Wznowienie postępowania podatkowego na podstawie art. 240 § 1 pkt 5 Ordynacji podatkowej jest możliwe tylko w przypadku ujawnienia nowych okoliczności faktycznych lub dowodów, które istniały w dniu wydania decyzji, ale nie były znane organowi, który wydał tę decyzję.

Wznowienie postępowania na podstawie art. 240 § 1 pkt 5 Ordynacji podatkowej jest możliwe tylko wtedy, gdy nowe okoliczności faktyczne lub nowe dowody istniały w dniu wydania decyzji i nie były znane organowi podatkowemu. Dowody zgromadzone później, odnoszące się do stanu faktycznego zaistniałego po wydaniu decyzji ostatecznej, nie mogą stanowić podstawy do wznowienia postępowania.

Tajemnica zawodowa doradcy podatkowego w świetle nowelizacji przepisów Ordynacji podatkowej - przekazywanie informacji o schemacie podatkowym

Prowadzenie biogazowni, której celem jest produkcja biogazu i energii elektrycznej, stanowi działalność gospodarczą, a obiekty związane z taką działalnością podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, a nie zwolnieniu przewidzianemu dla działalności rolniczej (art. 1a ust. 1 pkt 4 oraz art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych).

Przepisy art. 15 zzzzzn2 ustawy COVID-19, dotyczące przywrócenia terminów w czasie stanu epidemii, mają zastosowanie także do materialnoprawnych terminów podatkowych, zapewniając stroną ochronę przed negatywnymi skutkami uchybienia tym terminom.

Dla skuteczności odpowiedzialności osób trzecich za zaległości podatkowe niezbędne jest precyzyjne wykazanie, które zaległości podatkowe zostały zaspokojone, co determinuje wygaśnięcie odpowiedzialności osób trzecich w tym zakresie.

Pojęcie 'dokonujących sprzedaży' określone w art. 15 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych nie jest tożsame z pojęciem 'zajętej powierzchni sprzedaży' zawartym w uchwale lokalnej. 'Dokonujących sprzedaży' należy rozumieć szeroko, obejmując wszelkie czynności zmierzające do sprzedaży towarów, a 'zajęta powierzchnia sprzedaży' dotyczy całej powierzchni niezbędnej do prowadzenia tej działalności

Nadanie rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji nieostatecznej z uwagi na krótki okres do przedawnienia zobowiązania podatkowego może być uzasadnione tylko na podstawie upływu czasu, bez potrzeby wykazywania dodatkowych okoliczności po stronie podatnika.

Organ interpretacyjny jest uprawniony do weryfikowania klasyfikacji PKWiU przedstawionej przez wnioskodawcę w postępowaniu o wydanie interpretacji indywidualnej, jeśli klasyfikacja ta stanowi element normy prawnej i wnioskodawca wyraża co do niej wątpliwości prawne.

Postępowanie w przedmiocie wznowienia postępowania zakończonego ostateczną decyzją nie może zastępować ani stanowić kontynuacji postępowania wymiarowego, nie służy też temu, by w jego ramach przeprowadzać ponowne, kompleksowe postępowanie dowodowe. Odmienne postrzeganie instytucji wznowienia postępowania pozostawałoby w sprzeczności z zasadą trwałości decyzji ostatecznej. Teza od Redakcji

Zastosowanie się do interpretacji indywidualnej przed jej zmianą nie może szkodzić podatnikowi, co wyraża zasadę praworządności i zaufania do organów podatkowych. Organy podatkowe muszą uwzględniać, że klasyfikacja statystyczna (PKWiU), wskazana przez podatnika jako element oceny prawnej, powinna być przez nie weryfikowana w procesie interpretacji indywidualnej z uwagi na jej wpływ na stawkę podatkową

Koszty opracowania i wytworzenia środka trwałego powstałego w wyniku działalności badawczo-rozwojowej mogą być zaliczone do kosztów kwalifikowanych wyłącznie wtedy, gdy środek trwały jest wykorzystywany w działalności badawczo-rozwojowej, a nie jeżeli został wytworzony jako jej rezultat.