Związek gruntu z prowadzeniem działalności gospodarczej może wynikać zarówno z aktywnego, jak i potencjalnego związku nieruchomości. Fakt posiadania gruntu przez przedsiębiorcę może być wystarczającą przesłanką do ustalenia opodatkowania według stawek związanych z działalnością gospodarczą.
Zwolnienie podatkowe od czynności cywilnoprawnych sprzedawanych gruntów rolnych jest możliwe w ramach pomocy de minimis do kwoty określonej w rozporządzeniu 1408/2013, nawet jeśli całość potencjalnego zwolnienia przekracza ten limit.
Koszty uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia udziałów w spółce przekształconej, powstałej ze spółki komandytowej, ustala się według wartości bilansowej spółki osobowej na dzień przekształcenia. Historyczne wydatki na wkłady nie mają w tym przypadku znaczenia.
Brak jednoznaczność doręczenia przesyłki w trybie zastępczym uniemożliwia przyjęcie fikcji doręczenia i rozpoczęcie biegu terminu na złożenie odwołania. Wobec istniejących wątpliwości, organ powinien przeprowadzić dodatkowe postępowanie wyjaśniające.
Naczelny Sąd Administracyjny orzeka, iż organy podatkowe prawidłowo odmówiły prawa do odliczenia VAT z faktur wystawionych przez spółkę zawyżającą realność transakcji. Instrumentalne wszczęcie postępowania karnego w celu przedłużenia przedawnienia nie nastąpiło. Skarga kasacyjna zostaje oddalona.
Wpłaty dokonane na poczet zaległości podatkowych wynikających z nieostatecznych decyzji podatkowych wymagają szczegółowego postępowania dowodowego, zaś organ odwoławczy ma prawo uchylić decyzję organu pierwszej instancji w braku pełnych ustaleń.
Złożenie deklaracji PCC-3 w toku czynności sprawdzających stanowi "powołanie się" na umowę pożyczki, uzasadniając zastosowanie stawki 20% podatku od czynności cywilnoprawnych według art. 7 ust. 5 pkt 1 u.p.c.c.
Zarządzanie nieruchomościami przez fundację statutowo związane z działalnością generującą zysk, wypełnia definicję działalności gospodarczej, uzasadniając stosowanie pełnej stawki podatku od nieruchomości.
NSA potwierdził, że warunek niezwłocznego złożenia brakujących deklaracji podatkowych z art. 96 ust. 9h u.p.t.u. nie obejmuje okresu sześciu miesięcy, nawet w kontekście pandemii, co skutkowało oddaleniem skargi kasacyjnej Fundacji S.
W przypadku nienależnie wpłaconego podatku, zwrot wpłaty przez organ podatkowy ma charakter materialno-techniczny, co uzasadnia umorzenie postępowania o stwierdzenie nadpłaty jako bezprzedmiotowe. Zarzuty proceduralne odnośnie do trybu umorzenia są bezzasadne.
Spółka komandytowa nie jest zobowiązana do pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego od zaliczek wypłacanych komplementariuszowi na poczet zysku w trakcie roku podatkowego; opodatkowanie następuje po zakończeniu roku podatkowego, kiedy zysk jest faktycznie ustalony.
Organ podatkowy, wydając interpretację indywidualną, jest zobowiązany do kompleksowej analizy zarówno prawa podatkowego, jak i przepisów innych ustaw mających wpływ na ocenę prawnopodatkową; braki w uzasadnieniu interpretacji dotyczące istotnych elementów stanu faktycznego stanowią uchybienie formalne.
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że grunty przedsiębiorcy po zlikwidowanej linii kolejowej są związane z prowadzeniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 3 u.p.o.l., uzasadniając zastosowanie wyższej stawki podatku od nieruchomości.
Samo posiadanie nieruchomości przez przedsiębiorcę nie jest wystarczające do jej opodatkowania jako związanej z działalnością gospodarczą. Jednakże, jeżeli przedsiębiorca występuje głównie jako podmiot gospodarczy, domniemywa się takie związanie, o ile nie zostało wykazane inaczej. W takim przypadku potencjalne wykorzystanie nieruchomości w działalności gospodarczej uzasadnia opodatkowanie wyższą stawką
Członek zarządu spółki jest odpowiedzialny za jej zaległości podatkowe tylko wtedy, gdy wykaże się, że w okresie pełnienia funkcji istniały przesłanki zgłoszenia upadłości spółki, a przesłanki takie nie zostały wykazane w postępowaniu administracyjnym.
Podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego z pustych faktur, jeśli nie udowodni rzeczywistego dokonania transakcji i staranności w weryfikacji kontrahentów.
Decyzja o przedłużeniu terminu zwrotu VAT była zasadna, gdyż dodatkowe weryfikacje fiskalne były niezbędne. Organy podatkowe prawidłowo zastosowały art. 87 ust. 2 ustawy o VAT, a tym samym sądy administracyjne słusznie oddaliły skargę podatnika jako niezasadną.
Skarga kasacyjna podatnika nie zasługuje na uwzględnienie z uwagi na brak podniesienia zarzutu naruszenia art. 22 § 2a O.p., co skutkuje prawną niezasadnością żądania ograniczenia poboru zaliczek podatkowych.
NSA uchyla wyrok WSA i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania z uwagi na potencjalne instrumentalne wykorzystanie postępowania karno-skarbowego oraz naruszenie prawa do obrony Skarżącej poprzez ograniczenie dostępu do kluczowych materiałów.
Nieruchomości po zlikwidowanej linii kolejowej, pozostające w posiadaniu przedsiębiorcy, kwalifikują się jako związane z działalnością gospodarczą i podlegają opodatkowaniu stawką przewidzianą dla takich gruntów; oddalenie skargi kasacyjnej.
Grunty przedsiębiorcy, które są potencjalnie związane z działalnością gospodarczą, podlegają opodatkowaniu jako związane z działalnością gospodarczą, niezależnie od ich faktycznego wykorzystania w danym okresie, co uzasadnia stosowanie wyższej stawki podatku od nieruchomości.
Posiadanie gruntu przez przedsiębiorcę, w ramach jego działalności gospodarczej, uzasadnia opodatkowanie jako związane z działalnością, chyba że nieruchomość obiektywnie nie może być do niej wykorzystana. Organ powinien wykazać możliwość takiego wykorzystania, uwzględniając przepisy ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.
Podatnik, składając wniosek o ograniczenie poboru zaliczek, ma obowiązek uprawdopodobnić, że zaliczki obliczone według zasad określonych w ustawach podatkowych byłyby niewspółmiernie wysokie w stosunku do przewidywanego podatku; nie wystarczy powoływanie się na okoliczności wymagające pełnego postępowania dowodowego.
Dysponowanie przez podatnika fakturą spełniającą wymogi formalne nie daje prawa do odliczenia podatku naliczonego, jeżeli nie towarzyszy temu rzeczywista dostawa towaru lub usługi, a podatnik wiedział lub przy dochowaniu należytej staranności powinien był wiedzieć, że jego kontrahent uczestniczy w oszustwie podatkowym.