Zaliczenie kaucji gwarancyjnej na poczet zaległości podatkowych jest dopuszczalne z mocy prawa z dniem powstania zaległości, bez potrzeby złożenia wniosku przez składającego kaucję, a przepis art. 9 ust. 6 ustawy nowelizującej nie wymaga wcześniejszego wniosku o zwrot kaucji.
Należności z tytułu udzielenia licencji na oprogramowanie komputerowe nie stanowią należności licencyjnych w rozumieniu umowy polsko-niemieckiej o unikaniu podwójnego opodatkowania i nie podlegają opodatkowaniu w Polsce jako przychody z praw autorskich.
Skarga kasacyjna dotycząca ograniczenia poboru zaliczek na podatek dochodowy odrzucona, gdyż nie wykazano przesłanki z art. 22 § 2a Ordynacji podatkowej. NSA uznał decyzję organu administracji skarbowej za prawidłową, a skargę kasacyjną za niezasadną.
Naczelny Sąd Administracyjny uchyla wyrok WSA z uwagi na błędną ocenę prawidłowości decyzji zabezpieczającej oraz przedawnienia zobowiązań podatkowych; sąd ten powinien przeanalizować legalność decyzji w odniesieniu do przedawnienia zarówno wobec uwag dotyczących art. 70 § 6 pkt 1 i 4 O.p. dokonywanych biorąc pod uwagę istniejące dane i dokumentację.
Wydatki związane ze zbyciem przedsiębiorstwa mogą być uznane za koszty ogólne całokształtu działalności opodatkowanej VAT, uzasadniając odliczenie podatku naliczonego, o ile działalność opodatkowana jest kontynuowana po zbyciu. (NSA, wyrok z dnia 13 czerwca 2025 r., sygn. akt I FSK 583/23).
Skarżący, którego przedsiębiorstwo weszło w skład zbycia, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących koszty zbycia jako związanych z działalnością opodatkowaną VAT, gdyż są one uznawane za koszty ogólne działalności gospodarczej.
W przypadku, gdy uzasadnienie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego nie spełnia wymogów przejrzystości i pełnego wyjaśnienia w zakresie uzasadnienia decyzji, narusza to zasady postępowania sądowoadministracyjnego, co uzasadnia uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.
Dla uznania, że podmiot posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, istotne jest posiadanie odpowiedniej infrastruktury i kontroli nad nią; sama współpraca z innym podmiotem nie stanowi o posiadaniu takiego miejsca.
Wydatki banku na Fundusz Pomocowy SGB są ponoszone w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, a więc mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.
Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną D.W., uznając merytoryczną poprawność decyzji o solidarnej odpowiedzialności wobec braku aktywności skarżącego w postępowaniu oraz zgodność z prawem doręczenia decyzji wymiarowej spółce.
NSA uznał, że brak uchybień proceduralnych ze strony organu podatkowego oraz odpowiedniość zastosowanego prawa wykluczały zasadność skargi kasacyjnej; oddalenie skargi potwierdza prawomocność decyzji podatkowej.
Umożliwienie pracownikom korzystania z samochodów służbowych do dojazdu z miejsca zamieszkania na plac budowy, w przypadku braku stałego miejsca pracy i odpowiednich zabezpieczeń, może spełniać warunki wyłącznego użytkowania pojazdów do działalności gospodarczej.
Podatnik ma prawo stosować inny, bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji odliczenia VAT niż wzór wskazany w rozporządzeniu, jeżeli pozwala on lepiej odzwierciedlić specyfikę prowadzonej działalności gospodarczej.
Nieruchomości należące do przedsiębiorcy, pomimo obiektywnych przeszkód związanych z COVID-19 uniemożliwiających prowadzenie działalności, pozostają związane z działalnością gospodarczą, podlegając opodatkowaniu według stawek dla takich nieruchomości.
Ulgi w spłacie należności podatkowych, o których mowa w art. 67a § 1 o.p., stanowią wyjątek od konstytucyjnej zasady powszechności opodatkowania; nawet w przypadku stwierdzenia istnienia przesłanek zastosowania ulgi, organ podatkowy nie jest zobligowany do jej udzielenia.
Orzeczenie TSUE w sprawie C-114/22 nie stanowi przesłanki wznowienia postępowania zakończonego ostateczną decyzją organu podatkowego, jeśli dotyczy inne podstawy prawnej niż wskazana w decyzji; brak związku pomiędzy pozornością transakcji a odmową prawa do odliczenia VAT w przypadku "pustych faktur".
Gmina nie wykazała, że zaproponowany prewspółczynnik przychodowy wystarczająco odzwierciedla specyfikę wykorzystywania pływalni, przez co nie może odstąpić od metody określonej w rozporządzeniu Ministra Finansów. Uchylono wyrok WSA, oddalając skargę Gminy.
Transformatory wewnątrz budynku hotelowego stanowią odrębne budowle podlegające odrębnemu opodatkowaniu. Przejściowe niewykorzystywanie nieruchomości w działalności gospodarczej nie zmienia jej kwalifikacji podatkowej jako związanej z działalnością gospodarczą.
Opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, według stawek dla nieruchomości związanych z działalnością gospodarczą, podlegały nieruchomości spółki U. sp. z o.o., mimo przejściowego braku możliwości prowadzenia działalności w wyniku obostrzeń pandemicznych, o ile nieruchomość była majątkiem gospodarczym zgodnie z u.p.o.l.
Wykreślenie z rejestru podatników VAT na podstawie art. 96 ust. 9a pkt 3 ustawy o VAT stanowi czynność materialno-techniczną, niewymagającą decyzji administracyjnej, jednak powinno zostać poprzedzone wezwaniem do złożenia wyjaśnień.
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził brak obowiązków płatnika po stronie spółki N. S.A. odnośnie szkoleń dla współpracowników prowadzących działalność gospodarczą; kwestia przychodu ze szkoleń dotyczy samoopodatkowania w źródle działalności gospodarczej współpracowników.
Naczelny Sąd Administracyjny uchylił wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, uznając, że uzasadnienie decyzji organu podatkowego spełniało wymogi prawne, umożliwiając jej merytoryczną kontrolę sądową, zatem ponowne rozpoznanie skargi przez WSA jest zasadne.
Organ podatkowy jest uprawniony do przedłużenia terminu zwrotu nadwyżki VAT do czasu zakończenia weryfikacji, o ile uzasadnione jest to istniejącymi wątpliwościami odnośnie do zasadności zwrotu wynikającymi z kontroli celno-skarbowej. Zasada ta działa w granicach materialnoprawnych obowiązków dochowania terminu doręczenia decyzji podatkowych.
NSA uchyla wyrok WSA w Rzeszowie oraz decyzję DIAS z powodu braków w postępowaniu dowodowym, skutkujących niewłaściwym rozpoznaniem zdolności produkcyjnych S.B. oraz posiadania maszyn przez M.B.