Solidarna odpowiedzialność członka zarządu spółki z o.o. za zaległości podatkowe istnieje, jeśli egzekucja z majątku spółki okaże się bezskuteczna, a członek zarządu nie wykaże przesłanek egzoneracyjnych. Przedawnienie zobowiązania jest zawieszane w wyniku wszczęcia postępowania karnoskarbowego, o ile jest uzasadnione podejrzeniem popełnienia przestępstwa skarbowego związanym z niewykonaniem zobowiązania

Przychody uzyskane przez inwestora będącego osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej z udziału w zyskach spółki cichej należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 oraz art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a nie jako odsetki od pożyczek, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 tej ustawy.

Przesłanka uprawdopodobnienia braku winy w uchybieniu terminu do wniesienia odwołania wymaga od strony należytej staranności w zakresie prowadzenia swoich spraw, w tym podejmowania działań na wypadek możliwych przeszkód, jak choroba. Choroba członka zarządu nie upoważnia do przywrócenia terminu, jeśli strona nie zapewniła odpowiedniego zastępstwa.

Instytucja umorzenia zaległości podatkowej ma charakter uznaniowy w sensie dopuszczalności wyboru konsekwencji prawnych sytuacji opisanej w hipotezie normy prawnej. Stąd też w przypadku stwierdzenia, że w sprawie występuje którakolwiek z przesłanek określonych w art. 67a § 1 Ordynacji podatkowej, organ w sposób uznaniowy podejmuje decyzję o wyborze rozwiązania - przyznaje podatnikowi ulgę w spłacie

Na podstawie art. 67a § 1 Ordynacji podatkowej organ podatkowy może zastosować ulgę w spłacie zobowiązań podatkowych, jeżeli w indywidualnej sprawie w tym przedmiocie ustali i oceni zaistnienie przesłanki ważnego interesu podatnika lub interesu publicznego. W przypadku przyjęcia, że spełniona została jedna bądź obie z przesłanek, organ dokonuje wyboru opcji decyzyjnej: zastosuje ulgę albo odmówi jej

Organ odwoławczy obowiązany jest do podjęcia rozstrzygnięcia odnośnie całej sprawy objętej decyzją organu I instancji. Część sprawy, a w konsekwencji część decyzji pierwszoinstancyjnej, nie może pozostawać poza kontrolą odzwierciedloną w rozstrzygnięciu organu odwoławczego wydanym, na podstawie art. 233 Ordynacji podatkowej. Rozstrzygnięcie odwoławcze musi być kompleksowe, odnosić się do całej decyzji

Organ podatkowy jest uprawniony do zaliczania nadpłaty wraz z oprocentowaniem na poczet zaległości podatkowych, a sporna wysokość oprocentowania za inny okres niż objęty postanowieniem nie wchodzi w skład czynności tej procedury i wymaga odrębnego postępowania.

W celu odmowy odliczenia podatku naliczonego z faktur, które nie dokumentują rzeczywistych transakcji, organy podatkowe muszą jednoznacznie wykazać, czy podatnik działał świadomie w oszukańczych transakcjach, czy też zaniechał dochowania należytej staranności, co stanowi podstawę do przypisania mu braku dobrej wiary.

Przepisy prawa podatkowego i ustawy o wspieraniu nowych inwestycji nie wymagają prowadzenia przez przedsiębiorcę odrębnych ewidencji dla działalności prowadzonej na podstawie każdego zezwolenia i decyzji o wsparciu, a pomoc publiczną należy wykorzystywać sekwencyjnie według kolejności wydania zezwoleń i decyzji, co umożliwia prowadzenie jednej łącznej ewidencji dla różnych rodzajów zezwoleń i wsparcia

W przypadku nadpłaty podatkowej wynikającej z niezgodności przepisów krajowych z prawem UE, organ podatkowy zobowiązany jest do uwzględnienia wykładni prawa unijnego dokonanej przez TSUE przy rozpoznawaniu wniosków o stwierdzenie nadpłaty; brak działań państwa w kierunku dostosowania prawa krajowego do regulacji UE nie może obciążać podatnika.