Członek zarządu spółki kapitałowej ponosi odpowiedzialność za jej zaległości podatkowe, jeżeli zobowiązania te powstały w czasie pełnienia przez niego funkcji i egzekucja wobec spółki okazała się bezskuteczna, a nie wykaże on, że złożono we właściwym czasie wniosek o ogłoszenie upadłości lub że niezgłoszenie tego wniosku nastąpiło bez jego winy.
Grunty po zlikwidowanej linii kolejowej mogą być opodatkowane jako związane z działalnością gospodarczą, gdy ich posiadanie oraz potencjalne wykorzystanie gospodarcze są wykazane. Opodatkowanie nie wymaga fizycznego wykorzystywania do działalności, wystarczające jest ich faktyczne lub potencjalne zaangażowanie w działalność przedsiębiorstwa.
Dla wykazania przesłanki egzoneracyjnej w rozumieniu art. 116 § 1 pkt 1 lit. a Ordynacji podatkowej istotne jest złożenie we właściwym czasie wniosku o ogłoszenie upadłości spółki, a nie skuteczność tego wniosku ani faktyczne ogłoszenie upadłości przez sąd.
Grunty po zlikwidowanej linii kolejowej, będące w posiadaniu przedsiębiorcy, są związane z działalnością gospodarczą i podlegają opodatkowaniu według stawki właściwej dla gruntów z nią związanych, zgodnie z art. 1a ust. 1 pkt 3 u.p.o.l.
Podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur, które nie dokumentują rzeczywistych zdarzeń gospodarczych. Faktury takie, określane jako "puste", nie spełniają wymogu "strony materialnej" niezbędnej dla opodatkowania VAT.
Przychody z dzierżawy praw majątkowych, w tym znaków towarowych, stanowią przychody ze źródła najmu, dzierżawy oraz podobnych umów zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.f., nie zaś przychody z praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 7 tej ustawy.
W przypadku nieruchomości pozostającej we współwłasności, współwłaściciele są podatnikami podatku od nieruchomości, a obowiązek podatkowy wyprzedzający właściciela ciąży na posiadaczu samoistnym, którym nie jest posiadacz zależny.
Zwolnienie podatkowe w państwie obcym może dotyczyć jedynie podatnika, który podlega jurysdykcji podatkowej tego państwa; brak podlegania tej jurysdykcji wyklucza możliwość powoływania się na zwolnienie jako podstawę zastosowania metod unikania podwójnego opodatkowania.
Dopuszczalne jest traktowanie wszystkich wydatków niezbędnych do prowadzenia działalności przez nową inwestycję jako koszty kwalifikowane, jeśli wspierają one niezależność gospodarczą nowego zakładu. Uchwała interpretacyjna nie może być uchylona tylko w części, nawet jeśli część roszczeń skarżącego dotycząca kosztów kwalifikowanych jest bezzasadna.
Dofinansowanie do wynagrodzeń pracowników w SSE w związku z art. 15g i 15gg ustawy o Covid-19, związane z działalnością objętą zezwoleniem, podlega zwolnieniu od opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p.
Decyzje o odpowiedzialności podatkowej osób trzecich muszą być doręczane na faktyczny adres zamieszkania, a nie formalny adres rejestracji działalności. W przypadku błędnego doręczenia adres ten nie uruchamia terminu zaskarżenia.
Dofinansowanie przyznane z FGŚP na podstawie art. 15g i 15gg ustawy o Covid-19, związane z działalnością w SSE, kwalifikuje się jako dochód zwolniony od opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p., jeżeli istnieje ścisły związek z działalnością strefową.
Obowiązek podatkowy z tytułu podatku od nieruchomości ciąży na właścicielach nieruchomości, jeśli nie wskażą, że innemu podmiotowi służyłby status posiadacza samoistnego, wyprzedzający ten obowiązek.
Skarga kasacyjna I.Z. została oddalona z powodu niespełnienia wymogów formalnych dotyczących precyzyjnego określenia i uzasadnienia zarzutów, co uniemożliwiło ich merytoryczną ocenę przez Naczelny Sąd Administracyjny.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, potwierdzając, że organy administracyjne błędnie oceniły przesłanki umorzenia kosztów egzekucyjnych. Wyrok WSA, uwzględniający skargę podatnika, jest zasadny ze względu na naruszenie prawa procesowego przez Dyrektora Izby Administracji Skarbowej.
Przywrócenie terminu procesowego nie jest możliwe, gdy uchybienie wynika z zaniedbań pełnomocnika zawodowego, chyba że strona wykaże brak winy w granicach staranności wymaganej od profesjonalisty.
Naczelny Sąd Administracyjny potwierdza, że w sytuacji braku dowodów na samoistne posiadanie przez inny podmiot niż właściciele, to na właścicielach ciąży obowiązek podatkowy.
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że naruszenie art. 200 § 1 O.p. przez niewyznaczenie terminu na zapoznanie z aktami, nie ma istotnego wpływu na wynik sprawy, uzasadniając prawomocność decyzji o opodatkowaniu gruntów powiązanych z działalnością gospodarczą.
Art. 67a § 1 pkt 3 O.p. odwołuje się do pojęcia ważnego interesu zobowiązanego oraz interesu publicznego, które wymagają rzetelnej analizy stanu faktycznego sprawy, przy uwzględnieniu sytuacji majątkowej i życiowej podatnika.
Pojęcia ważnego interesu zobowiązanego oraz interesu publicznego, o których mowa w art. 64 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy o finansach publicznych, wymagają każdorazowo wnikliwej analizy okoliczności faktycznych sprawy, przy uwzględnieniu zarówno sytuacji życiowej zobowiązanego, jak i racjonalności dalszego prowadzenia egzekucji administracyjnej.
Grunty po zlikwidowanej linii kolejowej, będące w posiadaniu przedsiębiorcy, związane są z prowadzeniem działalności gospodarczej i podlegają opodatkowaniu podwyższoną stawką podatku od nieruchomości, jeśli stanowią część przedsiębiorstwa przeznaczoną do działalności gospodarczej.
Powierzchnię użytkową budynku, stanowiącą podstawę opodatkowania podatkiem od nieruchomości, należy ustalać z uwzględnieniem powierzchni wszystkich kondygnacji o różnych wysokościach, z zastosowaniem procentowych przeliczników przewidzianych w art. 4 ust. 2 u.p.o.l.
Dla zastosowania preferencyjnej stawki podatku od nieruchomości w świetle art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. d) u.p.o.l. konieczne jest całkowite i wyłączne związanie budynków z udzielaniem świadczeń zdrowotnych, co wyklucza ich wykorzystanie do innych celów, w tym komercyjnych, hotelarskich czy rekreacyjnych.
W postępowaniu dotyczącym odpowiedzialności spadkobierców za zobowiązania podatkowe spadkodawcy, organ podatkowy i sąd są związane ostatecznymi decyzjami wydanymi wobec spadkodawcy i nie badają kwestii przedawnienia tych zobowiązań.