W postępowaniu podatkowym wszczętym na wniosek podatnika o przyznanie ulgi w spłacie zobowiązań kluczowe jest dokładne zbadanie jego sytuacji ekonomicznej oraz ocena skutków ewentualnego odrzucenia wniosku. Należy uwzględnić specyficzne okoliczności sprawy, które potwierdzają wyjątkową trudność podatnika w uregulowaniu zaległości podatkowych, w tym odsetek czy opłat prolongacyjnych.
Wybór sposobu szacowania podstawy opodatkowania powinien być oceniany pod kątem przesłanki wynikającej z art. 23 § 5 Ordynacji podatkowej. Wybrana metoda musi spełniać ustaloną w tym przepisie dyrektywę określenia podstawy opodatkowania w wysokości zbliżonej do rzeczywistej, zaś organ podatkowy musi uwzględniać zgromadzony w konkretnej sprawie materiał dowodowy.
Orzeczenie o niekonstytucyjności art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 4 lipca 2023 r. o sygn. SK 14/21) nie uniemożliwia stosowania tego przepisu przed upływem wskazanej klauzuli odraczającej jego utratę mocy obowiązującej. Nie może także stanowić podstawy do wznowienia postępowania sądowoadministracyjnego ani podatkowego w sprawach zakończonych
Nie jest możliwe prowadzenie postępowania w sprawie stwierdzenia nadpłaty zobowiązania podatkowego w sytuacji, gdy w obrocie prawnym pozostaje ostateczna decyzja określająca wysokość tego zobowiązania. Wydanie w takiej sytuacji decyzji w sprawie nadpłaty stanowiłoby pominięcie przez organ podatkowy decyzji ostatecznej, już wydanej w sprawie zobowiązania podatkowego i działanie modyfikujące w sposób
W sytuacji, gdy strona ustanowi więcej niż jednego pełnomocnika o tym samym zakresie działania, ma obowiązek wskazania jednego z nich jako pełnomocnika do doręczeń zgodnie z art. 138g Ordynacji podatkowej, co jest kluczowe dla prawidłowego obiegu dokumentów w sprawie.
Orzeczenie o niekonstytucyjności art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 4 lipca 2023 r. o sygn. SK 14/21) nie uniemożliwia stosowania tego przepisu przed upływem wskazanej klauzuli odraczającej jego utratę mocy obowiązującej. Nie może także stanowić podstawy do wznowienia postępowania sądowoadministracyjnego ani podatkowego w sprawach zakończonych
Pozbawienie podatnika, wynikającego z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT prawa do odliczenia podatku, z uwagi na jego świadomość (umyślność) udziału w oszustwie podatkowym, w tym o cechach tzw. karuzeli podatkowej, wymaga udowodnienia poprzez przedstawienie dowodów, które pozwalają na dokonanie jednoznacznych ustaleń faktycznych co do takiego charakteru świadomości (wiedzy) podatnika. Należy pamiętać, że