, wskazana przez WSA, miała charakter rażący. NSA oddalił skargę kasacyjną, podtrzymując uznanie przewlekłości i zapewniając zwrot kosztów postępowania dla skarżącej spółki.
Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że proceduralna ocena instrumentalnego wszczęcia postępowania karnego skarbowego dla celów zawieszenia przedawnienia zobowiązania podatkowego winna być przedmiotem gruntownej analizy przez organy podatkowe oraz sądy administracyjne.
W sprawach o zawieszenie terminu przedawnienia zobowiązań podatkowych, postępowanie karno-skarbowe, wszczęte znacznie przed upływem przedawnienia, nie może być uznane za instrumentalne, jeśli podjęto realne działania dowodowe.