Pojęcie przepisów prawa podatkowego nie ogranicza się tylko do kwestii obowiązku czy zobowiązania podatkowego. Kluczowe jest ustalenie podstawy opodatkowania, a to może zależeć od zasad rachunkowości, cen transferowych oraz przepisów innych ustaw.

Zgodnie z art. 240 § 1 pkt 5 O.p. w sprawie zakończonej decyzją ostateczną wznawia się postępowanie, jeżeli wyjdą na jaw istotne dla sprawy nowe okoliczności faktyczne lub nowe dowody istniejące w dniu wydania decyzji nieznane organowi, który wydał decyzję. Brak przedstawienia dokumentów źródłowych przez skarżącego, pomimo wielokrotnych wezwań, uprawnia organ podatkowy do oszacowania podstawy opodatkowania

Wniosek o ulgę podatkową powinien zawierać precyzyjne informacje na temat rodzaju ulgi oraz formy pomocy publicznej, o którą ubiega się podatnik. W przypadku braku tych informacji, organ podatkowy nie ma podstawy do domniemania, o jaki rodzaj pomocy ubiega się podatnik. Jeżeli zatem z wniosku nie wynika, o jaki rodzaj pomocy ubiega się podatnik, albo też do podania nie załączono niezbędnych dokumentów

Organ interpretacyjny nie może w trybie art. 14e § 1a pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.) stwierdzić wygaśnięcia interpretacji indywidualnej, jeżeli wcześniej była ona przedmiotem oceny prawnej przez sąd administracyjny w prawomocnym wyroku.

W postępowaniu zainicjowanym wnioskiem na podstawie art. 22 § 2a O.p., podatnik musi uprawdopodobnić, że zaliczki obliczone według zasad określonych w ustawach podatkowych byłyby niewspółmiernie wysokie w stosunku do podatku należnego od dochodu przewidywanego za dany rok podatkowy. Jednakże, nie jest to postępowanie wymiarowe, w którym konieczne jest prowadzenie postępowania dowodowego, dokonywanie