W postępowaniu zainicjowanym wnioskiem na podstawie art. 22 § 2a O.p. nie ma obowiązku przeprowadzenia pełnego postępowania dowodowego. Organ podatkowy, na wniosek podatnika, ogranicza pobór zaliczek na podatek, jeżeli podatnik uprawdopodobni, że zaliczki obliczone według zasad określonych w ustawach podatkowych byłyby niewspółmiernie wysokie w stosunku do podatku należnego od dochodu przewidywanego

Odpowiedzialność solidarna osoby trzeciej za zaległości podatkowe podmiotu ma charakter wyjątkowy i można do niej sięgać jedynie w przypadku braku realnych możliwości zaspokojenia zaległości z mienia podatnika; w tym kontekście, organy podatkowe powinny w sposób wyczerpujący wyjaśnić przyczyny, dla których dłużnicy przestali spłacać zobowiązania, pomimo prowadzenia przez nich aktywnej działalności

Zastosowania przez organ administracyjny art. 70 § 1 O.p. nie można utożsamiać wyłącznie ze stwierdzeniem, że nastąpiło przedawnienie zobowiązania podatkowego. Efektem zastosowania tego przepisu może być bowiem stwierdzenie przez organ administracyjny, że należność publicznoprawna uległa przedawnieniu, jak również ustalenie przez ten organ, że termin ten jeszcze nie upłynął.

Nie każde naruszenie przepisów postępowania stanowi podstawę do skargi kasacyjnej, a skarżący musi konkretnie wskazać, jakie naruszenia miały miejsce i jaki wpływ mogły mieć na wynik sprawy. Brak takiego uzasadnienia może prowadzić do odrzucenia skargi kasacyjnej jako dotkniętej wadą formalną.

W postępowaniu kasacyjnym strona skarżąca jest zobowiązana do precyzyjnego wykazania, na czym polegało naruszenie prawa procesowego oraz jakie miało to konsekwencje dla decyzji sądu pierwszej instancji. Ponadto, nieprawidłowości w rozliczeniach podatkowych nie stanowią automatycznego dowodu na pozorowanie prowadzenia działalności gospodarczej.

Metoda oszacowania zobowiązania podatkowego jest dopuszczalna, gdy przedsiębiorstwo nie dostarcza kompletnych wyjaśnień oraz wiarygodnej dokumentacji. Określenie podstawy opodatkowania w drodze oszacowania niesie za sobą ryzyko, że nie będzie dokładnie odzwierciedlało stanu rzeczywistego, jednak ryzyko to ponosi podatnik, który prowadzi ewidencję w sposób nierzetelny.