Brak podpisania skargi w formie wymaganej przez Prawo o postępowaniu przed sadami administracyjnymi stanowi przeszkodę dla merytorycznego rozpoznania sprawy, zmuszając sąd do wezwania skarżącego do uzupełnienia braków formalnych.

Decyzja administracyjna o odmowie zwrotu oprocentowania nadpłaty podatku od nieruchomości może być uznana za przedwczesną, jeśli organ nie uwzględni wszystkich przesłanek wskazanych przez sądy w poprzednich orzeczeniach jako warunkujących prawidłowość opodatkowania.

Przedmiotem opodatkowania podatkiem akcyzowym jest pierwsza sprzedaż samochodu osobowego niezarejestrowanego zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, od którego nie zapłacono akcyzy na terytorium kraju, co zobowiązuje sprzedawcę do uiszczenia należnego podatku.

Klasyfikacja gruntów w ewidencji gruntów i budynków, jako użytki kopalne, determinuje opodatkowanie podatkiem od nieruchomości. Ewentualna zmiana klasyfikacji wymaga odrębnej procedury administracyjnej.

NSA potwierdził obowiązek organów celnych do jednoznacznego wykazania uzasadnionych wątpliwości dotyczących pochodzenia towaru przed odmową preferencji celnych; zaniechano wskazania takich wątpliwości, co wyklucza odmowę preferencji.

Nieruchomości mieszkalne przeznaczone do najmu mieszkaniowego przez działalność gospodarczą są opodatkowane na zasadach właściwych dla budynków mieszkalnych, gdy spełniają funkcję zaspokajania potrzeb mieszkaniowych najemców. Decyzje o przeciwnym brzmieniu są niezasadne bez stosownych ustaleń.

Klasyfikacja gruntów w ewidencji gruntów i budynków determinuje rodzaj opodatkowania; podmioty kwestionujące właściwość klasyfikacji winny zainicjować postępowanie w celu jej korekty. Ostateczne opodatkowanie gruntu podatkiem od nieruchomości pozostaje zgodne z aktualnym wpisem ewidencyjnym.

Odrębne podpisanie skargi składanej w formie dokumentu elektronicznego jest bezwzględnym wymogiem formalnym; jego niedochowanie prowadzi do uchylenia wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania.

Brak wskazania uzasadnionych wątpliwości przez organy celne uniemożliwia pozbawienie importera preferencji celnej; decyzje kwestionujące pochodzenie towarów muszą precyzyjnie uzasadniać powody weryfikacyjne zgodnie z Dodatkiem I do Konwencji.

Oddalenie skargi kasacyjnej ze względu na brak wykazania uzasadnionych wątpliwości przez organ celny wobec pochodzenia towaru, co uniemożliwiło wszczęcie skutecznej weryfikacji pochodzenia; uznanie wyroku WSA za zgodne z prawem.

Dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków są podstawą wymiaru podatków, a zmiana klasyfikacji gruntów wymaga odrębnego postępowania administracyjnego. Rekultywacja gruntów pozostaje integralną częścią działalności gospodarczej w ramach eksploatacji kopalin.

Zaliczenie gruntu do opodatkowania podatkiem od nieruchomości jest determinowane jego klasyfikacją w ewidencji gruntów i budynków, wiążącą dla organów podatkowych, a jej zmiana może nastąpić tylko w odrębnym postępowaniu administracyjnym.

Skarga kasacyjna, jako niemająca usprawiedliwionych podstaw, podlega oddaleniu. Prawidłowość decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Jeleniej Górze o umorzeniu postępowania została potwierdzona, jako że postępowanie stało się bezprzedmiotowe, zgodnie z art. 21 § 1 pkt 2 i art. 208 § 1 Ordynacji podatkowej.

Oddalenie skargi kasacyjnej; niewykazanie uzasadnionych wątpliwości co do autentyczności świadectw pochodzenia uniemożliwia pozbawienie importera preferencyjnej stawki celnej (art. 32 Dodatku I do Konwencji). Organy celne zobowiązane są do dokładnej weryfikacji warunków proceduralnych przy odmowie preferencji.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że brak wskazania przez organy celne uzasadnionych wątpliwości co do autentyczności świadectwa pochodzenia uniemożliwia pozbawienie importera preferencji celnych, zgodnie z art. 32 ust. 6 Dodatku I do Konwencji. NSA oddalił skargę kasacyjną organu celnego.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, uznając, że brak uzasadnionych wątpliwości co do świadectwa EUR.1 uniemożliwiał odmowę preferencji celnych. Wyłącznie władze kraju eksportu są uprawnione do weryfikacji pochodzenia towarów.

Rekultywacja terenów zdegradowanych, jako faza działalności gospodarczej przy wydobyciu kopalin, utrzymuje status gruntu do momentu jej ukończenia decyzją administracyjną. Skarga kasacyjna jest bezzasadna.

W przypadku prowadzenia działalności kopalnianej, obowiązek rekultywacji gruntów objętych działalnością trwa aż do formalnego jego zakończenia decyzją właściwego organu, co warunkuje status prawny jako podatnika podatku od nieruchomości.

Prowadzący działalność gospodarczą, który używa paliwa z naruszeniem przepisów akcyzowych, staje się podatnikiem podatku akcyzowego, z obowiązkiem opłaty akcyzy za wcześniejszy brak jej uiszczenia, niezależnie od intencji lub niewiedzy o nieopodatkowanym charakterze paliwa.

Nieruchomości w posiadaniu przedsiębiorcy są związane z działalnością gospodarczą i podlegają wyższej stawce podatku, jeśli istnieje ich faktyczne lub potencjalne wykorzystywanie w tej działalności, nawet gdy nie są aktualnie wykorzystywane.

Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, iż organ podatkowy musi wykazać konkretne i istotne okoliczności uzasadniające przedłużenie terminu zwrotu VAT oraz nie może tego czynić jedynie na podstawie hipotetycznych założeń.

W sprawie o zryczałtowany podatek od przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach, ciężar dowodu co do istnienia legalnych źródeł przychodów spoczywa na podatniku. Sąd podzielił ocenę organu, iż darowizny i pożyczki nie zostały wiarygodnie udokumentowane.

Postępowanie o wydanie zaświadczenia nie rozstrzyga merytorycznie o obowiązkach podatkowych podmiotów, ani nie determinuje istnienia obowiązków akcyzowych. W sytuacji niepewnej klasyfikacji taryfowej pojazdu, organ podatkowy może odmówić wydania zaświadczenia. Skarga kasacyjna nie wykazała błędów w procesie decyzyjnym organów niższej instancji.

Grunty należące do przedsiębiorcy są związane z działalnością gospodarczą, podlegając najwyższej stawce podatkowej, jeżeli mogą być potencjalnie wykorzystane w działalności gospodarczej, nawet gdy nie są faktycznie wykorzystywane. Istotne jest posiadanie gruntu przez przedsiębiorcę oraz możliwość jego przyszłego wykorzystania.